Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Столовӑйра венски пукансем ҫемҫен кӗмсӗртетни илтӗнет.

В столовой легко гремели венские стулья.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпир ҫемҫе пукансем ҫинче ларатпӑр, анлӑ чӳрече витӗр шыв хӗрринчен тайга патне иртекен ҫӗнӗ урамсен панорами курӑнать.

Мы сидели вкреслах у широкого окна, из которого открывалась панорама новых улиц, бегущих от прибрежья к тайге.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир пӗр чӳречи патӗнчи пукансем ҫинче лараттӑмӑр.

Мы сидели в креслах у окна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем ҫинче цинкран тунӑ ача ваннисем кӗмсӗртетеҫҫӗ, пуҫхӗрлӗ тӑратнӑ пукансем енчен енне сиккелеҫҫӗ.

Гремели на них детские цинковые ванны, вразнобой подпрыгивали перекувырнутые стулья.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Суккӑрлӑхӗ ҫӗнтерсех илнӗ, анчах атте пӗрре те парӑнасшӑн мар, тӗреклӗн, хӑвӑрт утса ҫӳрет, чӑнах та ӗнтӗ час-часах вырӑнта ларман пукансем ҫине е ӑнсӑртран тайса хӑварнӑ алӑк ҫине пыра-пыра тӗкӗнет.

Слепота надвигалась на него и уже почти настигла, но он не хотел сдаваться, ходил твердо и быстро, хотя и натыкался иногда на стул, поставленный не на обычном месте, на дверь, которую кто-нибудь затворил не вовремя.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ун ҫуттинче пӳртри япаласем курӑнаҫҫӗ: нимӗҫсен мина ещӗкӗн хӑмисенчен сӗтел туса лартнӑ, ун тавра, хыҫлӑ тенкелсем вырӑнне, каска пукансем; сӗтел умӗнче Михайла мучин кӗҫӗн кинӗ — Варвара ларать, вӑл, карчӑкла тумланнӑскер, пуҫне хура тутӑр ҫыхнӑ, унпа юнашарах сайралнӑ кӑвак ҫӳҫлӗ Михайла пуҫӗ курӑнать…

В свете ее видны с нар стол, сколоченный из ящика от немецких мин и утвержденный на вкопанном в землю столбе, и чурки около него вместо табуреток, и тонкая, по-старушечьи одетая женщина в черном платке, наклонившаяся к столу, – младшая сноха деда Михайлы Варвара, и голова самого старика, повитая седыми негустыми кудрями.

15 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пукансем, сӗтел, урай мӗн тума — ҫителӗксӗр-и?

Стул, стол, пол – фантазируй.

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Вӗсен шутӗнче ытларахӑшӗ е «бизнеспа» укҫа тӑвакансем, е лайӑх шалу укҫи илсе ҫемҫе пукансем ҫинче ларакансем.

В их числе те, кто зарабатывает деньги «бизнесом», либо получает хорошую зарплату, сидя на мягких стульях.

Ҫӗр ҫинче ӗҫлеме мантӑмӑр // П. Воробьев. «Ҫӗнтерӳ ялавӗ», 2010,10,27

4. Аслӑ пукан тавра тата ҫирӗм тӑватӑ аслӑ пукан; ҫак аслӑ пукансем ҫинче эпӗ ҫирӗм тӑватӑ ватӑ ҫын ларнине куртӑм; вӗсем шурӑ тумтир тӑхӑннӑ, пуҫӗ ҫинче — ылтӑн пуҫкӑшӑль.

4. И вокруг престола двадцать четыре престола; а на престолах видел я сидевших двадцать четыре старца, которые облечены были в белые одежды и имели на головах своих золотые венцы.

Ӳлӗм 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Юлашкинчен эпӗ ҫакна куртӑм: аслӑ пукансем лартса тухнӑччӗ, Кунӗсемпе Авалхискерӗ аслӑ пукан ҫине ларчӗ; Унӑн тумтирӗ — шурӑ юр пек, Унӑн ҫӳҫӗ — шуратнӑ таса ҫӑм пек; Унӑн аслӑ пуканӗ — ялкӑшакан ҫулӑм пек, Унӑн кустӑрмисем — ҫунакан вут-ҫулӑм.

9. Видел я, наконец, что поставлены были престолы, и воссел Ветхий днями; одеяние на Нем было бело, как снег, и волосы главы Его - как чистая волна; престол Его - как пламя огня, колеса Его - пылающий огонь.

Дан 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.