Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗнчи (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаранжа пынӑранпа пӗр уйӑх хушшинче, пӑрах пек тӗпренсе, тӗтӗмленсе пӗтрӗҫ Григорий пуҫӗнчи ӑс-тӑна тытса тӑнӑ никӗссем.

В течение месяца после прихода Гаранжи прахом задымились все те устои, на которых покоилось сознание.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Колонна пуҫӗнчи взводӑн виҫҫӗмӗш ретӗнче Митька Коршунов, Вешенская станици тытӑмне кӗрекен Каргия ятлӑ хуторти казак Иванков Михаил тата Усть-Хопер казакӗ Козьма Крючков пыраҫҫӗ.

В третьем ряду головного взвода ехал Митька Коршунов с Иванковым Михаилом, казаком с хутора Каргина Вешенской станицы, и устьхоперцем Козьмой Крючковым.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эй, сулахай фланг пуҫӗнчи, мӗнле тӑратан, аҫа ҫапасшӗ пуҫна!..

— Эй, левофланговый, как стоишь, мать твою?..

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шумилин Мартин, хулсӑр Алексейӗн тӑванӗ, ҫак ылханлӑ кайӑка масар карти ҫумӗнче икӗ каҫ хуралласа тӑчӗ, анчах та ӳхӗ — куҫа курӑнми ытарлӑ кайӑк — нимӗн сасӑсӑр ун пуҫӗ ҫинченех вӗҫсе каҫать, масарӑн тепӗр пуҫӗнчи хӗрес ҫине кайса ларать, ыйхӑллӑ хутор ҫине каллех хӑйӗн сехрене хӑпартакан сассисене сапалама тытӑнать.

Шумилин Мартин, брат безрукого Алексея, две ночи караулил проклятую птицу под кладбищенской оградой, но сыч — невидимый и таинственный — бесшумно пролетал над ним, садился на крест в другом конце кладбища, сея над сонным хутором тревожные клики.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Силлесе кӑлар ун пуҫӗнчи хывӑха, Степка!

— Вытряси из него отрубя, Степка!

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пӑрах, Алексей, куратӑн, старик шӑрчӗсене тӑратрӗ, пуҫӗнчи ҫӗлӗкӗ йӑшӑлтатать.

— Брось, Алексей, вишь, старик наежился, ажник папах на голове шевелится.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир, аякранах хӑйӗн чунӗ киленессе туйса илсе, пуҫӗнчи шухӑшсене арпаштарма пуҫларӗ.

Предвкушая приятное удовлетворение, Владимир тасовал мысли.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, Дарйӑпа йӗрмешкеленсе илсе, пуҫӗнчи тутӑрне салтрӗ, ҫӳҫӗсене тата хытӑрах туртӑнтарса тӗвӗлесе лартрӗ, унтан, тутӑрӗпе каллех витӗнсе, пуҫне каялла ывӑтрӗ те Григорий ҫине сиввӗн пӑхса илчӗ.

Она, пересмеиваясь с Дарьей, сняла с головы платок, потуже закрутила в узел волосы и, покрываясь, откинув голову, холодно оглядела Григория.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пирӗн мужик хӑйӗн хура куҫхаршиллӗ хӗрӗпе чылайранпа ӗнтӗ халӑх хушшинче тӗрткелешсе ҫӳрет: пӗр лавӗ патне пырать, теприне хыпашласа пӑхать, хӑшӗ-пӗринпе хаклашать, анчах та пуҫӗнчи шухӑшӗсем унӑн ҫаплах-ха хайхи тулӑ миххисемпе хӑй сутма илсе килнӗ ватӑ кӗсри патӗнче ҫаврӑнкаласа ҫӳреҫҫӗ.

Приезжий мужик наш с чернобровою дочкой давно уже толкался в народе: подходил к одному возу, щупал другой, применивался к ценам; а между тем мысли его ворочались безостановочно около десяти мешков пшеницы и старой кобылы, привезенных им на продажу.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Брянцев кӑтраланса тӑракан ҫӑра ҫӳҫне, пуҫӗнчи нихҫан хывман хура ҫӗлӗкне майланӑ евӗр шӑлкаларӗ те алӑк ҫине пӑхса илнӗ хыҫҫӑн, сассине пусарса.

Брянцев протер курчавые густые волосы, точно укладывая черную шапку, которую никогда не снимал, и, посмотрев на дверь, заглушил голос.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Стена ҫумӗнчи ретре хӗрарӑмсем кӑна: вӗсен хушшинче пуҫне шура шаль тутӑр ҫыхнӑ Варвара Сергеевна Аршинцева; илемлӗ пӗчӗк пуҫӗнчи ҫӳҫне темле хутлатса хунӑ Настенька Вирцева; хутортан килнӗ Глаша Несмашная, вӑл ваткӑллӑ пиншак тӑхӑннӑ, пуҫне ҫыхнӑ тутри унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине шуса анать.

В крайнем от стенки ряду одни женщины: среди них с белой шалью на плечах Варвара Сергеевна Аршинцева, Настенька Вирцева с замысловатой прической на красивой маленькой голове, Глаша Несмашная, приехавшая с хутора в теплой стеганке и в платке, сползающем ей на плечи.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ну, апла пулсан, каяр! — Лукерья Ильинична кӗрӗкне тӳмелерӗ, пуҫӗнчи чечеклӗ тутӑрне тӳрлетрӗ.

— Ну, ежели так — поедем: — Лукерья Ильинишна застегнула полушубок, поправила на голове цветастый платок.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл Сергее ытла хытӑ ыталаса чуптунипе кукша пуҫӗнчи улӑм картузӗ ҫул ҫине хывӑнса ӳкнине те сисмерӗ.

уже обнимал Сергея с таким жаром, что не замечал, как с его плешивой головы слетел и упал в кузов машины соломенный картуз.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ вӑл карап капитанӗн 12 ҫулхи ывӑлӗ патне сиккелесе пычӗ, ун пуҫӗнчи шлепкине хывса хӑй пуҫне тӑхӑнчӗ те мачта ҫине хӑвӑрт улӑхса кайрӗ.

Она подпрыгнула к 12-летнему мальчику, сыну капитана корабля, сорвала с его головы шляпу, надела и живо взобралась на мачту.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Андрей плошадка ҫинчен пулемётпа дисксене илсе пӑрахрӗ, танка хирӗҫ ывӑтмалли граната хатӗрлерӗ, Умрихинпа Нургалее кӑшкӑрса, хатӗр пулма хушрӗ, пуҫӗнчи каскине тӳрлетрӗ, мӗнле ывӑтсан меллӗрех пулать-ши тесе, траншейӑна кукленсе ларса пӑхрӗ, — унтан вара, сывлама пӑрахсах тенӗ пек, кӗтме пуҫларӗ.

Андрей снял с площадки пулемет и диски, приготовил противотанковую гранату к броску, крикнул Умрихину и Нургалею, чтобы и они были наготове, поправил каску на голове, присел в траншее, пробуя, как будет делать бросок, и потом замер в напряженном ожидании встречи с танком врага.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Колонна пуҫӗнчи конвойнӑй картӑ ҫине пӑхкаласа, каялла пӗртте ҫаврӑнса пӑхмасӑр, хӑвӑрт уттарчӗ.

Впереди идущий конвойный, поглядывая на карту и ни разу не оборачиваясь, заставлял идти быстро.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫӗнчи бинчӗ тусанланса, хӑрӑмланса, хуралса пӗтнӗ.

Бинт на голове почернел от пыли и гари.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑна сасартӑк ҫав тери ӑшӑ пулса кайрӗ: пуҫӗнчи пилоткине ярса илсе вӑл тӑнлавӗсене шӑлчӗ.

Ему вдруг стало так душно, что он не выдержал и расстегнул ворот гимнастерки.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗнле пулсан та кӑшт тасарах, — терӗ те вӑл, пуҫӗнчи тутрине салтрӗ.

— Ну, все ж таки чуток почище, — сказала она и сняла с себя платок.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сывлӑш йӑлтах табак тӗтӗмӗпе тулса, чыхӑнса ларнӑччӗ, ҫавна пула сӗтелӗн пӗр пуҫӗнчи ҫыннисем теприсене аран ҫех куркаларӗҫ.

Воздух так был наполнен табачным дымом, что сидящие на разных концах стола едва могли разглядеть друг друга.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех