Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухрӑн (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӗрсе тухрӑн, манмастӑн, питӗ аван, — терӗ Гленау.

— Хорошо, что зашел, не забыл, — сказал Гленау.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

 — Каласа пар-ха, еплерех кӗрсе тухрӑн ҫав лавккана?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сасартӑк юхан шыв ҫак яхтӑна ывӑтса хӑварчӗ, унтан эсӗ килсе тухрӑн.

Как вдруг ручей выплеснул эту яхту, а затем появилась ты…

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Ма тухрӑн?

— Ты куда полез?

17 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Лавкаран манпа пӗр пек ҫулхи шурӑ ҫӳҫлӗ, харсӑр куҫлӑ арҫын ача сиксе тухрӗ, вӑл хытӑ сасӑпа: — Эсӗ мӗн тума тухрӑн, Марья? — тесе, кухньӑналла кӗрсе кайрӗ.

Из лавки выскочил подросток одних лет со мною, белобрысый, с наглыми глазами, он исчез в кухне, крикнув ломким голосом: — Ты зачем вылезла, Марья?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Епле ҫӑлӑнса тухрӑн?

— Как выкрутился?

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Кампа кайма тухрӑн?

С кем ехала?

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ӑҫтан сиксе тухрӑн эсӗ?

Куҫарса пулӑш

IX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ӑҫтан килсе тухрӑн эсӗ, Тарас?

 — «Откуда бог несет тебя, Тарас?»

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Хӑвӑн паттӑрлӑхупа, ырӑ кӑмӑлупа тӗнчипех чапа тухрӑн, апла пулсан ман пек пӗчӗк те ниме тӑман тискер кайӑк юнӗпе аллуна варалани те килӗшмест сана.

Ты по всему свету славишься своим благородством и доблестью, так не пристало тебе марать свои лапы кровью такого маленького слабенького зверька, как я.

Тигрпа шӑши ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

«Ӑҫтан тухрӑн эсӗ?

«Откуда ты взялась?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Эсӗ, ман шутпа, библиотекӑри кӗнекесене пурне те вуласа тухрӑн пулӗ!

Ты, по-моему, всю библиотеку прочитал!

Пӗрремӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Ӑҫтан килсе тухрӑн эсӗ? — хавассӑн ыйтрӗ бригада начальникӗ.

— Откуда тебя принесло? — весело спросил начальник бригады.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Алӑкран тухрӑн та мантӑн.

Вышел за дверь и забыл.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнле майпа ҫынлӑха тухрӑн?

В люди-то как выбился?

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ чупса тухрӑн та, манран ним ыйтмасӑрах, ман лашана хӗнеме пуҫларӑн.

Ты выбежал и, не расспросив у меня в чем дело, стал стегать мою лошадь бичом.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ну, ункӑран ҫӑлӑнса тухрӑн иккен вара?

— Ну, и вышел из окружения?

Серёжа «ункӑран» тухать // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Иртнӗ уйӑхсенче пулса иртнине аса ил-ха, эсӗ Сенат умӗнче ху ирӗкӳпе диктатортан тухрӑн та, ликторсене салатса ярсан, тусусемпе киле кайма тухрӑн; ҫавӑн чухне пӗр ҫамрӑк сана Рим ирӗклӗхне туртса илнӗшӗн, граждансене вӗлерӳсемпе те ҫаратусемпе хӑратса, унӑн тиранӗ пулса тӑнӑшӑн уҫҫӑнах сивлерӗ.

Вспомни, как несколько месяцев назад ты в курии, при всем сенате, добровольно сложил с себя власть и, отпустив ликторов и воинов, направился с друзьями домой и как вдруг какой-то неизвестный юноша стал бесчестить и поносить тебя за то, что ты отнял у Рима свободу, истребил и ограбил его граждан и стал их тираном!

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Инкеке пула ырри пулать, — терӗ тилӗ, — инкек куртӑн пулсан та, эсӗ Ухмахсен Ҫӗршывне килсе тухрӑн вӗт… — терӗ вӑл Буратинона.

— Нет худа без добра, — сказала лиса, — зато ты попал в Страну Дураков… — сказала она Буратино.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мӗн тума сиксе тухрӑн, кашта?

— Дернуло тебя, оглобля!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех