Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑрахать (тĕпĕ: пӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманта шрапнель чвиклете-чвиклете тӑкӑнма тытӑнсан, сотня васкавлӑн траншейӑсене пӑрахать те Донран аяккарах, вӑрман варринерех, пытанса тӑрать.

Как только по лесу зацокала шрапнель, сотня спешно оставила траншеи, отошла подальше от Дона, в глубь леса.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вара ун пӑвнӑ пек йывӑр ҫилли каплана-каплана килет те, вӑл Серафимӑна кӑшкара-кӑшкӑра пӑрахать, ӑна кашни вак-тӗвекшӗнех чи усал сӑмахсем каласа хӑртать — е кашӑка апла паман иккен, е ларасса кирлӗ ҫӗре ларман, е калама пӗлмен… арӑмӗнне куҫҫуль кӑлармасӑр та лӑпланмасть.

Тогда наваливалась тяжелая, как удушье, злоба, и он орал на Серафиму, ругал ее последними словами за каждую мелкую оплошность — не так подала ложку, не туда села, не то сказала… и не успокаивался, пока не доводил жену до слез.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сергей Яковлевичпа калаҫса пӑхас тетӗп, атту вӑл пирӗн ӗҫе пӗтӗмпех пӑсса пӑрахать

Хочу посоветоваться с Коробиным, а то он нам всю обедню сорвет…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вӑл сасартӑк юрлама пӑрахать, анчах кинора е радио тӑрӑх илтнӗ асран кайман юрӑ ун чӗринче кунӗпех пӗр шӑпланмасӑр янӑрать…

Он тут же умолкал, по навязчивая, услышанная в кино или по радио песенка звучала в нем, не стихая, весь день.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫне чарса пӑрахать те… — вӑл каласа пӗтермерӗ, тарӑхнипе чукун алӑка хаплаттарса хупрӗ те тухса кайрӗ.

Так и ворочает своими буркалами… — не договорив, она в сердцах хлопнула чугунной дверцей и вышла.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем хыпаланса витрери турӑха ӑса-ӑса сыпаҫҫӗ, хушӑран пӗри те пӗри ҫӑвара лекнӗ урпа пӗрчине сурса пӑрахать.

Они истово черпали из цебарки кислое молоко, изредка кто-нибудь выплевывал попавшее в рот ячменное зерно.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑрахать вӗт-ха, йӑлӑхтарса ҫитеретӗн эсӗ ӑна — хуса кӑларса ярать.

Ведь бросит, надоешь ты ему — прогонит.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малалла! — кӑшкӑрса пӑрахать Суворов.

Вперед! — закричал Суворов.

«Фокшан патӗнче вӗлернӗ» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Ватса пӑрахать, эсрел! — ахлатса илчӗ кӗтӳҫӗ; унтан вӑл ҫулне кура мар хӑвӑрт кӗтӳ еннелле чупса кайрӗ, чупнӑ ҫӗртех кӑшкӑрашса пычӗ:

— Обломит, окаянный! — ахнул пастух и с неожиданной для его возраста резвостью пустился к табуну, выкрикивая на бегу:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан аллисене сарса пӑрахать те, саланса кайнӑ куҫлӑскер, ҫӗр ҫине кукленсе ларать.

И она, оседающая на землю, с вытянутой рукой и безумными глазами.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унта тӑшман активлӑрах кӗрешме тытӑнассинчен шикленме кирлӗ мар: паян-ыранах ҫанталӑк ӑшӑтса пӑрахать те, артиллерие мар, утлӑ ҫара та Дон урлӑ каҫарма май пулмасть.

На активные действия противника нельзя рассчитывать ввиду того, что не сегодня-завтра начнется оттепель, — переправить через Дон не только артиллерию, но и конницу будет невозможно.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тахӑшӗ, ӳсӗрсе илсе, ҫӑра сурчӑкне хӑркӑлтатса сурса пӑрахать, йӳҫҫӗн тӑрӑхласа илет:

Кашляя и с хрипом отхаркивая мокроту, кто-то пробовал иронизировать:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Суранланнӑ взводнӑй командира ҫавӑтнӑ Грошев Емельянран та иртсе кайрӗ вӑл: Грошевӗ офицера хулӗнчен ҫавӑтнӑ та ӑна чӑнкӑ ту тайлӑмӗпе сӗтӗрсе чупать; сотникӗ урисене ӳсӗр ҫын пек тӗлсӗррӗн иле-иле пусать, хушӑран Грошев хулпуҫҫийӗнчен йывӑррӑн уртӑнса, ҫӑварӗнчен тухакан ҫара юн катӑкӗсене сурса пӑрахать.

Григорий опередил Грошева Емельяна, увлекавшего за собой раненого взводного офицера: Грошев бегом сводил офицера по крутому склону; сотник пьяно путал ногами и, редко припадая к плечу Грошева, блевал черными сгустками крови.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫил Григорий пуҫӗнчи карттуса сӳсе пӑрахать, ҫӳҫ тӗпеке куҫӗ ҫине усӑнса анать.

Ветер сорвал с Григория фуражку, кинул на глаза чуб.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав ҫамрӑк йӗкӗтех ӑна хӑй ҫулӗ ҫинчен сирсе пӑрахать.

Этот же хлопец уберет его.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӗҫре ӗнтӗ чӑн та Ҫемен хӗрӳ, — кунпа Тимофей Ильич килӗшнӗ, анчах ҫавӑнтах: «Ырӑ ят илме ҫеҫ тӑрӑшать вӑл, вӑхӑт ҫитсен, ӗҫлеме пӑрахать», — тенӗ.

Правда, в работе Семен горяч, — с этим Тимофей Ильич соглашался, но тут же добавлял, что «есть это одна видимость, и старается он до поры до времени…»

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Мӗн, — кӑшкӑрса пӑрахать Пугачев, ачара хӗҫ курсан, — кам шутласа кӑларнӑ ку иртӗхмелли япалана?!

— Что, — закричал Пугачев, увидев у мальчика саблю, — кто сие баловство придумал?!

Урала // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Гришатка та ҫӑварне карса пӑрахать.

И Гришатка разинул рот.

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Лав ҫинче, чавсисемпе тӗренсе, пуҫне пиелесе ҫыхнӑ казак выртса килет, пуҫӗнче картузӗ ҫук, Вӑл, куҫне ӗшенчӗклӗн хупнӑ та, ҫӑкӑр чӑмлать, нимӗрленсе кайнӑ хура чӑмлакне сура-сура пӑрахать.

На повозке, облокотившись, лежал казак без фуражки, с забинтованной головой, Он, устало закрыв глаза, жевал хлеб и выплевывал черную пережеванную кашицу.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Саламат тивсен, тиха хӳрине пӗр самант лӑпчӑтать те, унтан тепӗр самантранах ӑна ҫил каллех аяккалла варкӑштарса пӑрса пӑрахать.

Хвост опускался, сбитый плетью, и через секунду опять его лихо относило ветром.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех