Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типӗтрӗ (тĕпĕ: типӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Минтер питне хывса илчӗ те вӑл хул-ҫурӑмӗнчи сивӗ тарне шӑлса типӗтрӗ, тумланчӗ.

Он снял пижаму, вытер пот на груди и на спине, оделся.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

— Христос ҫӑлтӑр сана, — терӗ старик, — унтан урайӗнче йӑваланса выртакан чамбарӗпе пишметне илсе тӑхӑнчӗ те чӗн пиҫиххипе туртса ҫыхрӗ, аллисем ҫине чӳлмек катӑкӗнчен шыв юхтарчӗ, вӗсене кивӗ чамбарӗ ҫумне шӑлса типӗтрӗ, тура хуҫӑкӗпе сухалне якатса тӳрлетрӗ те Лукашка умне тӑчӗ, — Хатӗр, — терӗ вӑл.

— Спаси тебя Христос, — проговорил старик, поднял валявшиеся на полу чамбары и бешмет, надел их, затянулся ремнем, полил воды из черепка на руки, отер их о старые чамбары, кусочком гребешка расправил бороду и стал перед Лукашкой, — Готов! — сказал он.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Часах хӗвел тухрӗ, ҫӗре, ҫӑм миххисене, Егорушка тумтирне типӗтрӗ, анчах михӗ ҫинче выртакан ача ҫаплах чӗтрерӗ те чӗтрерӗ-ха.

Егорушка лежал на тюке и дрожал от холода, хотя солнце скоро показалось на небе и высушило его одежду, тюк и землю.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫук, вӑл куҫҫульне шӑлса типӗтрӗ.

Нет, она утерла слезы.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Макар Лушкӑран асӑнмалӑх юлнӑ чӗнтӗрлӗ тутӑрӗпе ҫамки ҫинчи тарне шӑла-шӑла типӗтрӗ, Ҫӑрттан мучи, ҫӑварне карса пӑрахса, ҫур кун тилӗ хыҫҫӑн хӑваланӑ вӗшле йытӑ пек сывлать.

Макар вытирал оставшимся на память о Лушке женским кружевным платочком пот со лба, дед Щукарь, широко раскрыв рот, дышал, как гончая собака, полдня мотавшаяся за лисой.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Хамӑрӑн ӗҫ… хальхинче ӑнӑҫлӑ пулайманшӑн йӗретӗп… — сассине янӑратсах каларӗ Половцев, унтан, аллине сарлакан сулса илсе, путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗкне хыврӗ, унпала куҫҫулне шӑлса типӗтрӗ.

— О том плачу, что не удалось наше дело… на этот раз… — звучно сказал Половцев и размашистым жестом снял белую курпяйчатую папаху, осушил ею глаза.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Половцев тарӑннӑн сывласа илчӗ, толстовка пиҫиххийӗ хушшинчен сулахай аллин пӳрнисене туртса кӑларчӗ, аллаппи тӳрчӗпе ҫамки ҫинчи тарне шӑлса типӗтрӗ, унтан хытӑрах сасӑпа малалла каларӗ:

— Половцев глубоко вздохнул, вынул из-за пояса толстовки пальцы левой руки, вытер тылом ладони пот на лбу и громче продолжал:

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпӗ-и? — Щукарь мучи тарласа кайнӑ ҫамкине ҫаннипе шӑлса типӗтрӗ, куҫӗсене мӑчлаттарма пуҫларӗ.

— Я-то? — Дед Щукарь вытер рукавом вспотевший лоб, заморгал.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫук, ҫук! — хӑраса ӳкрӗ секретарь, унтан, хутаҫланса ларнӑ куҫӗсене чирлӗ ҫын евӗр хӗсӗнтерсе, пӗчӗк тутӑрпа ҫамки ҫинчи тарне шӑлса типӗтрӗ.

— Нет-нет! — испугался секретарь и, болезненно щуря сумчатые глаза, вытер платочком со лба пот.

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк хуҫи пӗчӗк тутрипе ҫамкине тата тути хӗррисене шӑлса типӗтрӗ те сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Хозяин лисьего треуха вытер платочком лоб и губы, продолжал:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Гаврила ӑна итлесе чарӑнса тӑчӗ, пичӗ ҫинчи тарне ҫаннипе шӑлса типӗтрӗ те кӗсменӗсене каллех шыва антарчӗ.

Гаврила послушно приостановился, вытер рукавом рубахи пот с лица и снова опустил весла в воду.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Пӗлетӗн-и, Коншак? — Степа ҫыххине ҫӗре хучӗ те тарланӑ питне шӑлса типӗтрӗ.

— Понимаешь, Коншак… — Степа опустил на землю вязанку стеблей и вытер потное лицо.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл йӗпе пурттенкисене пӑрса типӗтрӗ, меллӗн, пӗр хутланчӑксӑр, урине чӗркерӗ те сарлака кунчаллӑ керзовӑй аттине тӑхӑнчӗ.

Он выжал воду из мокрой портянки, ловко, без единой складочки запеленал в нее ногу и сунул ее в широкий зев кирзового сапога.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл сӑмсине шӑлса типӗтрӗ.

Она несколько раз сглотнула и всхлипнула.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита лӑпланнӑ пек пулчӗ, куҫҫульпе тӑртаннӑ питне шӑлса типӗтрӗ, сӑмсине шӑнкартрӗ.

Маргарита слегка успокоилась, взяла платок, кое-как вытерла опухшее лицо, высморкалась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Куҫҫулӗсем ӗнтӗ пӗр енчен пунш ӗҫнипе те пулчӗҫ пулмалла, ӑна вӑл хӑй каланӑ хушӑра пилӗк стакан та типӗтрӗ, анчах епле пулсассӑн та, вӑл калав ман чӗрене вӑйлӑнах хускатрӗ.

Слезы сии отчасти возбуждаемы были пуншем, коего вытянул он пять стаканов в продолжении своего повествования; но как бы то ни было, они сильно тронули мое сердце.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Леночка унӑн пичӗ ҫинчи куҫҫуль тумламӗсене хӑйӗн пӗчӗк тутрипе шӑлса типӗтрӗ те, ҫак куҫҫулӗн сӑлтавне хӑйне майлӑ ӑнланчӗ пулас, носилкӑна йӑтса пыракансене вӑл хулленрех утма хушрӗ.

Маленьким платочком Леночка утерла с его лица слезы и, по-своему истолковав их, приказала носильщикам идти потише.

18 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Котелока пушатсан, Ваня ӑна ҫӑкӑр хыттипе шӑлса типӗтрӗ.

Опустошив котелок, Ваня насухо вытер его коркой.

4-мӗш сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ачан куҫҫульне чуптуса типӗтрӗ, ҫурӑмӗнчен ачашшӑн лӑпкарӗ.

Она целовала его в слезы, успокаивая, гладила по спине.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Хӑйне хӑй хытарса куҫҫульне шӑлса типӗтрӗ те ачана чуп туса илчӗ.

Она, взяв себя в руки, вытерла слезы и поцеловала мальчика.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех