Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗрӗ сăмах пирĕн базăра пур.
чӗрӗ (тĕпĕ: чӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑ кӑвак тӳпе йывӑр хӑрушлӑх айӗнче аран тытӑнса тӑнине, ҫав хӑрушлӑх ҫӗр ҫинчи мӗнпур чӗрӗ япала ҫине халь-халь ишӗлсе анассӑн туйӑннине эпӗ уҫҫӑн тавҫӑрса илтӗм…

И ясно представила себе, как этот высокий голубой свод провисает под тяжким бременем опасности, которая грозит задавить все живое на нашей земле…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр самант каялла ҫак пӗр пытанакан, пӗр куҫ умне тухакан ҫынсем чӗрӗ ҫынсем иккенне е ҫакӑ вӑл вӑйӑ ҫеҫ пулнине каласа пама та май ҫукчӗ-ха, анчах акӑ ҫутӑ ялкӑшса кайрӗ, вӗсем пурпӗрех куҫ умӗнчен ҫухалмарӗҫ.

Кажется, ещё минуту тому назад нельзя было сказать — живые ли это люди или только игра, которая побледнеет и исчезнет при ясном свете реальной мысли; но вот свет зажгли, и ничего не исчезло.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавна пулах ӗнтӗ пире ӗнер чӗрӗ какай ҫиме, сӗтпе хутӑштарнӑ сивӗ шыв ӗҫме тӳрӗ килчӗ.

Благодаря этому мы должны были вчера есть сырое мясо и пить холодную воду, разведённую молоком.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Шутласа пӑх-ха хӑвах, — терӗм эпӗ ӑна, — Миронов хӗрӗ чӗрӗ, тесе калама юратчӗ-и вара санӑн ҫыннусем умӗнче?

— Сам ты рассуди, — отвечал я ему, — можно ли было при твоих людях объявить, что дочь Миронова жива.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑмӑрткайӑкӗ пӗрре сӑхрӗ, иккӗ сӑхрӗ, тет те, ҫунаттипе сулса, ҫӑхана ҫапла каларӗ, тет: ҫук, ҫӑхан тусӑм, виҫҫӗр ҫул виле ҫисе пурӑниччен, пӗрре кӑна аванрах чӗрӗ юн ӗҫсе курам та, малашне турӑ мӗн парӗ! — терӗ, тет.

Орел клюнул раз, клюнул другой, махнул крылом и сказал ворону: нет, брат ворон; чем триста лет питаться падалью, лучше раз напиться живой кровью, а там что бог даст!

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Эсӗ чӗрӗ юн ӗҫетӗн, эпӗ виле ҫисе пурӑнатӑп, ҫавӑнпа вӑл, тӑванӑм, — тенӗ, тет, ҫӑханӗ.

— Оттого, батюшка, отвечал ему ворон, что ты пьешь живую кровь, а я питаюсь мертвечиной.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хам чӗрӗ чухне сире ун ҫинчен калас темерӗм.

Я не хотел вам говорить об этом при жизни.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпе портьера хыҫӗнче ни вилӗ, ни чӗрӗ тӑратӑп.

Я стояла за портьерой ни жива ни мертва.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗтекен ҫарӑн салтакӗсем юр ӑшне путаҫҫӗ, халтан кайса пере-пере анаҫҫӗ, ывӑтса янӑ ялавсен аврисем ҫинче, хуҫӑлса ӳкнӗ ӑмӑрткайӑксен вырӑнче чӗрӗ ҫӑхансем кӑранклатса лараҫҫӗ.

Вязнут в снегу и падают, изнемогая, солдаты погибающей армии, и на брошенных древках знамен вместо обломанных императорских орлов сидит, каркая, воронье.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӗрӗ Наполеон, пӗр аллине ҫурӑм хыҫнелле ярса, тепӗрне жилет хушӑкӗнче тытса, ман ҫине аптӑранӑ пек пӑхса тӑрать.

Наполеон стоял, заложив одну руку за спину, другой держась за борт жилета, и с недоумением разглядывал меня.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ — хӑраса ӳкнипе тата ытла та пӗлес килнипе — ни вилӗ, ни чӗрӗ.

Я была ни жива ни мертва от страха и любопытства.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Урӑх никама та ҫиллентермерӗ пирӗн географӑн вӑрӑм алли-ури, унӑн сӑпайлӑхӗ, «ют ҫын ӗҫне пӗлме юратни те» урӑх никама та тарӑхтармарӗ, Пӗрне хӑй Индире чӗрӗ иогсене курнӑшӑн каҫарчӗҫ, теприне — вӑл Китайра ҫӗрӗшнӗ ҫӑмарта ҫинӗшӗн.

Больше никого не раздражали длинные ноги нашего географа, его аккуратность и даже то, что он, как известно, «любит совать нос в чужие дела». Одно ему простили за то, что он видел живых йогов в Индии, другое — за то, что он ел гнилые яйца в Китае.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, ав, пуҫне те мӑнаҫлӑн каҫӑртса тытать, чӗрӗ куҫӗсемпе ҫынна тӳрех куҫран, шӑтарас пек пӑхать.

Хотел бы я так выступать, как она, так гордо закидывать голову, так прямо смотреть в лицо темными живыми глазами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана Акулина Памфиловна хӑй тӑванӗн хӗрӗ тесе пытарса хӑварни ҫинчен эпӗ шарламаннипе ҫеҫ эсӗ чӗрӗ юлтӑн, тет.

Говорит, что прикрыл обман Акулины Памфиловны, которая сказала злодеям, будто бы я ее племянница.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Иван Кузмич, чӗрӗ е вилӗ пуласси турӑран килет: пилле Машӑна.

— Иван Кузмич, в животе и смерти бог волен: благослови Машу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кунта хӗрарӑм ӗҫӗ мар; илсе кай Машӑна; куратӑн: хӗр ни вилӗ, ни чӗрӗ, — терӗ комендант.

Здесь не бабье дело; уведи Машу; видишь: девка ни жива ни мертва, — сказал комендант.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ хаман учитель ашшӗпе малалла мӗн пулнине питӗ лайӑх чухлатӑп: вӑл шыҫӑнса кайнӑ, унтан «тума пуҫлана тупӑка ҫӗнӗрен пӑсса тума тӳрӗ килнӗ, мӗншӗн тесен вилен калӑпӑшӗ чӗрӗ чухнехинчен виҫӗ хут пысӑкланнӑ пулнӑ».

Я отлично знаю, что произошло потом с отцом моего учителя: он распух, и «начатый делать гроб пришлось спешно переделывать, ибо фигура покойника до трех раз превзошла его живого по объему».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл чылаях илемсӗр, тӗксӗмрех сӑнлӑ, анчах питех те чӗрӗ пит-куҫлӑскер.

Он был невысокого роста, с лицом смуглым и отменно некрасивым, но чрезвычайно живым.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пысӑк та чӗрӗ куҫӗсем выляса ҫеҫ тӑраҫҫӗ.

Живые большие глаза так и бегали.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫавнашкал сыхланни, питӗ вырӑнлӑ пулчӗ: эпӗ темӗскерле самӑр те ҫемҫе япала ҫине кӗҫех такӑнса ӳкмен иккен, чӗрӗ япала пулчӗ пулас.

Такая предосторожность была очень кстати: я чуть-чуть не упал, наткнувшись на что-то толстое и мягкое, но, по-видимому, неживое.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех