Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗҫерекен (тĕпĕ: пӗҫер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий пӑлтӑртан тухса калинкке патне ҫитнӗ чухне те Аксинья ӑшшӑн кулкаласа, пӗҫерекен питҫӑмартисене алӑ тупанӗсемпе сӑтӑркаласа, ҫаплах ҫенӗкре тӑчӗ.

Григорий уж вышел из сенцев и дошел до калитки, а Аксинья все еще стояла в сенцах, улыбалась и терла ладонями пылающие щеки.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллисемпе арҫын пек сарлакан хӑлаҫланса ишекен Дарья ҫине киленсе пӑхса, Дуняшка шыва пилӗк таран кӗрсе тӑчӗ, питне ҫурӗ те кӑкӑрне тата хӗвел ҫинче пӗҫерекен пулнӑ тулли ӳтлӗ чӑмӑр хулӗсене йӗпетрӗ.

Любуясь на Дарью, отмахивающую широкими мужскими саженками, Дуняшка забрела в воду по пояс, умылась, смочила грудь и нагретые солнцем сильные, женственно-округлые руки.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах, йӗри-таврари япаласем темӗнле сапаланса, ирӗлсе куҫран ҫухалаҫҫӗ пулин те, вӑл пӗр саманта та амӑшне туйма пӑрахмасть: амӑшӗн сивӗрех аллисем унӑн пӗҫерекен ҫамкине сӗртӗнеҫҫӗ, вӑл амӑшӗн йӑпатакан, сывалма пулӑшакан сассине илтет, амӑшӗ унӑн хӑпаланса тухнӑ тутисем патне кружкӑпа вӗретнӗ сӗт илсе пырать…

Но как бы ни расплывалось и ни таяло все вокруг, он ни на минуту не перестает чувствовать мать: прикосновение ее прохладных рук к пылающему лбу, убаюкивающий, полный целительной силы голос, влажный край кружки с молоком, которую она подносит к его спекшимся губам…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак ӳкерчӗке вӗҫлемех тенӗ пек, ҫӳллӗрех вырӑнта, канал ҫумнерех, ҫӗре чавса лартнӑ, вуншар витре кӗрекен хурансем хуралса тӑнӑ, вӗсем тавра тӗтӗм мӑкӑрланнӑ, ҫулӑм явӑннӑ; хурансем патӗнче апат пӗҫерекен хӗрарӑмсем тӗрмешсе ҫӳренӗ, лере, Кубань хӗрринче, мӗн пулса иртни ҫине вӗсем ҫаврӑнса та пӑхман.

В довершение всего на бугре, невдалеке от канала, чернели пузатые десятиведерные котлы, врытые в землю и охваченные дымом и пламенем; возле них хлопотали кухарки, не обращая никакого внимания на то, что делалось там, на берегу реки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Уй-хирте пралук карса тухман-ха, анчах пулас электричество ҫулӗ вуншар ҫухрӑма палӑрчӗ: ун тӑрӑх пӗчченшер те, ушкӑнпа та ҫынсем сапаланнӑ — вӗсем шӑтӑксем чавнӑ, юпасем лартнӑ, пралук карса пынӑ; вӑкӑр е лаша кӳлнӗ лавсем юпа салатса, унталла та кунталла пӗр йӗрпе кумса ҫӳренӗ, тиенӗ пушӑ лавсене туртса пыракан тракторсем хире-хирӗҫ пулса пӗр-пӗрне ҫул панӑ; унта та кунта вӑхӑтлӑх хӳшӗ е палатка курӑннӑ, вучахран тӗтӗм йӑсӑрланса хӑпарнӑ, апат пӗҫерекен хӗрарӑмсен шурӑ тутӑрӗсем вӗлтлетнӗ; чавнӑ шӑтӑксенчен кӑларнӑ тӑпра тӗмескисем тӗлӗнмелле тӳрӗ выртнӑ, каюра чавса кӑларнӑ тӑпра пекех туйӑннӑ вӗсем, кашни тӗмеске тӗлӗнчех юпа выртнӑ…

Еще не поднялись над степью провода, а уже на десятки километров обозначилась будущая электрическая дорога: по ней и группами и в одиночку разбрелись строители — рыли ямы, ставили столбы, тянули провода; взад и вперед по одному следу двигались конные и бычьи упряжки, развозя бревна; встречались и разминались тракторы, тянувшие вереницу подвод с грузом и без груза; там и здесь раскинулись походные таборы — балаган или палатка, — поднимался дым от костра и белели косынки кухарок; удивительно ровной стежкой чернели бугорки свежей земли, напоминая кротовьи насыпи, и возле этих насыпей лежали столбы…

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӳршӗсен хайсен столовӑйсем те пулнӑ, — анчах родниковскисен пек пысӑках мар; апат пӗҫерекен хӗрарӑмсем кунта та савӑнӑҫлӑ та вӑр-вар пулнӑ, анчах родниковскисен пек чӑлт шурӑ чӗрҫитиллӗ мар, вӗсем борщ ҫинӗ те тӳнӗ ҫу яман, шарикленӗ ҫу кӑна.

Были у соседей и свои столовые — да не так просторны, как у родниковцев, были свои кухарки — женщины тоже проворные в работе, а вот таких белых передников, как у родниковских кухарок, у них не было, борщ они заправляли не толченым салом, а жареным.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрсемпе выляса пыратӑн, вӑкӑрсене хӑвӑн апат пӗҫерекен хӗре хӑвалаттаратӑн.

С девушками заигрываешь, а свою кухарку заставил быков погонять.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Уйри бригадӑсем вырнаҫнӑ ҫӗрте ҫын сасси кӗр-кӗрлесе тӑрать — хӑшӗсем, шыв катки тавра тӑрса, питне ҫӑваҫҫӗ, теприсем, катмакӗсене ырана хатӗрлесе, мӑлатукпа ҫапса янратаҫҫӗ; айккинче вучахсем ялкӑшса выртаҫҫӗ, апат пӗҫерекен хӗрарӑмсем сурӑх какайӗпе ҫӗрулми пиҫекен хурансем умӗнче кӗшӗлтетеҫҫӗ.

Когда в таборах стояли шум и гам — кто умывался, окружив бочку с водой, кто стучал молотками, готовя на завтра тяпки, а в сторонке пылали костры и кухарки хлопотали вокруг котлов, в которых доспевал картофель с бараниной.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсӗ ухмаха тухман пулӗ те? — сиксе ӳкрӗ апат пӗҫерекен ҫӳллӗ ҫын ҫине.

— Ты что, сдурел? — набросилась стряпуха на великана.

Урала // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Икӗ тенкӗ ҫинчен килӗшрӗҫ те, Федот лашине хӑйне лава тытакан этем хваттерне — шушкӑ пӗҫерекен Фроська патне кӗртрӗ, хыткан та шур ӳтлӗ хӗрарӑма лав ҫине майлаштарса лартрӗ, тимӗрленӗ арчасене урапи хыҫнерех вырнаҫтарса хучӗ.

Сладившись за два целковых, Федот заехал к Фроське-бубличнице, у которой стоял на квартире подрядивший его, усадил щупленькую белобрысую женщину, поставил в задок повозки окованные сундуки.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн хыҫҫӑн, пӗтӗм пӳлӗме пылак та тутлӑ шӑршӑ сарса, сӗтел ҫине борщ тухса ларчӗ — асӑрхӑр-ха эсир, ку шӑпах Украинӑра пӗҫерекен борщ, унта салӑпа сухан шаритлесе янӑ, анчах ку борща Кубаньри евӗрлӗ пӗҫернӗ; унта, фасольрен, пастернакран, петрушкӑран пуҫласа, пур япаласем те пур.

После этого, распространяя по всей комнате душистый запах, появился борщ — заметьте: именно тот румяный, с добротно зажаренным салом и луком украинский борщ, но уже сделанный на чисто кубанский манер, — в котором есть решительно все, начиная с доброго куска свинины и кончая фасолью, пастернаком и петрушкой.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Корнейӑн вут пек пӗҫерекен ҫамкипе пичӗ ҫине пас пӗрчисем пыра-пыра ӳкеҫҫӗ.

Снежинки инея падали ему на горевшие щеки и лоб.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Унтан вӑл хӑйне валли газ плити ҫинче чӑх яшки пӗҫерекен юлташне чӗнсе илчӗ.

Потом позвала Сью, которая разогревала для нее куриный бульон на газовой горелке.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Сарай хыҫнелле кайса вӑл, хулпуҫҫийӗпе тата пӗҫерекен питҫӑмартийӗпе сарай стени ҫумне сӗвӗнсе тӑчӗ.

Пройдя за сарай, он прислонился плечом и пылающей щекой к его стене.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Зонт витӗр хӗвелӗн чи хытӑ пӗҫерекен пайӑркисем те кӗрейместчӗҫ.

И самые знойные солнечные лучи не могли проникнуть сквозь зонт.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах пӑтӑ Егорушкӑна пурпӗрех питӗ тутлӑ пек туйӑнчӗ, типӗ тытнӑ чухне вӑл килте ӑмӑшӗ пӗҫерекен рак яшкине аса илтерчӗ.

Но каша все-таки показалась Егорушке очень вкусной и напоминала ему раковый суп, который дома в постные дни варила его мамаша.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Апат пӗҫерекен тумалла ӑна, самӑр сысна аҫине!

— В стряпухи его определить, толстого борова!

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Апат пӗҫерекен уҫӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑм ҫине ӑшшӑн пӑхса, вӑл ҫапла каларӗ:

Благодарно глядя на щедрую стряпуху, сказал:

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унтан ҫӑвӑнма, пӗҫерекен питне сивӗ шывпа сивӗтме тесе, шыв хӗрринелле утрӗ.

Потом направился к ручью, чтобы умыться, охладить разгоряченное лицо студеной водой.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Масарӑн икӗ енӗпе те ҫӗр сийлене-сийлене ларнӑ, вӗсем пуян ҫынсем ача ҫуралнӑ ячӗпе пӗҫерекен пампушкӑсене аса илтереҫҫӗ.

Могилки стояли так тесно, что едва не громоздились одна на другую, как круглые пампушки, которые пекут в богатых семьях ко дню рождения.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех