Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӳрисене (тĕпĕ: хӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑрисем юрлаҫҫӗ; тулли пӗсехеллӗ кӑвакарчӑнсем кӑвиклетеҫҫӗ, чӗкеҫсем шарламасӑр ярӑнса вӗҫеҫҫӗ; лашасем тулхӑраҫҫӗ те чӑмлаҫҫӗ; йытӑсем, хӳрисене йӑвашшӑн пӑлхаткаласа, вӗрмесӗр тӑраҫҫӗ.

Жаворонки звенят; воркуют зобастые голуби; молча реют ласточки; лошади фыркают и жуют, собаки не лают и стоят, смирно повиливая хвостами.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Кашкӑр ҫурисем нимӗн те ӑнланмарӗҫ, анчах хӳрисене вылята пуҫларӗҫ; хайхи анчӑк тяпипеле пӗр ҫурине пысӑк пуҫӗнчен яра пачӗ.

Волчата ничего не поняли, но замахали хвостами; тогда щенок ударил лапой одного волчонка по большой голове.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Вӗсем вӑраннӑ та ав, виҫҫӗшӗ те пӗр пекскерсем, хӑйсем пурӑнакан шӑтӑк хӗрне юнашар тӑрса тухнӑ та амӑшӗ таврӑннине пӑхса хӳрисене вылятса тӑраҫҫӗ.

Они уже проснулись и все трое, очень похожие друг на друга, стояли рядом на краю своей ямы и, глядя на возвращавшуюся мать, помахивали хвостами.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Акӑ пирӗн умрах шывран арлансем, каюрасем, шывра пурӑнакан йӗкехӳресем, хир шӑшийӗсем, мулкачсем, юссем тухма тытӑнчӗҫ, ҫавӑнтах тата ушкӑнпах пакшасем ишсе килчӗҫ, вӗсем хӳрисене пурте ҫӳлелле тӑратнӑ.

И наблюдали, как из воды выходили землеройки, полёвки, водяные крысы, и норки, и заюшки, и горностаюшки, и белки тоже сразу большой массой приплыли и все до одной держали хвостики вверх.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Ямски тутӑ лашасем, пӗтӗрсе ҫыхса хунӑ хӳрисене суллакаласа, хавас кӑна чупса пыраҫҫӗ.

И ямские сытые лошадки дружно бежали, слегка помахивая своими закрученными и заплетенными хвостами.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тӑрисем юрӑ шӑрантараҫҫӗ; пысӑк пӗсехеллӗ кӑвакарчӑнсем кӑрӑлтатаҫҫӗ; чӗкеҫсем пӗр сассӑр ярӑнса вӗҫеҫҫӗ; лашасем тулхӑра-тулхӑра курӑк ҫиеҫҫӗ; йытӑсем вӗрмеҫҫӗ, хӳрисене йӑвашшӑн пӑтраткаласа тӑраҫҫӗ.

Жаворонки звенят; воркуют зобастые голуби; молча реют ласточки; лошади фыркают и жуют; собаки не лают и стоят, смирно повиливая хвостами.

Ял // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 164–165 с.

Шыв ӗҫнӗ хыҫҫӑн выльӑх-чӗрлӗхӗн пӗр ушкӑнӗ канма выртрӗ, ыттисем сырӑнакан шӑна-пӑванран хӑтӑлас тесе хӳрисене выляткаласа тӑчӗҫ.

Скотина попила чистой водицы, после чего часть из них разлеглась на земле, а остальные стояли, отмахиваясь хвостами от назойливых слепней и мух.

Ҫӑмарта ӑшалани // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 25,27,29 с.

Прохор вӗсен хӳрисене типтерлӗн ҫыхса хучӗ, тӑтӑшах урапа ҫинчен сиксе анса, ҫул айккипе утрӗ, урисене пылчӑк ӑшӗнчен аран турткаласа кӑларнӑ май, хӑй тӗллӗн мӑкӑртатса ятлаҫрӗ:

Прохор по-хозяйски подвязал им хвосты, часто слезал с повозки, шел сбоку, с трудом вытаскивая из грязи ноги, бормотал:

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗтӳҫ каласа панӑ тӑрӑх, пӗр снарячӗ курӑк ҫисе ҫӳрекен кӗтӳ умӗнче ӳксе ҫурӑлнӑ та, сурӑхсем, хӳрисене пӗтӗлтеттерсе, хӑранипе ҫеҫенхире тапса сикнӗ, ун хыҫҫӑн пачах ҫухалнӑ.

По словам пастуха, один из снарядов разорвался впереди пасшегося гурта, и овцы, замигав курдюками, в ужасе устремились в степь и исчезли.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унран мар-и офицер полкӗсем хӳрисене тӗвӗлесех тарчӗҫ?

А не от него топали офицерские полки?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне куҫран пӑхакансене тата ун умӗнче хӳрисене пӑлтӑртаттаракансене анчах актив туса хунӑ!

Зачислили в актив только тех, кто активно в рот ему смотрит да хвостом перед ним виляет!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кусем Хопер округӗнчи хӗрлӗ казаксем маррине Григорий пӑхсах уйӑрса илчӗ: учӗсем Дон урхамахӗсем мар, — лутака та чӑмӑр кӳлепеллӗ, ҫитменнине хӳрисене касса кӗскетнӗ; казаксем вара нихҫан та ут хӳрине касса лаша нӗрне пӑсмаҫҫӗ.

Это не были хоперцы, так как в бинокль Григорий видел маштаковатых, не донских коньков с подрезанными хвостами, а казаки хвостов коням никогда не резали, не срамили лошадиной красоты.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем утсен сӳсленчӗк хӳрисене тирпейлесе ҫыхрӗҫ.

Казаки уже подвязывали коням мочалистые хвосты.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Самӑр учӗсем, кӗске касса янӑ хӳрисене ухӑнтарса, юр чӑмаккисене вӑйкӑнтарса-сирпӗнтерсе пычӗҫ.

Сытые лошади их, мотая куце обрезанными хвостами, закидали, забрызгали снежными ошметками.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутҫӑсем ҫурӑмӗсене мӑкӑртса йӗнерсем ҫинче лӑпкӑн лараҫҫӗ, сарлака купарчаллӑ мӑнтӑр утсем кӗске каснӑ хӳрисене вылятаҫҫӗ, янкӑр ҫутӑ хӗвел ҫинче йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Всадники спокойно сутулились в седлах, упитанные ширококрупые лошади мотали куце обрезанными хвостами, лоснились под ярким солнцем.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлан утлӑ ҫынсене курсан, ача самантлӑха чарӑнчӗ те казаксемпе пылчӑкланса пӗтнӗ, хӳрисене ҫыхнӑ утсем ҫине тимлӗн сӑнаса пӑхса тӑчӗ.

Увидев всадников, приостановился, внимательно рассматривая их и забрызганных грязью, с подвязанными хвостами лошадей.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Алексеев ямшӑкӗ хӳрисене ҫыхнӑ самӑр хура утсене хыпӑнуллӑн ӗрлесе хӑвалать; утсен чӗрнисен айӗнчен юр чӑмаккисем пӗтӗрӗнсе сирпӗнеҫҫӗ.

Кучер Алексеева гнал сытых вороных, с подвязанными хвостами лошадей; из-под копыт брызгали кругом снежные ошлепки.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лайӑх тӗвелесе ятӑмӑр хӳрисене!

Набилось им в хвост!

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лашасем хӳрисене хыҫалалла тӑсса янӑ та, урисене пӗр ҫӗре лектерсе вӗрхӗнеҫҫӗ.

Лошади в комок сжимали ноги и пластались, кидая назад сажени.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лашисен хӳрисене тӗвӗлесе лартрӗ те, малалла лаши ҫине утланса кайрӗ.

Подвязал лошадям хвосты, поехал верхом.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех