Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗре сăмах пирĕн базăра пур.
чӗре (тĕпĕ: чӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах чӗре пачах ыратмасан, вӑл хальчченхи пекех лӑпкӑн тапать пулсан, — ку япӑхрах вара.

Хуже, если оно и не болит и молчит.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Манӑн чӗре ыратмасть пулсан, эпӗ ун ҫинчен сирӗнпе калаҫмӑттӑм та.

— Если бы мое сердце не ныло, я бы об этом с вами разговор и не завела.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов апат ҫыртмасӑр пӗр черкке эрех ӗҫни те пулӑшмарӗ, — чӗре ҫаплах сурчӗ, ытла кичем пулнипе калаҫма мар, шухӑшлас та килмерӗ.

Не помогла и рюмка водки, которую Артамашов выпил, не закусывая, — по-прежнему ныло сердце, и было так тоскливо, что ни о чем не хотелось не только говорить, но и думать.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ох, юратмастӑп хӗрарӑм шелленине, — шутларӗ вӑл, чӗре сӑрӑлтатса ыратнине туйса. — Ахалех килтӗм эпӗ кунта, кӑмӑла пӑсни кӑна пулчӗ…»

«Ох, и не люблю, когда баба жалеет, — думал он, чувствуя ноющую боль сердца. — Все ж таки зазря я сюда пришел, только растравлю себя…»

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӗре тапма чарӑннӑ пирки эпӗ хам ӗҫместӗп, — вӑл ассӑн сывласа илчӗ те аллаппине кӑкӑр ҫине хучӗ, — анчах хӑнасем валли яланах тытатӑп…

Я хотя сам и не пью по причине сердечных перебоев, — он глубоко вздохнул и положил ладонь на грудь, — а для гостей завсегда держу…

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тен, ман кунта пӗтӗм чӗре хускалса кайнӑ, ҫавна пӗлетӗн-и эсӗ?

— Мне, может, вот тут все разбередило, ты это знаешь?

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӗре вӗт-ха!

— Сердце же!

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ярцева ун хыҫҫӑн ӗлкӗрсе пыма хӗн: кӑкӑр тулли тенӗ пек ӳслӗк, чӗре валли вырӑн та сахал ӗнтӗ унта.

Ярцеву трудно было поспеть за ним: вся грудь наполнялась кашлем, и в ней мало осталось места для сердца.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл ҫавӑн пек тума тӑрсан, унӑн аманнӑ ури ҫиелте выртакан тымартан ҫакланса ларчӗ те вут пек ҫунтарса ыратса кайрӗ, чӗре варринех пырса тиврӗ.

Когда он попытался это сделать, от раненой ноги, зацепившейся за обнаженный корень, ударил огонь в самое сердце.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Паян акӑ, тупата, чӗре лӑштах пулчӗ.

А сегодня у меня, честное слово, отлегло от сердца.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Хамӑрӑн-ҫке, ҫавӑнпа та чӗре вырӑнта мар.

— Своя ведь, вот и тревожится сердце.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗншӗн-ха эппин чӗре систермест?

— А почему сердце не говорит?

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вунӑ ҫул хушшинче мӗн-мӗн тунӑ, мӗне хӑнӑхса ҫитнӗ — пурте кӑмӑла каять, хаклӑ пек туйӑнать; колхозра мӗн пурри пурте чӗре ҫумне хыттӑнах ҫыпҫӑнса ларнӑ, татса илме тытӑнсан — юн каять…

Все, что было создано, к чему привыкли за десять лет, было уже дорого; все колхозное крепко приросло к сердцу, начни отрывать — кровь…

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ман чӗре сиснӗччӗ ҫавӑ! — терӗ шӑппӑн Ерофей Кузьмич чӗтрекен сасӑпа.

— Чуяло мое сердце! — прошептал Ерофей Кузьмич дрожащим голосом.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӗре пӑсӑлнӑ ман, ҫав хуплать!

Сердце у меня попорченное, вот что!

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӗре, кам пултӑр!

— Сердце, кто же?

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куҫ умӗнче ула-чӑла: картӑ ҫинчи паллӑсемпе цифрӑсем, симӗс тумхасемпе ял ячӗсем, чӗре пекех, кӑвак карандашран упаленсе тарнӑ пек туйӑнать.

Перед глазами пестрило: казалось, что значки, цифры, зеленые пятна и названия селений ползают по карте, как живые, убегая от ядовитого синего карандаша.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӗре ҫумӗнчи татӑка татса илетӗн вӗт! — терӗ вӑл.

От сердца отрываешь кусок!

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сисет ман чӗре — таврӑнас ҫук вӑл, таврӑнас ҫук!

Чует мое сердце — не вернется он, не вернется!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ой, тем, ман чӗре вырӑнта мар…

— Ой, неспокойно у меня опять на сердце…

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех