Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типӗтрӗ (тĕпĕ: типӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑнлавӗ ҫинчи тарне кӗпе ҫаннипе сӑтӑрса типӗтрӗ, ун ҫине боцман кӑмӑлсӑррӑн, шӑтарасла пӑхнине туйрӗ.

Он вытер рукавом блузы пот, выступивший на висках, и поймал угрюмый, пристальный взгляд боцмана.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Вӑл пуҫне сулкаларӗ, тарланӑ питне шӑла-шӑла типӗтрӗ, унтан джинпа вискин тата коньякӑн имбирь вӑрри ярса хӑватлантарнӑ тамӑк шӗвекне кӑларчӗ.

Он помотал головой, вытер вспотевшее лицо и вытащил адскую смесь джина, виски и коньяку, настоянных на имбирных семечках.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл саппун аркин тӳрчӗпе питне шӑлса типӗтрӗ те, макӑрнипе пушшех йӑлтӑрккаланнӑ чакӑр куҫлӑскер, хӗрелсе кайнӑ ҫаврака питлӗскер, йӑрст тӳрленсе тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Текех кӑшкӑрашмарӗ, куҫне саппун тӳртӗшӗпе шӑлса типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кил хуҫи сӗтел ҫине эрех, апат-ҫимӗҫ лартнӑ хушӑра милиционер пӑртак тӑна кӗчӗ, тарланӑ ҫамкине, тачка ӗнсине гимнастерка ҫанни вӗҫӗпе шӑлса типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Халь тин нимӗн те тӑваймӑн, — Аньӑн куҫҫулӗсене тутӑр кӗтессипе типӗтрӗ Марук аппа.

Теперь ничего не поделаешь, — тётя Марья вытерла Анины слезы уголком платка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Сывлӑш ҫитменнипе антӑхнӑскер пӗр авка тӑна кӗреймен пек, тӗнчери нимӗнле япала та ӑна кӑсӑклантарман пек хытса тӑчӗ, тарне типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Василий пичче пуҫпӳрнипе малтан хӑрах куҫне шӑлса илчӗ, унтан иккӗмӗшне шӑлса типӗтрӗ.

Дядя Василий провел указательным пальцем сначала по одному, потом по другому глазу.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Капитан сӗтпе шуралнӑ уссийӗсене аллипе шӑлса типӗтрӗ.

— Капитан вытер ладонью белые, молочные усы.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кӑштах шыв сирпӗтсе ҫунӑ аллисене алшӑллипе шӑлса типӗтрӗ те, хӗрачасем тав тума пӗлменни пирки шухӑшларӗ: сӑмахран, Лидӑнах илес акӑ: ӑна ҫыран хӗрринче арҫын ачасемпе пӗрле ларма та ирӗк панӑччӗ, ҫапах та вӑл хӑйӗннех тӑвать.

Сполоснув руки, Ленька вытер их полотенцем и подумал о девчоночьей неблагодарности: взять вот хотя бы Лиду, — разрешили ей сидеть под кручей вместе с ребятами, а она опять за свое.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Наталья Власовна йӗпе аллисене саппунӗпе шӑлса типӗтрӗ те, малти пӳрт алӑкне уҫрӗ:

Наталья Власовна вытерла о передник мокрые руки, отворила в горницу дверь:

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Таня простыньпе куҫӗсене шӑлса типӗтрӗ те ҫара уранах чӳрече умне чупса пычӗ.

Таня пододеяльником вытерла глаза и босая подбежала к окну.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Юлашкинчен Лю Гуй-лань куҫӗсене шӑлса типӗтрӗ те ассӑн сывласа ячӗ:

Наконец Лю Гуй-лань вытерла глаза и глубоко вздохнула:

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чарӑнатни, чарӑнмастни эс юлашкинчен! — арӑмӗ ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ те вӑл, умӗнчи черккене тултарса, пӳртрисем ни ырӑ, ни усал шухӑшласа ӗлкӗриччен кӗленчери эрехе яп ҫеҫ упӗнтерчӗ ҫӑварне; ӳпӗнтерчӗ те шӑл айне хумалли хыпса-чӑрманса тӑмарӗ, ҫанӑ вӗҫӗпе лаш ҫеҫ туртса типӗтрӗ тутине, типӗтсен, арӑмӗ енне кӑн-н тирӗнчӗ шӑртлӑ куҫӗпе каллех.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Христина, куҫ хӳрисене пухӑннӑ пӑтӑр-пӑтӑр куҫҫуль тумламӗсене кача пӳрне вӗҫӗпе кӑлт-кӑлт тӗке-теке типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Андрей Васильевич хӗр питҫӑмартийӗсем тӑрӑх йӑрӑлтатса анакан пӗчӗк-пӗчӗк куҫҫуль пӗрчисене тултан кӗнипе ӑшӑнмах ӗлкӗреймен пӳрнисемпе хӳтере-хӳтере типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Городовой ӑна шӑлса типӗтрӗ.

Городовой протер.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Атте мана хам кӗпепех шӑлкаласа типӗтрӗ, йӗпе ӳт ҫинех йӗм тӑхӑнтартрӗ те, эпир ҫав ҫулпах тула тухрӑмӑр.

Отец кое-как вытер меня рубахой, натянул на мокрое тело штаны, прежней дорогой мы выбрались наверх.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗвел мӑка типӗтрӗ, вӑра унӑн вут чӗртсе ярса шыв вӗретме те май пулчӗ.

Солнце высушило изредка попадавшиеся клочки мха, и он согрелся, вскипятив себе воды.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл сӗтел ҫинчен вӗтӗ туранӑ кишӗре шӑлса пухрӗ, Василь чавси тӗлӗнчи сӗтеле саппунпа шӑлса типӗтрӗ, унтан, хресчен хӗрарӑмӗн хӑвӑртлӑхӗпе, кастрюльрен ҫиелте помидорсем юхса ҫӳрекен ҫӑрарах чахохбилине ӑсса илчӗ те ӑна Василь умне тирӗкпе лартса пачӗ.

Она убрала со стола накрошенную меленько морковку, вытерла из-под локтей Василя мокрое своим фартуком и, быстро зачерпнув с чисто крестьянской ловкостью чахохбили понаваристей, с помидорчиками поверху, поставила миску перед Василем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех