Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗре сăмах пирĕн базăра пур.
чӗре (тĕпĕ: чӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӗре ҫурӑлать — шел ӑна…

Сердце разрывается, как мне жаль его…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чӗре ҫинче чул

Камень на сердце

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Тӳррипе каласан, ман хамӑн та чӗре вырӑнта мар…

Да и у меня душа, признаться, не на месте.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чӗре хушать пулсан, атьӑр, шӑппӑн, кӑшкӑрмасӑр пирӗн Сталин юлташа «Урра!» калӑпӑр.

И давайте, раз сердце того просит, тихо, без крика, скажем Родине нашей: «Ура!»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чӗре ҫунать

Сердце горит

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кашни ир ҫӗнӗрен шӑнкӑрав шӑнкӑртаттарма пуҫласан, кун шкул расписанийӗ тӑрӑх пырсан, кашни минутра ӗҫ, заняти пулсан, йӗри-тавра пӗр класри ачасем пуҫтарӑнсан, пионер пӳлӗмӗнче сборсем пуҫлансан, халӗ тупма ҫук Жора Полищук вӑрҫӑ ҫинчен каласа парсан, тен, чӗре те лӑпланӗччӗ.

Ему казалось, что если каждое утро снова будут звонить звонки и день будет подчиняться школьному расписанию, а каждая минута заполнится делом, занятиями, и кругом сойдутся свои ребята-одноклассники, и в пионерской комнате будут сборы, и Жора Полищук, которого теперь не сыщешь, будет им рассказывать о войне, — может быть, и на душе станет спокойнее.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Манӑн, ачамсем, кӑштах чӗре ыраткалать, ытлашши вӗри.

Сердце у меня, ребята, немного пошаливает, горячее чересчур…

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тӗрӗс, тӗрӗс, мӗнле калаҫма пултаратӑп, чӗре мӗнле хушать, ҫавнашкал калаҫатӑп…

Да, да, говорю как умею, как позволяет мне сердце…

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ну, Вовка, эс мана ҫакнашкал япала каларӑн, чӗре ӑшӑнса кайнӑ пек пулчӗ…

— Ну, Вовка, это такое ты мне сказал, прямо словно сердце теплом обдало…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сирте чӗре пуррине, ҫынсемшӗн ӑс-тӑнпа ӑнланса тӑрӑшнине курмастӑп.

Не вижу в вас сердца, разумного понимания заботы о людях.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Самантлӑха ӑна Шурочка аса килчӗ, — питӗ вӑйлӑскер, питӗ мӑнаҫлӑскер те илемлӗскер, — темӗн ачашшӑн, пылаккӑн та шанчӑксӑррӑн сурса, нӑйӑлтатса кайрӗ вара унӑн чӗре таврашӗнче.

На мгновение вспомнилась ему Шурочка, — такая сильная, такая гордая, красивая, — и что-то томное, сладкое и безнадежное заныло у него около сердца.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тӗрӗс, хӑйне хӑй тытӑнман, пӗтсе-анса ларнӑ, чыслӑх-хисеплӗх тӗлӗшпе юхӑнса-арканса пыракан ҫын ҫумӗнче ертӳҫӗ, пӑхса пурӑнакан та чӗре сиплӗхӗ паракан пулма манра вӑй та, чӑтӑм-хастарлӑх та ҫитнӗ пулӗччӗ, анчах эпӗ хӗрхенеслӗхпе тӑтӑшшӑн черетленекен мӗскӗнле каҫараслӑх туйӑмӗсене кураймастӑп, ҫавӑнпа ман сире вӗсене хамра пачах хускаттарассӑм килмест.

Во мне, правда, хватило бы сил и самоотверженности быть вожатым, нянькой, сестрой милосердия при безвольном, опустившемся, нравственно разлагающемся человеке, но я ненавижу чувства жалости и постоянного унизительного всепрощения и не хочу, чтобы вы их во мне возбуждали.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хурланнипе манӑн чӗре ыратса кайрӗ.

Сердце мое сжалось от горя.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫапла, ҫав утрав маншӑн хаклӑ та юратнӑ вырӑн пулса тӑчӗ, халӗ ӗнтӗ манӑн унтан ӗмӗрлӗхех уйрӑлса кайма тивни ҫинчен шухӑшлатӑп та, чӗре ыратать.

Да, теперь мой остров был для меня дорог и мил, и мне было горько думать, что я должен навеки проститься с надеждой вновь увидеть его.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Чӗре ахальтен мар ҫав малтанах сисрӗ!

Ну, недаром сердце болело!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хуҫисем, упӑшкипе арӑмӗ, аван халӑх пекех туйӑнаҫҫӗ, ӑшшӑн калаҫаҫҫӗ, тарҫисем те пыраҫҫӗ пек, анчах, атьсем, хуть те мӗн ту та, ҫывраймастӑп эпӗ, чӗре тем аван марра сисет!

Хозяева, муж и жена, народ как будто хороший, ласковый, работники тоже словно бы ничего, а только, братцы, не могу спать, чует мое сердце!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Канашлу пӗтрӗ те, еврейка, ассӑн сывласа, комодне уҫрӗ, симӗс тӗслӗ пусма татки ӑшӗнчен ыраш ҫӑнӑхӗнчен пӗҫернӗ чӗре евӗрлӗ пысӑк пӗремӗк кӑларчӗ.

Совещание кончилось тем, что еврейка с глубоким вздохом полезла в комод, развернула там какую-то зеленую тряпку и достала большой ржаной пряник, в виде сердца.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑрушлӑх пӗтӗм чӗре хӑватне мӑкатса хӑварать, тискерлетет.

Страх, этот сильнейший и отвратительнейший вид эгоизма, ожесточает сердце.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнта пӗтӗм уйрӑмлӑхӗ те ҫак кӑна пулчӗ, ун чухне вӑл ӑс-хакӑл хӑватне парӑннӑччӗ-ха, халь ак чӗре хушнинчен тухаймарӗ, юрату тесен ҫапла-ҫке, ӑна ӑс-пуҫпа та тавҫӑрса илеймӗн, пурнӑҫ ӑсталӑхне те ҫитереймӗн, пур философсен ӑс-тӑнӗ те ӑна тавҫӑрса илеймест.

Разница была лишь в том, что тогда он подчинялся мозгу, а теперь — сердцу, этому сорванцу, на которого не влияют ни рассудок, ни опыт, ни мудрость всех философов.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн вара, пирӗн те чӗре чул мар-ҫке…

Что ж, и у нас сердце не камень…

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех