Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫнӑ (тĕпĕ: хуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн палатӑна — пӗртен-пӗр икӗ краватьлӗ пӳлӗме — пуринчен ытла манашкаллисем, вӑрҫӑра мар, Мускав урамӗсенче, тылра, физкультура занятийӗсенче урисене хуҫнӑ е мӑкӑлтанӑ салтаксем ҫакланаҫҫӗ.

В нашу палату — единственную двухкоечную на все отделение — попадали вояки вроде меня: с переломами да вывихами, полученными не в боях, а на московских улицах, тыловых плацах и физкультурных занятиях.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку та сахал — юри тенӗ пекех хуҫнӑ.

Даже хуже — почти нарочно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хуҫасса хӑйӗн тарӑхтармалла тирлейсӗрлӗхӗ пирки хуҫнӑ.

Сломал по причине своей возмутительной халатности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чӑнах-и, Толька хӑйӗн урине хуҫнӑ?

Верно ли, что Толька сломал себе ногу?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Пирӗн пӳрӗт асат хуҫнӑ ҫын евӗр курӑнать вӗт.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

 — Хӑҫан хуҫнӑ эсӗ хӑвна?

Когда ты себя ломал?

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Юри тенӗ пекех, чуман лашасем ҫинче ларса пыракан ҫӗтӗк-ҫатӑк мужиксем тӗл пулаҫҫӗ; ҫул хӗрринче хупписене сӳнӗ, турачӗсене хуҫнӑ йывӑҫ тӗмӗсем ҫӗтӗк тумлӑ ыйткалакансем евӗрлӗ лара-лара юлаҫҫӗ.

Как нарочно, мужички встречались все обтерханные, на плохих клячонках; как нищие в лохмотьях, стояли придорожные ракиты с ободранною корой и обломанными ветвями.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Николай Петровичӑн ҫамрӑк чухне нимӗнле паттӑрлӑх та пулман, ӑна хӑравҫӑ тесе те чӗннӗ, ҫапах та, генерал ывӑлӗ пулнӑ май, хӑй пиччӗшӗ Павел пекех, унӑн ҫар службине кӗмелле пулнӑ; анчах шӑп кӑна хӑйне ҫар службине илни ҫинчен пӗлтерекен хыпар илнӗ кун вӑл хӑйӗн урине хуҫнӑ та, икӗ уйӑх вырӑн ҫинче выртса ирттернӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн ӗмӗрлӗхех «уксах» пулса юлнӑ.

В качестве генеральского сына Николай Петрович — хотя не только не отличался храбростью, но даже заслужил прозвище трусишки — должен был, подобно брату Павлу, поступить в военную службу; но он переломил себе ногу в самый тот день, когда уже прибыло известие об его определении, и, пролежав два месяца в постели, на всю жизнь остался «хроменьким».

I // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл пӳрнисене чӑмӑртаса, типӗ турат хуҫнӑ пек, шӑтӑртаттарса илчӗ.

Сцепив пальцы, он потянул их, и они захрустели, как ломающиеся сухие палочки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Старик вара колхознике аҫа ҫапса хуҫнӑ йывӑҫ тункати хӑййисемпе упа епле кӗвӗ калани ҫинчен каласа пачӗ.

И старик рассказал колхознику, как медведь играл на расщеплённом грозой дереве.

Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.

Вӑл чӑрӑш хыҫне пытанса тӑрать те аҫа ҫапса хуҫнӑ йывӑҫа курать.

Старик подкрался из-за ёлочки и видит: на опушке разбитое грозой дерево.

Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.

Анчах хунар кӗленчине ҫӗмӗрсе пӑрахнӑ, сӗреке аврине те хуҫнӑ.

А вот стекло у фонаря раздавил, конечно, и сачок сломан.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Ӑна та, ҫавӑн пек вӑйлӑскерне те, хуйхӑ-суйхӑ ҫапса хуҫнӑ, ахӑр.

Видно, и ее, такую сильную, сломили страдания.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑпӑрт чӗнмесӗр выртать хуйхӑ ҫапса хуҫнӑ амӑшӗ, ун патне ӗнтӗ пӗр каҫра ӳссе ҫитӗннӗ тӑлӑх ачисем пуҫтарӑннӑ та, пурте пӗрле кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.

Молча лежала придавленная горем мать, и около нее теснились, сбиваясь в кучку, повзрослевшие за одну ночь сироты-дети.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Касса хуҫнӑ тӗле ҫитсен вӑл сыхланса ҫеҫ тунката тӑрринче чӗркуҫленчӗ те унтан ҫавӑн пекех сыхланса кукленсе ларчӗ.

Добравшись до места надпила, он осторожно стал на верхушку пня коленями, затем так же медленно и осторожно сел на корточки.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Йӗлтӗрне хуҫнӑ, — терӗ те Гриша ҫавӑнтах йӗлтӗр хуҫӑкне тупрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Шӗшли вара нихӑҫан та тӗксӗмленмест пулӗ, кукаҫу ҫӑпата хуҫнӑ чухнехи пекех халӗ те ҫап-ҫутӑ.

А кочедык даже не потускнел: блестит по-прежнему, как тогда, когда дед лычины заправлял.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Айккинчен туянмасӑр пурӑнма тӑрӑшнӑ, пурне те хӑйсем тунӑ — кӗпе-йӗмлӗх пир тӗртнӗ, тир тунӑ, ҫӑпата хуҫнӑ.

Старались обходиться непокупным, все делали сами — ткали холст на одежду, выделывали мерлушки, плели лапти.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ ӗмӗр тӑршшӗпе ӗҫленӗ, пилӗке хуҫнӑ, тарпа исленсе ҫӑвӑннӑ.

Я всю жисть работал, хрип гнул, потом омывался.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ниҫта кайса кӗрейми кулӑ чыхӑнтарнипе Дарйӑн сӑрласа хуратнӑ: авӑнчӑк куҫ харшийӗсем ҫурмаран хуҫнӑ пӗкече пек кӗтесленнӗ.

Ломались от нервного смеха у Дарьи крутые подковы крашеных бровей.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех