Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫамкине (тĕпĕ: ҫамка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Алли хӑйӗн чӗтрет, ӑна лӑплантарас тесе вӑл пистолета шакла пуҫлӑ преступник ҫамкине тӑрӑнтарса тытрӗ.

рука у нее просто тряслась, и чтобы унять дрожь, она ткнула пистолетом в лысый лоб преступника.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федор хӑрах аллипе Женьӑна хулпуҫҫинчен ҫавӑрса тытрӗ те ҫамкипе ун ҫамкине ҫапӑнса илчӗ.

Федор обнял Женю одной рукой за плечо и слегка стукнулся своим лбом об ее.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вара вӑл та ҫамкине пӗрсе илсе ҫаплах хуравларӗ:

Он поморщился и вздохнул:

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ыратакан ҫамкине аллипе сӑтӑрма пӑрахмарӗ-ха вӑл.

Она все еще потирала ушибленный лоб.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тутӑрпа хӑйӗн тарланӑ ҫамкине шӑлчӗ.

Стал вытирать платочком вспотевший лоб.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ну, вылярӑмӑр, текех ҫитет, — терӗ Терентий хыттӑн, ҫаннисемпе суранлӑ йӗпе ҫамкине сӑтӑрса.

— Ну, побаловались, и будет, — строго сказал Терентий, вытирая рукавом мокрый лоб с белым атласным шрамом.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, ҫамкине пӗркелесе, экзаменти пек каласа тухрӗ.

Гаврик собрав на лбу прилежные складки, выговорил, как на экзамене.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик ӑна вӑйпа тытсах кровать ҫине вырттарать, унӑн ҫамкине шӑлса илсе калать:

Дедушка силой укладывал его обратно, обтирая ему лоб и приговаривая:

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӗрре, иккӗ, виҫҫӗ, тӑваттӑ… — пӑшӑлтатнӑ вӑл ҫамкине пӗркелесе.

— Одна, две, три, четыре… — шептал он, наморщив лоб.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй сисмесӗрех ҫамкине аллипе перӗнчӗ Роза.

Она неожиданно для самого себя прикоснулась ко лбу.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— Ну, мӗнле: ҫамкине ҫӗрнӗ пулсан, мӗнпе сӗрнӗ?

— Ну — как: если помазанник, то чем?

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ну, кирлӗ пулсан, ҫамкине сӗрнӗ ҫын.

Ну, если хочешь, помазанник.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн хура кӗрен ҫамкине хыттӑн хӗссе, ача хура куҫӗсемпе тинкерсе чӳречерен пӑхса ларнӑ.

Крепко наморщив круглый кремовый лобик, мальчик сидел, сосредоточенно устремив в окно карие внимательные глаза.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн вӑхӑтсӑр путса кӗнӗ ырхан питне, ҫамкине витнӗ сарӑ ҫӳҫ пайӑрки ҫине, туртӑннӑ питҫӑмартине хупласа тӑракан ирсӗр пластырӗ ҫине кӑмӑлсӑр пӑхрӑм эпӗ.

Но равнодушно смотрела я на тощее лицо с неестественно запавшими глазами, на жёлтые космы волос, падающие на лоб, на безобразный пластырь, перекосивший, стянувший щёки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Зарубин, пуҫӗнчи картузне хывса ал айӗнчи пӗр пӗчӗк сӗтел ҫине тирпейлӗн лартса хучӗ, унтан, ҫутӑ ҫамкине кӑмӑллӑн шӑлкаласа: — Ну, тата! Ытлашши васкатӑр, Полина Аркадьевна, халлӗхе полк комиссарӗ анчах-ха, — терӗ.

Зарубин, сняв командирскую фуражку, аккуратно поставив ее козырьком вниз на столик в сторонке, он, довольный, поглаживал свою лысину: — Ну, что вы! Торопитесь, Полина Аркадьевна, пока еще полковой комиссар.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ятне тунӑ кухньӑра» Саня кӑшт кӑна пӗр пиеленӗ ҫаврӑм ҫине лараймасть, ҫаврӑм ӑшӗнче ӑслӑ куҫлӑ ача пӑхса выртать, ҫамкине хура ҫӳҫ пайӑрки витнӗ — йӗпкӗн хӑмӑр тилӗсен гибричӗсем ҫинчен лекци илтер тесен шӑмӑ кӑшӑллӑ куҫлӑх кӑна ҫитмест.

В «собственно кухне» Саня едва не садится на свёрток, из которого выглядывает серьёзное, рассеянное личико с чёрной прядкой волос на лбу — не хватает, кажется, только очков в роговой оправе, чтобы услышать лекцию о гибридах чёрно-бурых лисиц.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрхенсе те илтӗм ӑна эпӗ, куҫне мӑчлаттаркаласа именнӗн кулкаларӗ те вӑл, картусне хывса аллипе ҫамкине шӑлса илчӗ.

Мне стало даже жалко его, так он заморгал и неловко засмеялся и, сняв фуражку, вытер ладонью лоб.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑсатнӑ чух Кораблев ун аллине чуптурӗ, вӑл унӑн ҫамкине чуптурӗ — вӗсем ӗлӗк те пӗрне-пӗри ҫапла ӑсататчӗҫ.

Прощаясь, Кораблёв поцеловал ей руку, а она его в лоб — они и прежде всегда так прощались.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя ӗлӗкхи пекех, ҫивӗттунине пуҫ тавра ҫавӑрса ҫыхнӑ, ҫамкине витекен ҫӳҫ пайӑрки ҫаврӑмне ун ҫинчен шухӑшламассерен асӑма илеттӗм вара.

Это была прежняя Катя с косами вокруг головы, завитками на лбу, которые я всегда вспоминал, когда думал о ней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лихо ҫамкине шӑлса илчӗ те мана «Начар» паллӑ лартрӗ.

Лихо вытер пот и поставил мне «неуд».

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех