Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

улӑхрӗ (тĕпĕ: улӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Семен ӑшӗнче, арӑмӗ каланине итлемесӗр гидростанци начальникӗ пулма килӗшнишӗн хӑйне хӑй вӑрҫса, шлюз ҫине пусма тӑрӑх нимӗн шарламасӑр улӑхрӗ.

Семен молча взошел по лестнице на шлюз, мысленно ругая себя за то, что не послушался жены и согласился стать директором гидростанции.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Илья ун патне пычӗ, хӗрӗн салху пичӗ ҫине, куҫхаршисем хушшинче тӗттӗмре аран-аран курӑнакан кӑтраланса тӑракан ҫӳҫ пайӑрки ҫине пӑхса илчӗ, унтан, йӗнер ҫине кайӑк пек сиксе улӑхрӗ те лашине вырӑнтанах сиккипе чуптарчӗ.

Илья подошел к ней, молча посмотрел на ее грустное лицо, на чуть приметный в темноте завиток волос между бровями, а потом птицей взлетел в седло и с места погнал коня в галоп.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл каланӑ вӑхӑтра Кондратьев крыльца ҫине улӑхрӗ те, президиум членӗсене сывлӑх сунса, Сергее аяккалла чӗнсе илчӗ:

Во время его выступления Кондратьев пробрался к президиуму, поздоровался и отозвал в сторонку Сергея:

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Питӗ йывӑр ӗнтӗ ӑна, чӑтма ҫук асап, анчах вӑл, ҫав асапа ҫӗнтерсе, стена ҫумӗнче ларакан арча ҫинелле улӑхрӗ.

Это стоило тяжелых, надрывающих душу мучений, но Семен, поборов их, залез на сундук, что стоял у стены.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Митман обер-лейтенант, ҫиле хирӗҫ тапаланса, чӑнкӑрах сӑрт ҫинелле улӑхрӗ.

Обер-лейтенант Митман, борясь с ветром, поднялся на крутой пригорок.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Тӑхта, атя-ха ҫавӑнталла! — терӗ те сасартӑк Яхно, шинель аркисене сиркелесе, хӑвӑрттӑн лупашкаран сӑрт ҫинелле улӑхрӗ те пӗр пӗччен ларакан шӑлан тӗми патнелле утрӗ.

— Стой, пойдем вон туда! — неожиданно предложил Яхно и быстро, раскидывая полы шинели, пошел из лощинки на пригорок, где виднелся одинокий куст шиповника.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Егорушка ҫинчен куҫне илмесӗр тата кӑштах чӗнмесӗр тӑрсан, тӗлӗнтермӗш Тит пӗр урине ҫӳлелле ҫӗклерӗ те, ура тупанӗпе хыпашласа, тӑмалли меллӗ вырӑн шырарӗ, вара чул ҫине хӑпарчӗ; кунтан вӑл Егорушка ҫине тӳррӗн пӑхса — хӑйне хыҫалтан ҫапасран хӑрарӗ тейӗн — кутӑн чакрӗ, тепӗр чул ҫине улӑхрӗ, вара малалла та ҫапла майпах хӑпарса пырса, тӗмеске тепӗр енче ҫухалчӗ.

Помолчав еще немного и не отрывая глаз от Егорушки, таинственный Тит задрал вверх одну ногу, нащупал пяткой точку опоры и взобрался на камень; отсюда он, пятясь назад и глядя в упор на Егорушку, точно боясь, чтобы тот не ударил его сзади, поднялся на следующий камень и так поднимался до тех пор, пока совсем не исчез за верхушкой бугра.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫутӑлсанах чӑнкӑ ҫыран тӑррине улӑхрӗ, ҫыранӗ тӗрлӗ мӗлке пек курӑнакан шултра чулсемпе шӑртланса ҫӑл куҫ тӗлӗнче ҫакӑнса тӑнӑ пек курӑнать.

Как только рассвело, он поднялся на крутой обрыв, нависший над криницей и весь ощетинившийся огромными камнями, похожими на истуканов самых разнообразных очертаний.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗк хайхискер кмет хул пуҫҫинчен пусса ҫӳлелле улӑхрӗ.

Турок взобрался на плечи к старосте.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тусанланнӑ шӑлаварӗн хутламне ватӑлла вӗҫкӗнлӗхпе силлесе илсе, Островнов ҫурчӗн крыльци ҫине вӑл, ҫамрӑк пек, ҫӑмӑллӑн улӑхрӗ, ҫенӗхе ҫирӗппӗн утса кӗчӗ, унта ӑна ҫӗнӗ ҫын килнипе пӑшӑрханса ӳкнӗ Яков Лукич кӗтсе илчӗ.

Со старческой щеголеватостью отряхнув отвороты пропыленных брюк, он по-молодому весело поднялся на крыльцо островновского куреня, уверенно вошел в сени, где его уже ожидал встревоженный новым визитом Яков Лукич.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ехлетсе, юриех ахлатса, сулахай аллипе пилӗкӗнчен тытса, вӑл ҫӳлти картлашка ҫине улӑхрӗ, ҫенӗхе кӗрсен ҫеҫ кӑкӑрне чӑнласах аллипе чӑмӑртарӗ те, минутлӑха куҫне хупса тӑчӗ, шурӑхса кайнӑ тутипе: «Сире пурсӑра та тем тери ылханатӑп эпӗ!» — тесе пӑшӑлтатса илчӗ.

Кряхтя и притворно охая, держась за поясницу левой рукой, он поднялся на верхнюю ступеньку и только в сенях, уже без тени притворства, прижал к груди ладонь, постоял с минуту, закрыв глаза, прошептал побелевшими губами: «Будьте вы все трижды прокляты!»

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ман пата улӑхрӗ вӑл, мӗскӗн, анчах кӑштах кая юлчӗ: вал юпаран ярса тытсанах, лешсем ун ҫийӗнчен ҫӗнӗ диагональ йӗмне те, ылттӑн тӳмеллӗ пиншакне те, аялти кӗпи-йӗмне те туртса антарчӗҫ.

Полез он, бедняга, ко мне, да опоздал малость: как только он ухватился за столб, они с него в один секунд спустили и новые дигоналевые штаны, и форменный пиджак с золотыми пуговицами, и все исподнее.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Давыдов райком крыльци картлашкисемпе кӑмӑлсӑррӑн улӑхрӗ.

Давыдов неохотно поднялся по ступенькам райкомовского крыльца.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кивелнипе чӗриклетекен картлашка тӑрӑх Давыдов шкул ҫурчӗн пысӑк крыльци ҫине улӑхрӗ.

По старым, скрипучим ступенькам Давыдов поднялся на просторное крыльцо школы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Акӑ вӑл, сцена ҫине ерипен улӑхрӗ те, мана тата Степана хӑй патне кӑчӑк туртса илчӗ.

Вот он медленно поднимается на сцену, пальцем подзывает меня и Степана.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тенкӗ ҫаврӑнса улӑхрӗ те чӑнкӑртатса ҫӗре ӳкрӗ, пурте ун патнелле тӑрӑнчӗҫ.

Монета взвилась и упала звеня; все бросились к ней.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫырма урлӑ каҫса чӑнкӑ тӑвайккинелле хӑпарнӑ чух, лётчик ерипен, йывӑҫ тӗмӗсенчен тыткаласа кӑна улӑхрӗ.

Когда переходили через овраг и поднимались на крутую горку, летчик поднимался потихоньку, держась за ветки деревьев.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Турӑ чӗрчунӗ петет, а эсир ухмахла савӑнатӑр, — терӗ те тимӗрҫӗ хаяррӑн, ҫунакан ҫивитти ҫине пусма сӗвентерсе, кушак патне улӑхрӗ.

Божия тварь погибает, а вы сдуру радуетесь, – сказал им сердито кузнец и, поставя лестницу на загоревшуюся кровлю, он полез за кошкою.

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйне тӗксен кӑна ҫӗре сиксе анчӗ те хуллен утса кайрӗ, кӑмака умне улӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех