Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫак шухӑшсем йӗркеленсех ҫитеймен пулсан та, вӗсем ҫапах та ҫынсен пуҫ мимине ҫӑра, тачӑ карӑпах карса илнӗ, шуҫкаланакан хулӑн хытӑ хупӑпа хупласа хунӑ, — пурнӑҫра хайсен хутне кӗрекен, хӑйсене хӳтӗлесе тӑма пултаракан пӗр вӑй пур, тесе шухӑшлама хӑнӑхнӑ ҫынсем.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Унӑн хӗп-хӗрлӗ, хулӑн пичӗ пурнӑҫ ҫитнӗн, телейлӗн ҫутӑлса илчӗ: хӑй вӑл шав тутисене тутлӑн ҫуласа ларчӗ.Его толстая, румяная рожа самодовольно и счастливо лоснилась, и он все смачно облизывал губы.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑрӑм та хулӑн хӑмӑр ҫивӗчӗ унӑн, хулпуҫҫи урлӑ анса, кӑкри ҫине ӳкет.Длинная и толстая коса каштановых волос, спускаясь через плечо, лежит на груди ее.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
— Эпӗ пытанман… — терӗ Коновалов, чӳрече патне пырса, лар ҫине хӑпарса, хулӑн сассипе.— Я не спрятался… — подойдя к окну и взлезая на ларь, сказал глухо и густо Коновалов.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Кай-йӑр! — илтӗнет ҫаплах хулӑн сас.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Кай-йӑр! — хӑрӑлтатрӗ пысӑк тискер кайӑкӑнни пек хулӑн сас — Кай-йӑр, эпӗ ӑна кайран хӑналӑп!— П'дё-ем! — рычал зверский бас — П'дё-ем, а я его после уважу!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тутӑр айӗнчен ҫаврака та кӑмӑллӑ, каҫӑр сӑмсаллӑ сӑн-сӑпат курӑнчӗ; хулӑн та хӗрлӗ тути кулнипе, икӗ тулли питҫӑмартийӗ ҫинче икӗ путӑк.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Килмеллипех, — илтӗнчӗ алӑк патӗнчен хулӑн сасӑ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Чустана вӑрах тытнӑ! — тесе, вӑрӑм мӑйӑхне шӑртлантарса, хулӑн та тем пирки яланах йӗпе тутине чаплаттарса кӑшкӑратчӗ вӑл.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тинӗс хулӑн сасӑпа салхуллӑн шавлатчӗ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Малтан пӗри ҫепӗҫ те хулӑн сассине янӑратрӗ, — вӑл пӗр-ик ҫаврӑм тусанах, тепри ҫав юррах ҫӗнӗрен пуҫларӗ, малтанхи малаллах кайрӗ… — виҫҫӗмӗш, тӑваттӑмӗш, пиллӗкмӗш те ҫав майлах, пӗрин хыҫҫӑн тепри хутшӑнса пычӗҫ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хӗр ачаш та хулӑн сасӑпа юрлать, кулӑ илтӗнет…
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫӗр тӗттӗм пулнӑ, тӳпе тӑрӑх лӗмсӗркке пӗлӗтсен хулӑн сийӗсем шӑвӑннӑ; тинӗс тӳлек, хура та ҫу пек ҫӑран курӑнса выртнӑ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ку кимме юман хӑмасем тиенӗ паруслӑ баркӑсем, пальмӑпа, сандалпа тата хулӑн кипарис кӗрешӗсемпе тултарнӑ тӗрӗк фелюгисем кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫӗрте, пӗр баркӑран кӑкарса хунӑ пулнӑ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Санька йывӑҫ тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарчӗ, хулӑн турат ҫине утланса ларчӗ, патаккине аялалла тӑсса, Петькӑна та йывӑҫ ҫине хӑпарма пулӑшрӗ.
25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Федя аслашшӗ кутамккине илнӗ те пӗр хулӑн пӗрене ҫине утланса ларса шыв урлӑ каҫса кайнӑ.Федя забрал дедушкину котомку и, оседлав толстое бревно, переправился через реку.
24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫиелте, юр пекех чӑлт шурӑ, хулӑн туналлӑ виҫӗ шурӑ кӑмпа та пур.Сверху лежали даже три белых гриба с толстыми белоснежными корнями.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тымарӗсенчен пуҫласа хулӑн турачӗсем патне ҫитичченех тӗллӗн-тӗллӗн шурӑ, тӗллӗн-тӗллӗн хура хурӑн хуппине ятсемпе, хушаматсемпе, числасемпе, сӑмахсемпе тӗрлесе пӗтернӗ.
15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл кашт кӑна пуклак пуҫлӑ сарӑ пушмакне ташлама пуҫланӑ чухнехи пек тапса ҫатлаттарса илчӗ, урисене ҫӳлелле ҫӗклесе хулӑн патушисене кӑтартрӗ.
14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унтан яланах хулӑн, йывӑр ҫырусем, конвертне чӗрӗ ҫиппе ҫӗленӗ ҫырусем килетчӗҫ.Письма от него обычно приходили пухлые, увесистые, конверт был зашит суровой ниткой.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951