Шырав

Шырав ĕçĕ:

уҫӑмсӑррӑн сăмах пирĕн базăра пур.

уҫӑмсӑррӑн (тĕпĕ: уҫӑмсӑррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Эпир арчана ҫӗр айне чавса чикрӗмӗр, — терӗ уҫӑмсӑррӑн Наталья, йӗп ҫӑртине ҫип тирнӗ май; хӑй вара тусанланса пӗтнӗ гимнастеркӑна Григорий сисиччен пичӗ патне илсе пычӗ те тӑварлӑрах, ҫав тери тӑван шӑрша кӑкӑр тулли сывласа ҫӑтрӗ.
— Мы сундук зарывали, — продевая в игольное ушко нитку, невнятно сказала Наталья, а сама украдкой поднесла к лицу пропыленную гимнастерку и с жадностью вдохнула такой родной солоноватый запах пота…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Тыткӑна парӑнаҫҫӗ тейӗн!» — пӑлханса та уҫӑмсӑррӑн хуйхӑрса шухӑшларӗ Григорий, колонна тип варалла майӗпен, темле анасах килмесӗр пек анса пынине, лерен ӑна хирӗҫ Секретевӑн утлӑ ушкӑнӗ симӗс курӑк тӑрӑх тӳрӗрен яртлаттарса килнине курса.
«Будто в плен сдаются!» — с тревогой и неосознанной тоской подумал Григорий, глядя, как медленно, как бы нехотя, спускается колонна в суходол, а навстречу ей прямо по зеленям на рысях идет конная группа секретевцев.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫапла килсе тухрӗ те, — хуравланӑ Корней уҫӑмсӑррӑн.
— Да так уж пришлось, — неопределенно ответил Корней.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӗрлӗрен пур, — хуравларӗ Коробин уҫӑмсӑррӑн кашни ҫӗнӗ ыйту хыҫҫӑн хӑйӗн хӑюлӑхӗ пӗтсе пынишӗн тарӑхса.
— Всякие, — неопределенно ответил Коробин, досадуя, что с каждым новым вопросом он чувствует себя все менее уверенно.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья Прохортан ним вӑтанмасӑр Григорий патне ыткӑнчӗ, ӑна йывӑҫ тӑрӑх явӑнса ӳсекен вӑрман хӑмли пек мӑйран ыталаса илчӗ те, савнӑ тусне шӑртлӑ питӗнчен, сӑмсинчен, ҫамкинчен, тутинчен йӗре-йӗре чуптуса, уҫӑмсӑррӑн пӑшӑлтатрӗ, пыр тӗпӗпе ӗсӗклесе калаҫрӗ:
Не совестясь Прохора, Аксинья бросилась к Григорию, обвилась диким хмелем и, плача, целуя лоб, глаза, губы, невнятно шептала, всхлипывая:

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Дон хӗрринелле уҫӑмсӑррӑн ухлатса килекен тупӑ сассисем халӗ те ҫаплах таҫта Чир тӑрӑх кӗрӗслетсе тӑнӑ пек туйӑнчӗ те, Прохорӑн темшӗн унта, ҫапӑҫу пыракан ҫӗре, кайма кӑмӑл туртмарӗ.
Но орудийный гул, глухо докатываясь до Обдонья, звучал еще как будто где-то по Чиру, но Прохора что-то не потянуло ехать туда, где возгорался бой.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман сердобсксен уҫӑмсӑррӑн сӗрлекен ушкӑнӗ патне чи малтан ҫитрӗ, полкри командирсенчен кама та пулин курма тӑрӑшса, куҫӗпе йӗрлеме пуҫларӗ.
Штокман первый подошел к глухо гомонившей толпе сердобцев, зашарил глазами, разыскивая кого-либо из командного состава полка.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл хыҫалалла тинкерсе илчӗ те хӗрлӗармеецсен сивлек те сӳрӗк, кашни хӑйне расна, ҫав хушӑрах виҫесӗр пӗрешкел сӑнӗсене курчӗ, пилӗк кӗтеслӗ хӗрлӗ ҫӑлтарлӑ кӑвак ҫӗлӗксем, кивелсе сарӑхнӑ е ҫӗнӗрех пирки кӑштӑрка ҫутӑ тӗслӗ сӑрӑ шинельсем ӗмӗлтетсе чухеннине курчӗ; похода тухнӑ ҫынсен пысӑк ушкӑнӗ сӗлкӗшлӗ юра ашса йывӑррӑн утнине, уҫӑмсӑррӑн калаҫнине, тӗрлӗ сасӑллӑн ӳсӗрнине, флягӑсем чӑнклатнине илтрӗ; нӳрелсе лӳчӗркеннӗ атӑсен, махорка тӗтӗмӗн, чӗн амуницин чуна кӑтӑклантаракан шӑршине сывларӗ.
Оглядываясь, он видел серьезные и равнодушные лица красноармейцев, такие разные и нескончаемо похожие друг на друга, видел качкое движение серых шапок с пятиконечными красными звездами, серых шинелей, желтоватых от старости и шершаво-светлых, которые поновей; слышал хлюпкий и тяжкий походный шаг массы людей, глухой говор, разноголосый кашель, звяк манерок; обонял духовитый запах отсырелых сапог, махорки, ременной амуниции.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах курни-мӗнӗ нихӑшӗ те асра тытӑнса юлмарӗ, йӑлтах уҫӑмсӑррӑн та тӗлӗкри евӗр тӗтреллӗн шӑвӑнса иртрӗ.
Но все то, что он видел, в сознании не фиксировалось, скользило невнятно, расплывчато, как во сне.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сулӑнкара Григорий ҫуни хирӗҫ килекен лав ҫинче силленсе шыракан алла ӳречипе ҫапӑнчӗ, алӑ уҫӑмсӑррӑн таклатса илчӗ…
Наклески саней Григория на раскате ударились о торчавшую из проезжавших саней руку, и она отозвалась глухим, чугунным звоном…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон леш енче, чылай аякра, — вӑхӑт кӑнтӑрларан иртнӗ ӗнтӗ — пулемет уҫӑмсӑррӑн икӗ черет такӑртатса илчӗ те шӑпланчӗ.
Далеко за Доном — время перевалило уже за обед — пулемет глухо выщелкал две очереди и смолк.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил-тӑман витӗр лашасемпе ҫынсен кӑвак мӗлкисем тӗтре чухнехи пек уҫӑмсӑррӑн палӑраҫҫӗ.
Сквозь метель, как в тумане, маячили седые силуэты людей и лошадей.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«…ҫӗрпе-е хуҫа пулма!» — ухӑнуллӑн чӗтренсе янӑрарӗҫ инҫетрен уҫӑмсӑррӑн илтӗнекен сӑмахсем, унтан каллех вара ҫеҫенхирте шӑп пулса килчӗ.
«…владе-еть землей!» — ликующим вскриком взвихрились невнятные от расстояния слова, и вновь тишина расплеснулась над степью.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак вӑхӑтра ҫил варкӑшӗ уҫӑмсӑррӑн юрланӑ сасӑсене илсе ҫитерчӗ…
В это время со стороны красных ветерок на гребне своем принес невнятные звуки пения…

Степан, уҫӑмсӑррӑн та юри хавасланам пек пулса, ӳсӗр чухнехилле аллипе сулчӗ.
Степан неопределенно и неестественно-весело, по-пьяному махнул рукой.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ав, пӳрнисене шӑтӑртаттаркаласа, ҫаплах хӑйӗн курӑк пусса илнӗ килне-ҫуртне пӑхса ҫӳрет, тытӑнчӑклӑ калаҫакан ҫын пек, уҫӑмсӑррӑн темскер кӑкӑртатать.
А Степан все еще осматривал свое затравевшее поместье, похрустывая пальцами, и что-то невнятно, как косноязычный, бормотал.

Улӑп тӑпри те пулин куҫ ытамне кӗнӗ тарӑн тӗлӗкри пек, темле ытла та тӗлӗнмелле те уҫӑмсӑррӑн кӑвакарса палӑрать…
Даже курган синеет на грани видимого сказочно и невнятно, как во сне…

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн килӗшӳллӗ пӗвӗ-сийӗнче те, сӑнӗ-питӗнче те вӑтӑрмӗш кӗр пурӑнса ирттернӗ хӗрарӑмӑн сӳнсе пыракан чиперлӗхӗ уҫӑмсӑррӑн ҫуталса ҫунать.
И в ладной фигуре ее и в лице была та гаснущая, ущербная красота, которой неярко светится женщина, прожившая тридцатую осень.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслати тепӗр хут хӑватлӑн кӗмсӗртетсе кайсан, пӗлӗтсен айӗнчен витрелетсех ҫумӑр шапӑртатма тытӑнчӗ, ҫеҫенхир уҫӑмсӑррӑн шавлама пуҫларӗ.
После нового удара из недр тучи потоками прорвался дождь, степь невнятно зароптала.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Солдатовӑн сасси уҫӑмсӑррӑн та чеен туха пуҫларӗ.
Голос Солдатова стал глух и вкрадчив.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика