Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хулӑн (тĕпĕ: хулӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӗрӗ, — илтӗнет шалтан кӑмӑллӑ хулӑн сасӑ.

— Войдите, — услышал он низкий приятный голос.

Вунпӗрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хулӑн шурӑ страница ҫине училищӗрен вӗренсе тухакан пӗр ҫын ятне кӑна — вӗренӳре пӗрремӗш пыраканнинне — ҫырса хунӑ.

На плотные белые листы бумаги из выпуска записывался только один — первый.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Сасси унӑн вӑйлӑ, хулӑн.

Голос у него сильный, густой.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Андрюша, ҫыру ҫыр, — илтӗнет тахӑшӗн хулӑн сасси.

— Ты нам, Андрюша, напиши, — басит кто-то.

Саккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӗсем хулӑн пуленккесене наҫилкке ҫине васкавлӑн хурса тултараҫҫӗ Те ӑна ик вӗҫӗнчен тытса пӑрахут ҫине чупсах кӗрсе каяҫҫӗ, вутта кӗмсӗртеттерсе трюма пӑрахаҫҫӗ.

С большой ловкостью они накладывают толстые поленья на носилки, бегом переносят их на пароход и с грохотом сбрасывают в трюм.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӗсене буксир пӑрахутсем хулӑн канатпа ҫаклатса туртаҫҫӗ.

Их на толстых канатах тянут буксирные пароходы.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хуҫа сасси пек хулӑн саспа кӑшкӑртать.

И гудит он властно, басом.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Унӑн хулӑн тетрачӗсене вӑл ытахальтен кӑна мар, ӑнланас тесех уҫа-уҫа пӑхса ларать.

Он не просто так перелистывал толстые Сашины тетради, он хотел их понять.

Тӑваттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хӑйӗн патне пынӑ Алешӑна Саша тӗрлӗ формулӑсем ҫырса тултарнӑ хулӑн тетрачӗсене кӑтартнӑ.

Саша показывал приходившему к нему Алеше толстые тетради, испещренные значками и формулами.

Тӑваттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Тинех домофонра сигнал, ун хыҫҫӑн ӗнерхи хулӑн сасӑ илтӗнсе кайрӗ:

Наконец послышался сигнал ответа и вчерашний грубый мужской голос спросил:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя хӑйӗнпе калаҫнӑ хулӑн сасса аса илчӗ те ҫыннипе тӗл пулас килменнине ӑнланчӗ.

Женя вспомнила голос, который разговаривал с ней до Маргариты, и вдруг поняла, что не очень хочет встречаться с этим человеком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Маргарита! — илтӗнчӗ шалта хулӑн сасӑ.

— Маргарита! — закричал голос куда-то в сторону.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Кам унта? — илтӗнчӗ арҫыннӑн хулӑн сасси.

— Кто там? — раздался довольно грубый мужской голос.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Стемп йывӑҫ шкатулкӑран вӑрӑм та хулӑн сигара туртса кӑларчӗ, ун пӗр вӗҫне кӗмӗл ҫӗҫӗпе касса татрӗ те бриллиант пӗрчисемпе илемлетнӗ зажигалкине ҫутса тивертрӗ.

Стэмп открыл шкатулку из эбенового дерева и достал из нее длинную толстую сигару, отрезал кончик серебряным ножичком и прикурил от инкрустированной бриллиантами зажигалки.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Хуҫи ҫурма тӗттӗм пӳлӗмре ларнине асӑрхаса вӑл чӳрече патне утса пычӗ, хулӑн карӑсене яриех уҫрӗ.

Увидев, что шеф сидит в полумраке, она подошла к окну и распахнула тяжелые шторы настежь.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Нумай ҫиекен хулӑн доктор хӑй пӳлӗмӗнчен мӑшӑлтатса тухатчӗ, лапсӑркка кӗрӗкпеччӗ вӑл, кӗрекере вырӑн йышӑннӑ чух, ытла куҫ умне ӳкекен вырӑна лараймасан та, чи шавлӑ ҫӗре вырнаҫатчӗ.

Толстый доктор-едок выползал из своей комнаты в огромной шубе-кухлянке и занимал за столом если не наиболее видное, то, во всяком случае, наиболее шумное место.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Симӗс пурҫӑн абажур пурччӗ, ун ҫумне Иван Иваныч хулӑн хутран ӑста тӗрлесе каснӑ шуйттан ҫурисене тире-тире лартнӑччӗ — ҫав абажур сӗтел тӗлӗнчех ҫакӑнса тӑратчӗ, Катьӑпа иксӗмӗре ҫав асран кайми каҫхине мӗн курни халӗ те куҫ умӗнче ункӑн-ункӑн курӑннӑ пек симӗс абажурӑн хӗрри палӑрнӑ евӗрлӗ, хамӑра мӗн тарӑхтарнӑ та мӗн тертлентернӗ, ҫавсем пурте инҫетри тӗттӗм кӗтессене кӗрсе пытанаҫҫӗ.

Зелёный шёлковый абажур, к которому были приколоты чёртики, искусно вырезанные Иваном Иванычем из плотной бумаги, висел над этим столом. И всё, что радовало нас с Катей в ту памятную зиму, рисуется мне в светлом кругу, очерченном границами зелёного абажура, и всё, что заботило и огорчало, прячется в далёких, тёмных углах.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур енчен те сасартӑк чарӑнса ларнӑ пурнӑҫ курӑнатчӗ — стенасем ҫинче кӗрнеклӗн вырнаҫтарса тухнӑ поляр пейзажӗсем, вӗсене именсе ҫеҫ акварельпе тунӑ та, пӗтереймен пулнӑ, кӗнекисене питӗ тирпейлӗ вырнаҫтарса тухнӑ, фотографисем питӗ нумай, пурин ҫинчен те вӑрӑм ҫиптуниллӗ, украинсен костюмне тӑхӑннӑ хӗр, вӑлах тата аслӑрах чухне ӳкни те пур, аллине ҫара пакарталлӑ хулӑн ача тытнӑ.

Вдруг остановившаяся жизнь была видна во всём — в робких, неоконченных акварелях, изображавших виды Полярного и симметрически висевших на стенах, в аккуратной стопочке специальных книг, в фотографиях, которых здесь было очень много, — всё девушка с длинными косами, в украинском костюме, и она же постарше, с голым толстым младенцем на руках.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Терентий хулӑн питҫӑмартисене хӑпартрӗ, вӑтаннӑ пек пулса, вӑл пур еннелле те хисеплӗн пуҫ таять, аллинчи тӳмеллӗ картузӗпе сулать.

Терентий надул толстые щеки и с застенчивой важностью раскланивался на все стороны, размахивая картузиком с пуговичкой.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хулӑн, тӳлек ӑшӑ паракан пӗлӗтсем витӗр хӗвелӗн пӗр пайӑрки те тухайман.

Ни один луч солнца не проникал сквозь плетеные облака, обдававшие духотой.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех