Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӑш чухне шыв юхӑмӗ вӗсене чӑнкӑ ҫыран ҫине кӑларса пӑрахать.
26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Акӑ мӗн каласа кӑтартнӑ малалла Соломон: патшан пӗртен-пӗр хӗрӗ, тӗлӗнмелле хитре те хӗрӳ пике, ҫӗнӗ повара вӑрттӑн юратса пӑрахать иккен, ҫакӑн ҫинчен вӑл ӑна ирӗксӗрех пӗлтерет; пӗррехинче вара вӗсем иккӗшӗ ҫӗрле керменрен тухса тараҫҫӗ, вӗсене хуса ҫитеҫҫӗ те каялла илсе килеҫҫӗ, Соломона ҫакӑншӑн вӗлермелле суд тӑваҫҫӗ, тӗрме тӗпӗнчен ун ӑнсӑртран ҫеҫ тарса хӑтӑлма май килет.
IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Шурӑ ҫӗлӗкне ҫамки ҫине пусса лартнӑ Половцев кастарнӑ такана авӑнчӑк мӑйракин картлӑ-картлӑ сивӗ кукрашкинчен ярса илет, ӑна йӑвантарать те тӑсса пӑрахать, кӑкӑрӗпе пусса выртать, унӑн пуҫне каҫӑртса хурать, пырне ҫӗҫӗпе касса татать, палкаса тухакан хура юнне юхтарать.
14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Лап ҫав пусма тӑрах кусса аннӑ вӑхӑтра Варенькӑпа пӗрле икӗ майра пырса кӗнӗ; аялтан курса тӑнӑ вӗсем — ҫапла кулни Беликова этем калама ҫук хӑратса пӑрахать.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Тиечук тӗксӗмленсе илет, унтан шухӑшласа тӑнӑ хыҫҫӑн, вилнисен хучӗ ҫинчен ерипен Авдотьяна чӗрсе пӑрахать.Дьячок хмурится и, подумав, медленно зачеркивает на заупокойном листе Авдотью.
Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.
Герасима чӗрсе пӑрахать те вилнисене ҫырнӑ пая кӗртсе хурать.
Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.
Ҫиччӗмӗш кун — ҫынсем умне пурнӑҫ ӑнланмалла мар, сапаланнӑн тухса тӑрать, пурнӑҫ хӑй сӑн-сӑпатне пӑсса пӑрахать, вӑл ӑна йӑлтах ҫухатать…
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
Тигр пуҫне хутлатать, куҫне салхуллӑн чарса пӑрахать те, тавӑрас кӑмӑлпа ҫуннӑ ӳтне сасартӑк пӑрлӑ ҫумӑрпа ҫапнӑ пек, пӗтӗм кӗлеткипе, лӑпкӑн ҫеҫ хумханса, каялла чакать.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
— Вӗсем ман улмасене илсе тарчӗҫ-и!? — тесе кӑшкӑрса пӑрахать хӗрарӑм.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Кӗреҫипе хӑвӑрт ӗҫлекенскер, шывран кӑларнӑ кӗлентӗрсене кӑмакана пӑрахать те, хатӗррисене ҫаклатса илсе, шӑкӑр-шакӑр урайне ывӑтать: урайӗнче вӗсене ачасем мунчала ҫине тиреҫҫӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл — ачанни пек уҫӑ куҫлӑ пысӑк ҫын — хӑйне ҫӑмӑллӑнах пурнӑҫран кӑларса пӑрахать те, салхуллӑн кулкаласа, пурнӑҫа юрӑхсӑр, ҫавӑнпа та пӗтмелле ҫынсем хушшине тӑратать, эпӗ ҫын хӑйне ҫапла пӗтерме пултарнӑран ҫав тери тӗлӗнсе кайрӑм, мӗнпуринчен татӑлнӑ, йӑлтах хирӗҫлекен, кирек мӗн тӗлӗшӗнчен те хӑйсен хаярлӑхне кӑтартма хатӗр нумай босяксем шухӑшланине халиччен курманччӗ эпӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тётя Томна текен пӗчӗк шӗвӗрсене те хӑр-хар кӑшкӑрса пӑрахать.Даже когда детишки обращались к ней «Тётя Томна!», зло огрызалась:
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Пӗҫертсе пӑрахать, Кузьма Егорыч!
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Рецептне Кузьма Егоров стенана касса тунӑ пӗчӗкҫӗ чӳрече витӗр пӑрахать те тепӗр чирлӗ ҫынна кӗме чӗнет.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Денис куҫӗсене мӑч-мӑч тума пӑрахать, хӑйӗн ҫӑра куҫхаршисене хӑпартса, чиновник ҫине ыйтасла пӑхать.Денис перестает мигать и, приподняв свои густые брови, вопросительно глядит на чиновника.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Тухтӑрӗ пырать, суракан шӑла нӑтӑртах кӑкласа пӑрахать, генералӗ лӑпсӑрах каять.Приехал доктор и вырвал больной зуб. Боль утихла тотчас же, и генерал успокоился.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Кӑшкӑрассине кӑшкӑрса пӑрахать ӗнтӗ, урисемпе те тапӑртаткаласа илӗ, анчах тӑрӑшассине вара, тӑрӑшатех…
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Ятлаҫассине вӑл кахаллӑн ятлаҫать, кашни сӑмах каламассерен чӗлӗмне ӗмсе илсе сура-сура пӑрахать.Ворчал он лениво, посасывая после каждой фразы трубку и сплевывая.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Ачашӑн ҫава та ҫава пек туйӑнмарӗ, пачах урӑхла, унӑн аллинче темӗнле асамлӑ хӗҫ, умри хаяр тӑшмана каса-каса пӑрахать пек.Но мальчику казалось, что в руках у него уже не коса, а дивный меч-кладенец, и он сечет врагов.
31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Килте Никитӑпа Феня ҫуйӑхма е хирӗҫме пуҫласан, Санька хыттӑн кӑшкӑрса пӑрахать.Когда Никитка с Феней начинали возню в доме или ссорились, Санька строго на них прикрикивал.
13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951