Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эрехне (тĕпĕ: эрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑм-тарҫӑ ҫавӑнтах шыв хӗрринелле анать, шывра сивӗтнӗ эрехне шур кӗленче алтӑрпа тултарса, сӗтел ҫине пырса лартать.

Служанка шла к ручью, в котором охлаждалось искристое вино, наполняла большую фарфоровую миску и ставила ее на стол.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гей, хулахҫӑ, ярса пар Симпылна та эрехне, — Пуҫӑм кайтӑр уҫӑлса, Савнӑҫ кӗтӗр чӗрене!

Гей, шинкарочка моя, Насыпь меду и вина, Та щоб моя головонька Веселонька була!

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Савниҫем, пӗр шиксӗр Шан хӑв шӑпуна! — Пӗтӗмпех уҫӑлса кайрӑм, савӑнма пуҫларӑм эпӗ кунта сирӗнпе, — ӑҫта савӑнӑҫ, унта вара ӗҫес пулать, Гей, хупахҫӑ, ярса пар Симпылна та эрехне.

Мой милый, смелее Вверяйся ты року! — Совсем развеселилась я с вами, — а где веселье, там надобно пить, Гей, шинкарочка моя, Насыпь меду й вина.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Апла пулсан, ҫакӑн пек калаҫса татӑлатпӑр: эрехне эпӗ станицӑран илсе килетӗп — вунӑ литртан ытла мар.

Стало быть, договоримся так: водку я привезу из станицы — не более десяти литров.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсир манран эрехне те пӗрмаях ыйтатӑр…

Вы с меня и водки постоянно требуете…

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чышкӑ лексен, Лао Гун куркинчи эрехне хӑпӑл-хапӑл ҫӑвара ӳпӗнтерчӗ те юрӑ ӗнӗрлешме тытӑнчӗ.

Дружеский удар не помешал Красноносому с удовольствием отхлебнуть здоровый глоток вина и замурлыкать песенку.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Унӑн хӑй епле пӗр вӑхӑтрах, хуторти пӗрлештернӗ хуҫалӑха йӗркелесе ура ҫине тӑратассишӗн ӗҫленипе пӗрлех, ӑна аркатса пымалла пулнӑшӑн чунӗ ыратни ҫинчен ӳпкелешсе каласа парасси килчӗ, анчах Лятьевский ӑна калама памарӗ; шурӑ эрехне ӗҫсе ячӗ те, Яков Лукича урӑх тултарса памасӑрах, ҫапла ыйтрӗ:

Ему захотелось пожаловаться на то, как болеет он душой, одновременно строя и разрушая обобществленное хуторское хозяйство, но Лятьевский не дал ему говорить; выпив водку и больше не наливая Якову Лукичу, спросил:

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шурӑ эрехне вара Яков Лукич ун патӗнче час-часах ӗҫкелетчӗ, кашнинчех тата: «Хӑналанӑшӑн тавтапуҫах» тесе, тав туса хӑваратчӗ.

А водку пивал Яков Лукич у него таки частенько, неизменно благодарил: «Спасибо за угощение».

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл ҫакна лайӑх пӗлетчӗ: мӗн те пулин ыйтма тӳре килсен, Хопров пӗр кӗленче шурӑ эрехне кӑларса лартма кӑна мар, пысӑкрах ӗҫе тумасӑр тӑма та хӑяйрас ҫук.

Он знал, что если попросит когда, то и в большом, не только в бутылке водки, не посмеет отказать Хопров.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Акӑ хурлӑхан эрехне ӗҫме кӑмӑл тумастӑн-и?

— Вот, не хочешь ли смородинной водки?

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Илья Ильич хурлӑхан эрехне умлӑ-хыҫлӑ икӗ черкке ӗҫрӗ те тӑранмасла така ашӗ ҫиме тытӑнчӗ.

Илья Ильич выпил две рюмки смородинной водки, одну за другой, и с жадностью принялся за баранину.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӗрлӗ эрех вӑл биржӑра илет те хӑех пытарса лартать, хӑех тупса кӑларать, анчах унӑн сӗтелӗ ҫинче хурлӑхан ҫулҫипе йӳҫӗтнӗ эрехсӗр пуҫне нимӗн те курма ҫук; хӗрлӗ эрехне вӑл мал-пӳлӗмре ӗҫсе ярать.

Вино он брал с биржи и прятал сам, и сам доставал; но на столе никогда никто не видал ничего, кроме графина водки, настоенной смородинным листом; вино же выпивалось в светлице.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫӗрле пуличчен вӑхӑтӑм пур-ха, — терӗм те, вӑл сӗтел ҫине ман умма ҫӑкӑрпа пулӑ хучӗ, килте вӗретнӗ эрехне пӗр кружка лартрӗ те (ун пек эрехе Заполярьере питӗ хӑватлӑ тӑваҫҫӗ вара), явлӑкне уртрӗ те, — айӑп ан тӑвӑр, — тесе тухса кайрӗ.

Я сказал, что время до ночи, и, поставив передо мной хлеб, рыбу и кружку самодельного вина, которое очень вкусно делали в Заполярье, она накинула платок, извинилась и вышла.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан, мана «шкапне» лартса, сӗтел ҫинчи эрехне хӑвӑрт пуҫтарчӗ те, ҫыру сӗтелӗнчен темӗн кӑларса ҫӑварне хыпрӗ, ҫӑварне карсах сывларӗ те алӑк уҫма утрӗ.

Теперь, посадив меня в «шкаф», он поспешно убрал со стола водку, потом вынул что-то из письменного стола, съел немного, подышал, широко открыв рот. Потом пошёл открывать двери.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эрехне ӗҫрӗ те тенкел ҫине ларчӗ.

Он выпил водку и сел.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ санӑн тӑлӑпупа пӗр стакан эрехне астӑватӑп.

— Помню твой стакан вина и заячий тулуп.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эп сӑмахне каялла илме те, эрехне тавӑрса пама та хатӗр.

Я готов и слово обратно взять, и самогонку вернуть.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Анфис аппан эрехне ӗҫме килӗшрӗ-и?

Как самогонку тети Анфисы лакать – все согласны.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Эрехне те, машинисене те «тытса илчӗҫ» ӗнтӗ арҫынсенчен.

Куҫарса пулӑш

Сӑваплӑ вырӑна сӑваплӑхра тытар // Елчӗк Ен. http://елчекен.рф/2019/06/19/%d1%81a%d0% ... %b0%d1%80/

Учителе питрен пӑхсассӑн, вӑл эрехне лайӑхах сыпни палӑрать.

Видно было, что он успел порядком нагрузиться.

21-мӗш сыпӑк. Экзаменсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех