Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӗр пӳртсенчен ҫӗр метрта, тип варта, лагерь хуҫалӑхне вырнаҫтарнӑ; кунта лашасем валли сарай тунӑ, утӑ купаласа хунӑ, урапасем лараҫҫӗ, йывӑҫ турачӗсем ҫинче хӑмӑтсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ…

В сотне метров от землянок, в овраге, где журчала ржавая лесная речушка, располагалась хозяйственная часть лагеря: здесь был устроен сарайчик для лошадей, сложено сено в стожок, стояли телеги, на сучьях деревьев висела сбруя…

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пурҫӑн йывӑҫӗн турачӗсем айӗнче ларакан хӑма сӗтелсем ҫине апат хатӗрленӗ вӑхӑтра вӑл Татьянӑна аллинчен тытрӗ те аяккалла илсе кайрӗ.

И пока под ветками тутовника накрывали столы, сделанные из досок, она взяла Татьяну под руку и отвела в сторонку.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Боецсем каллех ахӑлтатса кулса ячӗҫ, Нургалейӗ тата юриех, вар-хырӑмне тытса, кӑвайт умне сарса хунӑ чӑрӑш турачӗсем ҫинче йӑваланса кӑшкӑра-кӑшкӑра илчӗ:

Бойцы опять захохотали, а Нургалей, дурачась, начал взвизгивать, хватаясь за живот, и кататься по лапнику у костра.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ку вырӑнта, ҫар чаҫӗсем халиччен те, фронта кайнӑ чух, чарӑнса тӑркаланӑ иккен: пур ҫӗрте те хальтерех кӑна каснӑ йывӑҫ тункатисем лараҫҫӗ, йывӑҫ тӑррисем йӑваланса выртаҫҫӗ, ӗҫре усӑ курмасӑрах пӑрахса хӑварнӑ чӗрӗ турпаспа ешӗл лӑсӑллӑ чӑрӑш турачӗсем купаланса выртаҫҫӗ.

В этом месте и раньше, проходя на фронт, стояли воинские части: повсюду виднелись свежие пни, валялись вершинки деревьев, не затраченные в дело, груды сырой щепы и лапника.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑш-пӗр чух ҫул ҫинчи вӗтӗ йывӑҫ тӗмисен турачӗсем повозка тӗпне сӑтӑркаласа илеҫҫӗ.

Иногда мелкие кусты подлеска, попадавшиеся на пути, скребли ветками о дно повозки.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑш-пӗр чух тата тӗтрере кӑшт палӑракан лапсака чӑрӑш турачӗсем повозка тӗлӗпе аялтанах шуса иртеҫҫӗ; чӑрӑш лӑссинчен — ҫумӑр пулас умӗн — ҫуркуннехи пек, пит уҫӑ шӑршӑ кӗрет.

Иногда совсем низко над повозкой проплывали едва различимые во мгле широкие лапы елей; хвоя перед дождем пахла свежо и сильно, как весной.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн ӳчӗ йывӑрӑшӗпе урлӑ кашта авӑнчӗ, хурӑнсем чӗтренсе илчӗҫ, — вӗсен усӑнса тӑракан турачӗсем ҫинчен шултра тумламсем, темиҫе пин тумлам ҫӗрелле тӑкӑнчӗҫ.

Под тяжестью его тела выгнулась перекладина и дрогнули березы — тысячи крупных капель посыпались с их висячих ветвей на землю.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хупписем кӑтрашкаллӑ вӗсен, тымар патнерехре ҫуркаланса пӗтнӗ; вӑрӑм та лӑпсӑркка турачӗсем, ҫӳлтен шыв пӗрхӗнсе аннӑ пек, ҫӗре ҫитиех усӑнса тӑраҫҫӗ.

С шершавой, потрескавшейся на комлях корой; длинные ветви, точно струи, стекали с их покатых вершин почти до самой земли.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫур сехет ӗҫленӗ хыҫҫӑн вӑл ҫӳлерех те ҫӳлерех хӑпарса пырса, пилешӗн ҫӳлти турачӗсем ҫинче ҫакӑнса тӑракан хӗрлӗ сапакисем патне аллипе ҫитме пуҫларӗ.

Через полчаса работы, поднимаясь все выше и выше, он начал доставать багряные гроздья ягод с верхних ветвей рябины.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юманӑн кукӑр-макӑр турачӗсем ҫинчи ҫулҫӑсене ҫил лӑскать.

Ветер трепал на его корявых ветвях грязно-желтые лохмотья листвы.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йывӑҫне те ахалех пӑсас мар, турачӗсем те пӗр пекрех пулччӑр тесе, Андрей туратсене васкамасӑр, суйласа, тирпейлӗн хуҫа-хуҫа илчӗ, Марийки хыпаланнипе кушӑркаса кайнӑ ҫулҫисене сӑтӑра-сӑтӑра илсе епле май килне, аплипех яра-яра илсе хуҫрӗ.

Андрей выбирал ветки не спеша, а Марийка хватала и ломала их как попало, в спешке обдирая с них пожухлые листья.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗнӗ ҫул ёлкин турачӗсем хушшинче пӗчӗкҫеҫҫӗ тӗрлӗ тӗслӗ ҫутӑсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Крохотные цветные огоньки зажглись в ветвях новогодней елки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тӗмрен ҫыхнӑ патак вӗтлӗхӗн пӑрланнӑ турачӗсем ҫумне ҫапӑна-ҫапӑна сиккелеме пуҫларӗ.

Привязанная к кусту палка запрыгала, стукаясь об обледенелые сучья зарослей.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑмӑш-Бурунран таврӑннӑ чух ҫулҫӑсӑр йывӑҫ турачӗсем витӗр, шоссе ҫывӑхӗнче, Гриценкосен хӗрлӗ тӑрӑллӑ пӳртне курсан, Володя чарӑнчӗ те Ваня ҫине тархаслануллӑн пӑхрӗ.

Но когда, возвращаясь из Камыш-Буруна, они увидели близ шоссе за голыми, облетевшими деревьями красную крышу домика Гриценко, Володя остановился и просительно взглянул на Ваню.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аялтан пӑхсан, хӑмӑшсен силленсе тӑракан тӑррисем ҫутӑ енчи тӳпе хӗрринчи йывӑҫсен лапсӑркка ҫӑмламас турачӗсем пекех курӑнаҫҫӗ.

Снизу колеблющиеся махалки казались пушистыми ветвями дерев на светлом краю неба.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Чылай ҫуртсен ҫутӑ та пысӑк чӳречисем умӗнчи, пӗчӗк пахчисенче тӗттӗм симӗс раинсем, шурӑ та ырӑ шӑршӑллӑ чечеклӗ, ҫутӑ ҫулҫӑллӑ ачаш акаци йывӑҫӗсем пӳртсенчен те ҫӳлерех ҫӗкленсе лараҫҫӗ, ҫавӑнтах сӗмсӗррӗн йӑлтӑртатакан сарӑ хӗвелҫаврӑнӑш пуҫӗсем тата травянкӑпа виноград йывӑҫӗн явӑнса ӳсекен турачӗсем курӑнаҫҫӗ.

Перед светлыми большими окнами многих домов, за огородками, поднимаются выше хат темно-зеленые раины, нежные светлолиственные акации с белыми душистыми цветами, и тут же нагло блестящие желтые подсолнухи и вьющиеся лозы травянок и винограда.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпир Эрнепе ӗҫлеме тытӑнтӑмӑр, тепӗр икӗ сехетрен парӑс пирӗнчен палатка карса та лартрӑмӑр, ҫине йывӑҫ турачӗсем витрӗмӗр.

Мы с Пятницей принялись за работу, и часа через два у нас была готова парусиновая палатка, на которую были густо навалены ветки.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кандов пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ, слива ҫеҫки иккен, йывӑҫ турачӗсем урамаллах тухса тӑраҫҫӗ.

Подняв глаза, Кандов увидел, что это цветы сливы, протянувшей свои ветви над улицей.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шур чечеклӗ улмуҫҫи турачӗсем, енчен енне шерепеленсе туртӑннӑ.

Ветви яблонь, опушенные розовато-белыми цветами, походили на гирлянды.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӗрле юр ҫунӑ, курӑк та йывӑҫ турачӗсем те шап-шурӑ курӑнаҫҫӗ.

Ночью выпал снег, трава и деревья побелели.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.