Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапӑҫса (тĕпĕ: ҫапӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ну, кӗҫех ҫапӑҫса каяттӑмӑрччӗ вара.

Ну и за малым не подрались.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— «… хам эпӗ вӑрттӑн ӗҫлекен контра пулин те, совет влаҫне, мӗнпур ӗҫҫыннисемшӗн хаклӑ тата ӗҫхалӑхӗн юнне нумай юхтарса ҫапӑҫса илнӗ влаҫа, эпӗ сӑмахпа та, хут ҫине ҫырса та, ӗҫсемпе те сиен тумастӑп.

— «…хотя я и есть контра скрытая, но Советской власти, которая дорогая всем трудящимся и добытая большой кровью трудового народа, я вредить не буду ни устно, ни письменно, ни делами.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫаксем кӗҫех чышкӑсемпе ҫапӑҫса каятчӗҫ.

Дело чуть не дошло до рукопашной.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хама валли канлӗ пурнӑҫ ҫапӑҫса илтӗм, тӗрӗс влаҫа хӳтӗлерӗм, вӗсем пур мана карланкӑран… — Титокӑн сасси, пат татӑлнӑ пек, сасартӑках пӳлӗнсе ларчӗ.

Завоевал себе сладкую жизню, справедливую власть оборонял, а она меня за хиршу… — Голос Титка оборванно осекся.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑш чухне ҫаплах калаттӑмӑрччӗ: «Пӑрах-ха, Тит, хамӑр хаклӑ совет влаҫӗн ҫулне пӳлсе ан тӑр! Эсӗ уншӑн фронтсенче шуррисене хирӗҫ ҫапӑҫса асап курнӑ-ҫке-ха…» теттӗмӗрччӗ.

Иногда говорили: «Брось, Тит, не становись нашей дорогой Советской власти поперек путя! Ты же за нее страдалец на фронтах против белых был…»

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тырӑ тӗлӗшпе пулакан йывӑрлӑхсем вӗсем кулак тырра ҫӗр айӗнче ҫӗртнинчен килеҫҫӗ, ҫав тырра пирӗн кулакран ҫапӑҫса туртса илмелле пулать!

С хлебом трудности оттого, что кулак его гноит в земле, у него с боем хлеб приходится брать!

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Нимӗн те курӑнмасть, пӗр «Мов»-ӑн пысӑк кӗлетки ҫеҫ ҫапӑҫса та сиккелесе тӑрать, унӑн йынӑшнӑ сассипе хавхаланса кӑшкӑрашнӑ сассисӗр пуҫне нимӗн те илтӗнмест; ҫапла кӑшкӑрашнипе вӑл хӑй ҫинчен, хӑйӗн вӑйӗ ҫинчен, юлашкинчен, вӑл та хӑйӗн ӗҫне тупни ҫинчен савӑнса пӗлтерет.

Ничего не видно, только бьется и трепещет огромное тело «Mob», и ничего не слышно, кроме ее вопля, возбужденного крика, которым она радостно возвещает о себе, о своей силе, о том, что наконец и она тоже нашла свое дело.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

— Мӗншӗн? — тесе ыйтнӑ пӗрремӗшӗ, леш ӑна вара ҫапла каланӑ: — Халӗ, тӑван ҫӗршывшӑн ҫапӑҫса, таса чунпа вилнӗ хыҫҫӑн, вӑл малтанрах ман чӗрене пӑшӑрхантарни ҫинчен калама пултаратӑп: ҫӑмӑл шухӑшлӑскер, ытла та хаваслӑ пурнӑҫа юрататчӗ ҫавӑн пиркиех, тӑшмана сутӑнса, хулана хирӗҫ тарасран хӑраттӑм; Марианна ывӑлӗ, турӑпа этем тӑшманӗ, пирӗн тӑшмансене пуҫ пулса ертсе пыраканӗ ҫапла тунӑ; ман ылханӑм ун пуҫне пултӑр, ӑна йӑтса ҫӳренӗ хӗрарӑм варне виттӗр!..

— За что? — спросила первая, а та ответила ей: — Теперь, когда он честно погиб, сражаясь за родину, я могу сказать, что он возбуждал у меня страх: легкомысленный, он слишком любил веселую жизнь, и было боязно, что ради этого он изменит городу, как это сделал сын Марианны, враг бога и людей, предводитель наших врагов, будь он проклят, и будь проклято чрево, носившее его!..

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Кам малашнехи пурнӑҫшӑн ҫапӑҫса вилес тет — пире пулӑшма килӗр!

Кто хочет умереть в бою за будущее — иди на помощь!

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Пӗр-пӗр пике кӗтет-кӗтет хӑйӗн Карпат маттурне, е халиччен тӗрмере ларать, е ҫапӑҫса вилчӗ те пулӗ тесе шухӑшлать, — вӑл пур, пӗр-пӗччен е юлташӗсемпе пӗрле ун умне, таҫтан пӗлӗтрен татӑлса ӳкнӗ пек, тухать-тӑрать.

Иная ждет, ждет своего карпатского молодца, думает, что он уже в тюрьме или убит где-нибудь в драке, — и вдруг он один, а то с двумя-тремя товарищами, как с неба, упадет к ней.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Чӑрсӑр ҫамрӑксем, ҫапӑҫса та кайӗҫ… — Захар калаҫӑва урӑх еннелле пӑрса яма васкарӗ.

Задиристы, петухи, раздерутся… — И Захар поспешил перевести разговор на другое.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӑртак тӑнӑ пулсан, ҫапӑҫса каяттӑрччӗ вӗт.

Еще бы чуток — и разодрались не знаю как…

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сирӗн мӑшӑрӑр, Егор Платонович Коншаков, Тӑван ҫӗршывшӑн ҫапӑҫса, паттӑрсен вилӗмӗпӗ вилчӗ», — вуларӗ вӑл.

— «Ваш муж, Егор Платонович Коншаков, погиб смертью храбрых в боях за Родину», — прочел он.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑн пек ҫапӑҫса, вӑл хӑшпӗр каҫхине киле питӗ ывӑнса таврӑнать, хӑй ҫӗнтернӗ хыҫҫӑн вара телейлӗ вӑл.

Он к концу дня приходил иногда домой измученный этой борьбой и бывал счастлив, когда выходил победителем.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗр-пӗринпе тӗл пулсан вара, тискер кайӑксем пекех, ҫапӑҫса каяҫҫӗ!

А сойдутся между собой, перепьются и подерутся, точно дикие!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав ҫулхине Совет халӑхӗ паттӑрла ҫапӑҫса тӑшмана Совет Союзӗн территорийӗнчен хӳтерсе кӑларнӑ.

В этом году ценой героических усилий советского народа враг был изгнан за пределы Советского Союза.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пурнӑҫӗсене шеллемесӗр ҫапӑҫса вӗсем хӑйсенчен сакӑр хут вӑйлӑ тӑшманран хӑтӑлма тӑрӑшнӑ.

Показывая чудеса храбрости, они отбивались от превосходящего их в восемь раз противника.

Ҫирӗм пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӑл хӑй те моряк пулма, карап тытса пыма, тӑшмансемпе ҫапӑҫса вӗсене ҫӗнтерме ӗмӗтленнӗ.

Они будили в нем желание самому стать моряком, управлять кораблем, бороться с врагами и побеждать.

Иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ку кунсене эпӗ манмастӑп: манӑн атте те ҫара Канашран 42-мӗш ҫулхи мартра хӑпӑл-хапӑл тухса кайнӑ, ҫур ҫултан, авӑн 11-мӗшӗнче, Калуга патӗнче танксемпе ҫапӑҫса «хыпарсӑр» ҫухалнӑ.

Эти дни я не забуду : отец мой тоже в армию ушел из Канаша в спешке в марте 42 года, через полгода, 11 августа, пропал без вести под Калугой в танковом сражении.

Максим Ястран // Виталий Станьял. https://chuvash.org/content/4892-%D0%9C% ... D0%BD.html

Унтан вара Ромашов нимӗҫсен ункине лекет, анчах Днепр флотилийӗнчи моряксен ушкӑнӗпе пӗрле хамӑрӑннисем патне ҫапӑҫса тухать.

Потом Ромашов попал в окружение, но пробился. К своим с отрядом моряков из Днепровской флотилии.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех