Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗпех (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Комисси вӑл аманнисемпе чирлисене «пуҫӗпех» киле ӑсатать.

Комиссия обычно увольняла раненых и больных «по чистой» — домой.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кам пӗлет, тен эпӗ сывлӑх тӗлӗшӗнчен пуҫӗпех юрӑхсӑра тухӑп, асӑнта тыт, эпӗ ун пек пулсан та пурӑнӑҫна ҫыхса тӑмӑп.

Кто знает, может так статься, что я физически стану совсем развалиной, и ты помни, что и в этом случае не свяжу твоей жизни.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫапах та ҫамрӑксем самаях эрех-сӑра сыпни курӑнать: пӗри хӗрпе пӑру ҫуллашнӑ пек чуп туса ларать, тепри хӗр пуҫӗпех стакана эрех ярса ӗҫет, виҫҫӗмӗш чиперкки вара лӑпкӑ кӗвӗ ҫеммипе пӳлӗм варринчех ҫӗлен пек явкаланса кӗпине хывать.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Ҫав самантрах Владик унӑн хӑтӑласси ҫинчен нимӗнле шанчӑк та ҫуккине, пуҫӗпех пӗтнине, ыранах ӗнтӗ ӑна отрядран кӑларса киле ярассинчен тӗнчере нимӗн те хӑтарма пултарас ҫуккине ӑнланса илчӗ.

И в ту же минуту Владик понял, что теперь надежды на спасение нет, что погиб он окончательно, бесповоротно и ничто в мире не может спасти от того, чтобы его завтра же не выставили из отряда и не отправили домой.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах пуҫӗпех мар, — тесе кӑшкӑрчӗ.

Только не насовсем.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Утса ҫӳресен, ҫӳресен пуҫне шӑтӑка чикрӗ те: — Ваҫҫа, ман кондуктӑрӑн шӑхличи пек шӑхличӑ пур. Кирлӗ-и, сана выляма парам? Анчах пуҫӗпех мар, — тесе кӑшкӑрчӗ.

Походил-походил, а потом высунулся опять из дыры и кричит: — А у меня, Васька, свисток, как у кондуктора, есть! Хочешь, я тебе дам поиграть? Только не насовсем.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Ҫапла вара Чӑваш Енре коммуналлӑ каяшсене чавса чикес ыйту пуҫӗпех, шанса тӑратӑп, яланлӑхах татӑлать.

Таким образом, в Чувашии будет полностью и, надеюсь, навсегда решен вопрос захоронения коммунальных отходов.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ ҫыру (2020) // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/events/events/2020-god ... /2020-chuv

Унтан ав — хамӑра та пӗтерчӗҫ, пуҫӗпех, — терӗ вӑл хаш! сывласа, ҫав вӑхӑтрах халӗ те сивӗпе ҫӳҫенкелесе.

А зараз кончили и нас, совсем, — сказал он, вздыхая и все еще ежась от озноба.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен, чӑнах та пурне те каҫармаҫҫӗ, кивӗ парӑмсемшӗн пуҫӗпех татӑлас пулать тесе Михаил тӗрӗс те калать-и, тен?

И, может быть, Михаил прав, когда говорит, что не все прощается и что надо платить за старые долги сполна?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кивӗ парӑмсемшӗн пуҫӗпех татӑлас пулать!

За старые долги надобно платить сполна!

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫӗпех.

Куҫарса пулӑш

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫӗпех таврӑнтӑн-и? — ыйтрӗ Прохор.

— Совсем пришел? — спросил Прохор.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑйсем канма чарӑннӑ вырӑнсенче ҫынсен калаҫӑвне тимлесе тӑнларӗ, хӗрлӗ чаҫсем шуррисене пуҫӗпех тата пурпӗр ҫапса аркатассине кашни кун ытларах та ытларах ӗненчӗ.

Григорий на остановках внимательно прислушивался к разговорам, с каждым днем все больше убеждаясь в окончательном и неизбежном поражении белых.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫӗпех, тепре ярса тытиччен…

— Навовсе, пока не поймают…

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ мӗнле, пуҫӗпех таврӑнтӑн-и? — ыйтрӗ вӑл, Пантелей Прокофьевич таптаса пушатнӑ пӑтӑ чашӑкне хӑйӗн умӗнчен шутарса лартсан.

— Что ж, ты навовсе пришел? — спросила она, после того как Пантелей Прокофьевич отвалился от каши.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Германи вӑрҫинче мӗнлеччӗ-ха: пӗр-пӗр ӑслӑраххи хӑй пӳрнине хӑй персе амантатчӗ те, пуҫӗпех киле тавӑрса яратчӗҫ.

В германскую, бывало, самострел палец себе отобьет, и слушают его по чистой домой.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрҫӑ вӑрҫас, совет ҫӗршывне хӳтӗлес, улпут-хуҫасемпе деникинсен шайккисене пуҫӗпех пӗтерсе тӑкас тесен, рабочисемпе хресченсен шанчӑклӑ, лӑпкӑ, туслӑ тылӗ кирлӗ.

Чтобы воевать, чтобы защищать и оборонять Советскую страну, чтобы добить помещичье-деникинские шайки, необходимо иметь надежный, спокойный, дружный рабоче-крестьянский тыл.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫӗпех ҫапса салатрӑмӑр!

Наголову разнесли!..

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

 — Пуҫӗпех!

— Наголову!

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫара каяссинчен пуҫӗпех хӑтӑлса, ӗлӗкхи майлах кӳсе питлӗ Аникушка, батареецсем Томилин Иванпа Такан Яккӑвӗ таврӑнчӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн Шамиль Мартынӗ, Захар Королев, Иван Алексеевич, килпетсӗр тӑсланка Борщев ҫитрӗҫ; декабрь уйӑхӗнче кӗтмен-туман ҫӗртен Митька Коршунов килсе тухрӗ; тепӗр эрнерен 12-мӗш полкри казаксем — Мишка Кошевой, Прохор Зыков, Кашулин старик ывӑлӗ Андрей Кашулин, Епифан Максаев Синилин Егор — пысӑк ушкӑнпа таврӑнчӗҫ.

Вернулись уволенные по чистой, попрежнему голощекий Аникушка, батарейцы Томилин Иван и Яков Подкова, за ними — Мартин Шамиль, Иван Алексеевич, Захар Королев, нескладно длинный Борщев; в декабре неожиданно заявился Митька Коршунов, спустя неделю — целая партия казаков, бывших в 12-м полку: Мишка Кошевой, Прохор Зыков, сын старика Кашулина — Андрей Кашулин, Епифан Максаев, Синилин Егор.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех