Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Таҫта чарӑна пӗлми пӗчӗк юханшыв кӗрлет.

Где-то звенел неугомонный ручеек.

Хыпарҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чарӑна пӗлмесӗр йӗпхӳ пӗрӗхет.

Непрерывно сеял мелкий дождик.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл Ленӑна чарӑна пӗлмесӗр ҫамкинчен, питҫӑмартинчен, сӑмсинчен чуптӑвать…

Она лихорадочно целовала Лену в лоб, в щеки, в нос…

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижика вӑл пӗрре те интереслентермерӗ, мӗншӗн тесен унӑн урисем чарӑна пӗлмесӗр чӗтреҫҫӗ, урапа ҫинче ларса пынипе вӗсем ҫывӑрса хытнӑ; ҫавӑнпа вӑл, халтан ӳкнӗскер, тенкел ҫине ларчӗ.

А Чижику было не до того: ноги у нее дрожали мелкой дрожью, — занемели на телеге, и она бессильно села на лавку.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тутарсем шикленсе юлнӑ, ҫитеймесӗрех чарӑна пуҫланӑ.

Испугались татары, — не доезжаючи, стали останавливаться.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тропикри чӑтлӑх вӑрманӑн ҫӗрлехи сывлӑшӗнче ҫӗрлехи сасӑсен чарӑна пӗлмен хорӗ янӑраса тӑнӑ, ҫав хора икӗ хутчен лаша ури сасси тата пӗр хутчен ҫын утнӑ сасӑ хутшӑннӑ.

Неугомонный хор ночных голосов, дважды прерванный звуком лошадиных копыт и один раз шумом человеческих шагов, продолжал звучать в ночном воздухе тропических зарослей.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Цикадӑсем чарӑна пӗлмесӗр чӗриклетни сывлӑшра янӑраса тӑнӑ, ҫавӑнпа йӑнӑш илтӗнме те пултарнӑ.

Цикады наполняли воздух своим неугомонным стрекотаньем, и легко можно было ошибиться.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӳлӗме пырса кӗрсен, малтанхи вунӑ минучӗ хушшинче Флоринда чарӑна пӗлмесӗр тӗрлӗрен пустуй япаласем ҫинчен пакӑлтатнӑ, Луиза хӑй кӗскен сӑмах хушкаланипе ҫеҫ калаҫӑва хутшӑнкаланӑ.

В течение первых десяти минут после того, как Флоринда появилась в комнате, она без умолку болтала о всяких пустяках, и участие в разговоре самой Луизы ограничивалось лишь отрывистыми замечаниями.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чарӑна пӗлмесӗр, ҫиллессӗн шаккать шакӑрчи, ҫӗр ҫинчи пӗтӗм вӑрӑ-хурахсене хӑваласа ярасшӑн тейӗн.

Неумолчно и грозно стучит его колотушка, словно хочет разогнать всех воров на земле.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Стена ҫумӗнче тӑракан часовой, ҫул еннелле ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑнӑ та, винтовкине ҫил-тӑвӑлпа ӳкесрен ик аллипе те ыталаса тытса, тинӗс тискеррӗн кӗрленине, ҫил чарӑна пӗлми шӑхӑрнине итленӗ май, ӑшӗнче турра кӗлтӑвать.

Часовой на стене, повернувшись спиной к ветру и охватив руками ружье, чтоб его не вырвало ураганам, читал про себя молитвы, прислушиваясь к адскому грохоту моря и неистовому свисту ветра.

VI // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

— Тӗрӗс, эп итлемерӗм сана, анчах мана тӑвӑл чарӑннӑ пек е чарӑна пуҫланӑ пек туйӑнчӗ, — тӳрре тухрӗ Уэлдон миссис.

— Да, я ослушалась тебя, — призналась миссис Уэлдон, — но почему-то мне показалось, что буря успокоилась или успокаивается.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытӑсем, ирӗксӗрлӗхе кура, чарӑна пӗлмесӗр вӗреҫҫӗ.

Собаки, чуя непорядок, с остервенением лаяли на них.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пенӗ сасӑсем чарӑна пуҫларӗҫ.

Стрельба затихает.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Унӑн хыткан, сивчирпе чирленӗ чухнехи пек тапса тухнӑ тарлӑ пичӗ умӗнче чарӑна пӗлмесӗр пулемет затылокӗ чӗтреннӗ.

Затылок пулемета бешено сотрясался перед его худым, покрытым капельками лихорадочного пота лицом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пӗри пӳрте кӗнӗ-кӗменех Пикмӑрсана мӑйӗнчен уртӑнчӗ, ыталаса илчӗ, чарӑна пӗлмесӗр йӗме тытӑнчӗ.

Едва Бикмурза переступил порог, как к нему на шею бросилась женщина и так и залилась слезами.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Имете тавӑрас кӑмӑлӗ хӑй ӑшӗнче чарӑна пӗлми вӗчӗрхенсе тӑчӗ.

Его тотчас сменило желание отомстить Имету.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн ҫӑмламас кӗске пӳрнисем сивчирпе аптранӑ чухнехи пек чӗтреве ӳкрӗҫ, куҫӗ ниҫтӑ пӑхса чарӑна пӗлмесӗр вылять.

Его короткие шерстистые пальцы мелко дрожали, как в лихорадке, глаза бегали под опущенными веками.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ ҫаплах чарӑна пӗлмесӗр хӑрӑлтатать.

Собака по-прежнему отчаянно лаяла.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗпер патнелле ҫитес ҫӗрте ериле пасарӗ пуҫланнӑ тейӗн — чарӑна пӗлми тав-шав кӗрлесе тӑрать.

Когда Тимрук приблизился к мосту, его оглушил разноголосый гомон — точь-в-точь как на базаре.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑтра чарӑна пӗлмен Кӑптӑрмӑш Кӑрмасун юла юпма тытӑнать: эпӗ маттур, эпӗ чаплӑ, мана хӗрлӗ кӗпе тӑхӑнма та юрать, эсӗр, тет вӑл ыттисене, ман хӳтӗре пурӑнакан вӗт-шакӑрсем, пурсӑр та йӗксӗксем, тесе евитлет.

И тут Кыптырмыша как прорвало: начал он на себя наговаривать, мол, я красивый, достойный; мне красную рубаху только и носить, а вы, мол, остальные, мелюзга желторотая, мерзавцы и негодяи, живете под моим крылом…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.