Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫамкине (тĕпĕ: ҫамка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тутӑрпа хӑйӗн тарланӑ ҫамкине шӑлчӗ.

Стал вытирать платочком вспотевший лоб.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ну, вылярӑмӑр, текех ҫитет, — терӗ Терентий хыттӑн, ҫаннисемпе суранлӑ йӗпе ҫамкине сӑтӑрса.

— Ну, побаловались, и будет, — строго сказал Терентий, вытирая рукавом мокрый лоб с белым атласным шрамом.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, ҫамкине пӗркелесе, экзаменти пек каласа тухрӗ.

Гаврик собрав на лбу прилежные складки, выговорил, как на экзамене.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик ӑна вӑйпа тытсах кровать ҫине вырттарать, унӑн ҫамкине шӑлса илсе калать:

Дедушка силой укладывал его обратно, обтирая ему лоб и приговаривая:

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӗрре, иккӗ, виҫҫӗ, тӑваттӑ… — пӑшӑлтатнӑ вӑл ҫамкине пӗркелесе.

— Одна, две, три, четыре… — шептал он, наморщив лоб.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй сисмесӗрех ҫамкине аллипе перӗнчӗ Роза.

Она неожиданно для самого себя прикоснулась ко лбу.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— Ну, мӗнле: ҫамкине ҫӗрнӗ пулсан, мӗнпе сӗрнӗ?

— Ну — как: если помазанник, то чем?

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ну, кирлӗ пулсан, ҫамкине сӗрнӗ ҫын.

Ну, если хочешь, помазанник.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн хура кӗрен ҫамкине хыттӑн хӗссе, ача хура куҫӗсемпе тинкерсе чӳречерен пӑхса ларнӑ.

Крепко наморщив круглый кремовый лобик, мальчик сидел, сосредоточенно устремив в окно карие внимательные глаза.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн вӑхӑтсӑр путса кӗнӗ ырхан питне, ҫамкине витнӗ сарӑ ҫӳҫ пайӑрки ҫине, туртӑннӑ питҫӑмартине хупласа тӑракан ирсӗр пластырӗ ҫине кӑмӑлсӑр пӑхрӑм эпӗ.

Но равнодушно смотрела я на тощее лицо с неестественно запавшими глазами, на жёлтые космы волос, падающие на лоб, на безобразный пластырь, перекосивший, стянувший щёки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Зарубин, пуҫӗнчи картузне хывса ал айӗнчи пӗр пӗчӗк сӗтел ҫине тирпейлӗн лартса хучӗ, унтан, ҫутӑ ҫамкине кӑмӑллӑн шӑлкаласа: — Ну, тата! Ытлашши васкатӑр, Полина Аркадьевна, халлӗхе полк комиссарӗ анчах-ха, — терӗ.

Зарубин, сняв командирскую фуражку, аккуратно поставив ее козырьком вниз на столик в сторонке, он, довольный, поглаживал свою лысину: — Ну, что вы! Торопитесь, Полина Аркадьевна, пока еще полковой комиссар.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ятне тунӑ кухньӑра» Саня кӑшт кӑна пӗр пиеленӗ ҫаврӑм ҫине лараймасть, ҫаврӑм ӑшӗнче ӑслӑ куҫлӑ ача пӑхса выртать, ҫамкине хура ҫӳҫ пайӑрки витнӗ — йӗпкӗн хӑмӑр тилӗсен гибричӗсем ҫинчен лекци илтер тесен шӑмӑ кӑшӑллӑ куҫлӑх кӑна ҫитмест.

В «собственно кухне» Саня едва не садится на свёрток, из которого выглядывает серьёзное, рассеянное личико с чёрной прядкой волос на лбу — не хватает, кажется, только очков в роговой оправе, чтобы услышать лекцию о гибридах чёрно-бурых лисиц.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрхенсе те илтӗм ӑна эпӗ, куҫне мӑчлаттаркаласа именнӗн кулкаларӗ те вӑл, картусне хывса аллипе ҫамкине шӑлса илчӗ.

Мне стало даже жалко его, так он заморгал и неловко засмеялся и, сняв фуражку, вытер ладонью лоб.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑсатнӑ чух Кораблев ун аллине чуптурӗ, вӑл унӑн ҫамкине чуптурӗ — вӗсем ӗлӗк те пӗрне-пӗри ҫапла ӑсататчӗҫ.

Прощаясь, Кораблёв поцеловал ей руку, а она его в лоб — они и прежде всегда так прощались.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя ӗлӗкхи пекех, ҫивӗттунине пуҫ тавра ҫавӑрса ҫыхнӑ, ҫамкине витекен ҫӳҫ пайӑрки ҫаврӑмне ун ҫинчен шухӑшламассерен асӑма илеттӗм вара.

Это была прежняя Катя с косами вокруг головы, завитками на лбу, которые я всегда вспоминал, когда думал о ней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лихо ҫамкине шӑлса илчӗ те мана «Начар» паллӑ лартрӗ.

Лихо вытер пот и поставил мне «неуд».

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька кун ҫинчен пӗлнех ӗнтӗ, анчах та пачах манса кайнӑ пулас, мӗншӗн тесен малтанах вӑл куҫне чарса пӑрахрӗ, унтан хӑйӗн ҫамкине ҫапса: — Эх, ҫапла! Пӗлетӗп! — терӗ.

Должно быть, Валька знал об этом, но совершенно забыл, потому что он сперва широко открыл глаза, а потом хлопнул себя по лбу и сказал: — Ах, да! Знаю!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вӑхӑтра вӑл пуҫне аллипе те тытса пӑхрӗ, анчах мана систерес мар тесе, ҫамкине сӑтӑрнӑ пек турӗ.

Один раз он даже взялся рукой за голову, но спохватился и сделал вид, что гладит себя по лбу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳҫне урӑхла туранӑ вӑл, кӑшт ҫӳлӗрех те ҫутӑрах ҫамкине те курма пулать.

Она переменила прическу, и весь высокий белый лоб был виден.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, вӑл ҫамкине шӑлса хӑйпе хӑй савӑнса, вырӑнне ларсан, пурте ирӗклӗн сывласа ячӗҫ.

Словом, все свободно вздохнули, когда он сел, вытирая лоб, очень довольный собой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех