Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эпӗ, ҫак эсрел чарӑна пӗлми калаҫма тытӑнсан, хам та тӑнран тухма пуҫлаттӑм.

Я вспомнил, как и на меня находило «помраченье», когда этот подлец начинал свои бесконечные разговоры.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нумай сехет хушши вӑл ҫынсене пулӑшать, тем чул ача ҫӑлать, анчах тӑвӑл, чарӑна пӗлмесӗр, тата вӑйлӑрах, тата хаяртарах ҫӗкленсе каять.

Много часов он помогал людям, спасал детей, но ураган делался все сильнее, все грознее.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӑварӗнче унӑн ылтӑн шӑл йӑлтӑртатать, эпӗ вара хамӑн айван йӑлана пула, чарӑна пӗлмиех ҫав шӑл ҫине пӑхрӑм.

Во рту у него блестел золотой зуб, и я по своей глупой привычке, как уставился на этот зуб, так и смотрел на него не отрываясь.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам та чарӑна пӗлми шухӑшларӑм.

Я тоже думал и думал:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ чарӑна пӗлмесӗр каласа кӑтартатӑп: анекдотсем манӑн ӑнран каймалла ӑслӑ тухаҫҫӗ, эпӗ хамӑр умран иртсе каяканне пӗр тӑрӑхланисем чӑтса тӑма ҫук хаяр пулаҫҫӗ…

Я не умолкал: мои анекдоты были умны до глупости, мои насмешки над проходящими мимо оригиналами были злы до неистовства…

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл пит савӑнӑҫлӑн калаҫнӑ, Дуньӑна та, унӑн ашшӗпе те чарӑна пӗлмесӗр шӳт тунӑ; юрӑсем юрланӑ, килнӗ ҫынсемпе калаҫнӑ, вӗсен ҫул ҫӳремелли хучӗсене почта кӗнекине ҫырнӑ, ҫапла тунипе ырӑ станца пуҫлӑхне ҫав тери кӑмӑла кайнӑ, лешӗн вара виҫҫӗмӗш ирхине хӑйӗн савнӑ иртен-ҫӳренӗпе уйрӑлас та килми пулса кайнӑ.

Он был чрезвычайно весел, без умолку шутил то с Дунею, то с смотрителем; насвистывал песни, разговаривал с проезжими, вписывал их подорожные в почтовую книгу, и так полюбился доброму смотрителю, что на третье утро жаль было ему расстаться с любезным своим постояльцем.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Хӗр, чарӑна пӗлми пакӑлтатакан ҫыннӑн вӗҫӗмсӗр халлапӗсене итленӗ хушӑра, чей тултарса ларнӑ.

Она разливала чай, слушая неистощимые рассказы любезного говоруна.

XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫаратаҫҫӗ! — чарӑна пӗлми ҫухӑрчӗ Наум.

– Грабю-ут! – не умолкая, орал Наум.

Кашкӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 3–10 стр.

1. Юн тӑкакан хулана хуйхӑ ҫитрӗ! унта ултав тулнӑ, унта вӗҫсӗр ҫын вӗлереҫҫӗ; унта чарӑна пӗлмесӗр хурах пусать.

1. Горе городу кровей! весь он полон обмана и убийства; не прекращается в нем грабительство.

Наум 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Эпӗ такӑннӑ чухне вӗсем савӑнатчӗҫ, пӗрле пухӑнатчӗҫ, мана ҫиекенсем пӗрле пухӑнатчӗҫ, эпӗ вӗсене палламастӑм та, вӗсем хӑртатчӗҫ мана, чарӑна пӗлместчӗҫ; 16. мана сӑнатчӗҫ, мӑшкӑллатчӗҫ, мана хирӗҫ шӑл хӑйратчӗҫ.

15. А когда я претыкался, они радовались и собирались; собирались ругатели против меня, не знаю за что, поносили и не переставали; 16. с лицемерными насмешниками скрежетали на меня зубами своими.

Пс 34 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.