Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗҫерекен (тĕпĕ: пӗҫер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Филипповӑн булка пӗҫерекен рабочисем пӑлханаҫҫӗ…

— У Филиппова булочники бунтуют…

XXV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Улпутӑн апат пӗҫерекен кухарки, хӗвел тӗттӗмленме тапрансанах, ухват илчӗ тет те, кӑмакари чӳлмек таврашӗсене пурне те ҫапса ватса пӗтерчӗ, тет, пурӗпӗр тӗнче пӗтет, апат ҫиекен никам та пулмасть, тесе калать, тет хай.

А на дворовой избе баба-стряпуха, так та, как только затемнело, слышь, взяла да ухватом все горшки перебила в печи: «Кому теперь есть, говорит, наступило светопрестановление».

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Ҫаппа сирсе вӗсем ҫӑкӑр пӗҫерекен кӑмака ҫӑварӗнчен пысӑках та мар шӑтӑк шыраса тупрӗҫ.

Отклонив хворост, нашли они род земляного свода — отверстие, мало чем большее отверстия, бывающего в хлебной печи.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Малтан хӑйне тулли стакан эрех тыттарнине, ун хыҫҫӑн пушӑ бутылкӑпа сӑмса тӗлӗнчен хӑмсарса тӑнине, вут пек пӗҫерекен ҫӑвара ҫур хӑяр тӗксе кӳртнине, унтан каллех тулли стакан тыттарнине ҫеҫ тӗтреллӗн астӑвать.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Лю Гуй-лань вут пек пӗҫерекен пулса кайрӗ:

Лю Гуй-лань вся вспыхнула:

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӑмака хутса ячӗҫ, кан пӗҫерекен пулчӗ, пӳрт ӑшӑнчӗ.

Они растопили печь, кан нагрелся, и в комнате стало тепло.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тепринче парашют Хрюшкӑпа пӗрле колбаса пӗҫерекен ҫуртӑн картишнех анса ларнӑ.

В другой раз парашют вместе с Хрюшкой опустился на двор дома, где готовили колбасу.

Хрюшка-парашютист // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Яшка пӗҫерекен сасартӑк хӑраса ӳкрӗ те, плита патне чупрӗ.

Повар вдруг испугался и побежал к плите.

Пӑрахут ҫинче кухня пур // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тепринче ӑна амӑшӗ пит сайра-хутра пӗҫерекен апат ҫитерӗп-ха тенӗ, «сивви» тенӗ вӑл ӑна, ҫав апат тӳсе тунӑ апатран та тутлӑрах пулмалла пулнӑ.

Тогда же мать рассказала ему об одном диковинном кушанье и пообещала когда-нибудь приготовить его; кушанье называлось «плавучий остров». «Это будет получше заварного крема», — сказала мать.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Атӑ-пушмак ӑстине Николкӑна (хӑйӗн взводнӑйне), ҫӑкӑр пӗҫерекен Симӑна вӑл «тантӑшсем» тет (мӗншӗн тесен вӗсем виҫҫӗшӗ те вӑтӑртан кӑшт иртнӗ)» Йевтӑна — «тетеҫӗм», ыттисене пурне те «ачасем», тет.

Командира своего взвода — сапожника Николу и пекаря Симу, которым было уже за тридцать, он величал «служивыми», Евту — «дядей», а к остальным обращался просто «парень».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аслӑ повар Липучка паранкӑ пӗҫерекен котелок та сулӑ ҫинчен ӳкрӗ те тӳрех шыв тарӑнӑшне виҫме анса кайрӗ.

Котелок, в котором главный кок Липучка варила картошку, тоже полетел в воду и сразу пошел измерять глубину.

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Тупӑннӑ пӑтӑ пӗҫерекен!

— Тоже кашевар навязался.

IV // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Пуҫне мӑйкӑча чикиччен, хӑй кӗлеткипе яланлӑхах сывпуллашнӑн, ури хырӑмне, ҫӳҫне, питне, кӑкӑрне хыпаласа пӑхрӗ; варӗ тӗлне сӗртӗнсен, кӑвар пек пӗҫерекен алли унӑн, тӑвайккинчен хӑпарма хал пухайман ҫулҫӳренле, тӑнк чарӑнса тӑчӗ кӗтмен ҫӗртен.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Виталий хӗре сасартӑках хӑй ҫумнелле тайӑлтарчӗ те мухмӑрпа-сухмӑрпа кушӑрханӑ тутипе унӑн кӑвар пек пӗҫерекен тутине лап ҫыпҫӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ сӗтел хушшине кӗрсе лартӑм та ҫыранҫи тӑватӑп, хам ҫамка айӗн анне пӗҫерекен ҫуллӑ кукӑльсем ҫине ӑмсанса пӑхатӑп.

Я сел за стол и делаю вид, что что-то пишу, сам тем временем тайно и завистливо оглядываюсь на жирные пироги, что печет мама.

Купӑста // Сергей Мерчен. Ялав, 1955, 9(117)№, 3 стр.

Кулине упӑшкипе ачисен кӗпи-йӗмне ҫуса ҫӗлесе тирпейленӗ, арланӑ, тӗртнӗ, пир авӑрне шуратнӑ, ыттисем те пӗҫерекен кӑмакарах апатне пӗҫернӗ, кӳршӗсемпе харкашса сӑмах ҫӳретнӗ.

Акулина обмывала, обшивала детей и мужа, пряла и ткала и белила свои холсты, варила и пекла в общей печи, бранилась и сплетничала с соседями.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Апат пӗҫерекен хӗрсем лейтенант ҫине вӑрттӑн пӑха-пӑха илеҫҫӗ.

Девушки, готовя пищу, украдкой поглядывали на лейтенанта.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӑван ҫӗршыв, хӑйӗн ывӑлӗсем ҫине пӗҫерекен хӗрлӗ ҫутӑ тӑкса, вӗсем патне пиншер ҫухрӑмран салам янӑ евӗр туйӑнать.

Словно это сама Родина посылала им сюда, за тысячи верст, свой привет, осыпая сынов своих жгучим красным цветом.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мартини ҫурма тӗттӗм пӳлӗме кӗрсен, Пӑван пуҫне хӑвӑрт пӑрчӗ те ӑна вут пек пӗҫерекен аллине тӑсса, ялан чухнехи пек сасӑпа калама тӑрӑшрӗ:

Когда Мартини вошел в полутемную комнату больного, тот быстро повернул голову и протянул пылающую руку.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Йӗкӗт, лӗштӗрех пулса кайса, диван хыҫне ӗшенчӗклӗн сӗвенчӗ, мӗн пулса иртнипе тӑруках пуҫа вырнаҫтараймасӑр, куҫӗпе Христина еннелле пӗр самант тӗлли-паллисӗр пӑхрӗ, алӑ тупанӗпе пӗҫерекен питне сӑтӑркаларӗ.

Парень завалился за край дивана, и не совсем понимая, что происходит, уставился на Кристину, потирая ладонью пылающее лицо.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех