Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухрӑн (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, кала, мӗнпе чапа тухрӑн? — ыйтрӗ вӑл.

— Ну, выкладывай, чем отличился? — спросила она.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кам ачи эсӗ, ӑҫтан сиксе тухрӑн

Чей это, откуда взялся?»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ну, «Мандрыче» юрласа илтӗн те тӳрре тухрӑн, — старик хӑй те кулса ячӗ.

Ну, пропел «Мандрыче», да и прав, — и старик сам засмеялся.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑҫан килсе тухрӑн?

Когда пришел?

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ухмаха тухрӑн иккен, хӗрӗм, йӑлт ухмаха тухрӑн, — йынӑшса ячӗ унӑн чирлӗ амӑшӗ.

— Одурела ты, дочка, совсем с ума сошла! — простонала ее больная мать.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн эс ҫакӑн пек ҫумӑр витӗр тухрӑн?

— Что это ты вздумала выходить в такой дождь?

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӗтел хушшинчен сӑхсӑхмасӑрах тухрӑн?

Встал из-за стола и не перекрестился!

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑҫтан сиксе тухрӑн эсӗ?

Вот ты какая, оказывается!

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Тӳссе тӑраймасӑр, Нагульнов куҫхаршине ҫӗклерӗ, тӗлӗнсе: — Ӑҫтан килсе тухрӑн эсӗ, мучи? Сана карчӑку киле илсе кайрӗ вӗт-ха, мӗнле каллех кунта лекме пултарнӑ эсӗ? — тесе ыйтрӗ.

Не выдержав, Нагульнов высоко взметнул брови, изумленно спросил: — Откуда ты взялся, дед? Тебя же твоя старуха увела домой, и как ты мог опять тут очутиться?

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах эс сӗтел хушшинчен тухрӑн та, ман чечексем те шӑршӑ сарма пӑрахрӗҫ.

Но ты вышел из-за стола, и цветы мои перестали пахнуть.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Кӗске пӑшала та эпӗ, ӑнсӑртран шыраса ан тупчӑр тесе, хампа пӗрлех илсе тухрӑм, хирте пытарса хӑварас тенӗччӗ те, шелленӗ пек пултӑм тата, халӗ акӑ — эсӗ килсе тухрӑн!

Отрез я с собой зацепил, хотел прихоронить в степе, чтобы не нашли случаем на базу, да прижалел, и ты — вот он!

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Тӗрмерен епле тухрӑн вара?

— Ну, а как же ты вышел из тюрьмы?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эсӗ пире ертсе тухрӑн та халтан ятӑн, ҫавӑншӑн эсӗ вилӗме тивӗҫ!

Ты повел нас и утомил, и за это ты погибнешь!

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Пӗр пилек хут хупаха кӗрсе тухрӑн пуль-ха», — тесе кӑшкӑрса тӑкать ӗнтӗ.

Небось, раз пять в кабак заезжал!»

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Ӑҫтан эс сиксе тухрӑн!

Откуда ты взялся?

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

— Эсӗ ма тӑрса тухрӑн?

— А ты почему поднялась?

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана асаплантарма килсе тухрӑн эсӗ! — Дуня, ҫилленсе, утюга конфорка ҫине лартрӗ.

Приехал на мою голову! — Дуня с сердцем поставила утюг на конфорку.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Пугачев манран: «Кала, мӗн ӗҫпе эсӗ Оренбургран тухрӑн?» тесе ыйтрӗ те, эпӗ каллех халичченхи тӑна кӗтӗм.

Но Пугачев привел меня в себя своим вопросом: — Говори: по какому же делу выехал ты из Оренбурга?

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗншӗн пуртӑ ҫӗклесе тухрӑн вара?

– А зачем с тобою топор?

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑҫтан килсе тухрӑн эсӗ?

– Откуда ты взялся?

12 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех