Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ хӑйне мӗншӗн юратнине пӗлетчӗ ҫав вӑл… — мӑнкӑмӑллӑн сӑмахне вӗҫлерӗ хӗрарӑм.Он ить знал, за что я его любила… — с гордостью закончила она.
5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Решетке витӗр кӑларнӑ хоботне вӑл мӑнкӑмӑллӑн сулласа тӑрать, ҫынсене сӑнать.Просунув хобот сквозь прутья клетки, он солидно покачивает им, наблюдая за публикой.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
— Тискер кайӑксене хупса усрамалли вырӑн лайӑх-и? — мӑнкӑмӑллӑн ыйтрӗ ача.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
— Кӑмӑлӑм пулсан, кунне иккӗ те, виҫҫӗ те ҫиетӗп, — тет лешӗ мӑнкӑмӑллӑн.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Вӑл ун чухне вун тӑваттӑра ҫеҫчӗ, анчах та — питӗ те яштака пӳллӗ, кӑпӑшка ҫӳҫлӗ, мӑнкӑмӑллӑн пӑхакан куҫлӑ, вӑл хӑй ҫулӗнчен аслӑрах, хӗрарӑм пулма ӗнтӗ ҫитӗнсе ҫитнӗ пек курӑнатчӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Ывӑлӗ унпа хӗвел анса ларичченех ҫакӑн пек калаҫнӑ; амӑшӗ ун ӑссӑр калаҫӑвне ӗнтӗ сайраран сайра пӳлнӗ, малтан хӑйне мӑнкӑмӑллӑн тытнӑскер, халь вӑл пуҫне уснӑҫем уснӑ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Вӗсем, ывӑлӗн ӑсӗпе хӑюлӑхне мухта-мухта, унпа юнашар утса кайнӑ; вӑл, пуҫне мӑнкӑмӑллӑн тытса итлесе пынӑ та, пӗрттех те тӗлӗнмен — ун ывӑлӗ ҫапла пулмалла та!
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Ҫын — ӗҫлеме пӗлет! — терӗ малалла мӑнкӑмӑллӑн.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Ну, ырӑ ҫыннӑмсем, салтак маттурлӑхне кӑтартам-и эпӗ сире? — терӗ вӑл мӑнкӑмӑллӑн кулса.— Ну-с. господа честные, хотите, я вам покажу солдатскую удаль? — сказал он, гордо усмехаясь.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Шартах чӗтренӗ харсӑр Сокол, мӑнкӑмӑллӑн сас панӑ та, чӗрнисемпе чавкаланса, йӑлмак чулсен хысакӗ тӑрӑх ҫыр хӗррине ҫитсе вӑл тӑнӑ.И дрогнул Сокол и, гордо крикнув, пошел к обрыву, скользя когтями по слизи камня.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Куҫӗсене уҫса выртакан юнлӑ туталлӑ хӗр ҫине тата ун ҫумӗнче, хӑй пӗччен пурне те хирӗҫ пулса, пуҫне усмасӑр, мӑнкӑмӑллӑн тӑракан каччӑ ҫине ҫынсем вӑрахчен чӗнмесӗр пӑхса тӑнӑ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пурте сӑмах хушмасӑр, мӑнкӑмӑллӑн, савӑнӑҫлӑн утса пычӗҫ, пӗчӗк ачасем ҫеҫ пӗтӗм урама янраттарса: — «Коншаковкӑна» илсе килеҫҫӗ»! «Коншаковкӑна!» — тесе кӑшкӑра-кӑшкӑра малтан мала чупрӗҫ.
37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Автан вара, хӑнасене тарават хуҫа пекех, хӑй нимӗне те тутанса пӑхмарӗ, йӑрансем урлӑ мӑнкӑмӑллӑн малтан малалла участок варринелле утрӗ.
28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Маша ачасене мӑнкӑмӑллӑн пӑхса ҫаврӑнчӗ: учительшӗн мӗнле парне хаклӑраххине вӑл сиссе илчӗ.Маша с гордостью оглядела ребят: она же угадала, какой подарок дороже всего учителю.
23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Такама пысӑк ӗҫ туса панӑ пек мӑнкӑмӑллӑн утать хӑй.Вид у него был такой, словно он оказывал кому-то великое одолжение.
19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Пирӗн, Саня, — пиллӗкмӗш клеткӑри тулӑ пуҫ кӑларать! — мӑнкӑмӑллӑн пӗлтерчӗ Маша.— У нас, Саня, пшеница на пятой клетке начала колоситься! — с гордостью сообщила Маша.
17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Старик хир тӑрӑх сылтӑм аллине меллӗн сула-сула, хӗвел ҫинче йӑлтӑртатса тӑракан ылтӑн ҫумӑр витӗр мӑнкӑмӑллӑн акса ҫӳрет.
14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пысӑк йывӑҫ чашӑкра йӳҫӗтнӗ панулмисем тӑп-туллиех пулин те, чӳлмекри ҫӑка пылӗ хытса ҫитнипе саррӑн курӑнать пулин те, вӗсем, Федя хӑйсем ҫинчен начар ан шухӑшлатӑр тесе, нихӑшне те астивсе пӑхмарӗҫ, хӑйсем мӑнкӑмӑллӑн: — «Тавтапуҫах, ӗҫрӗмӗр те, ҫирӗмӗр те» терӗҫ.
7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫав ҫулӑм кайран Ольга куҫӗсенче йӑлкӑшнине, хӑйӗн шухӑшӗ Ольга сӑмахӗсенче палӑрнине, хӑйӗн шухӑшӗсене Ольга ӑнланса илнине курсан, Штольц мӑнкӑмӑллӑн та телейлӗн савӑнать; Штольц кӗскен те кичеммӗн калани, вӑл каланинчен мӗн те пулин асра юлни кайран Ольга хӗрарӑмла илемлӗ каланӑран пушшех илӗртӳллӗ пек туйӑнать.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Тӗлӗкре ӑна уяв ӗҫки-ҫики те, ҫутӑсем те, хаваслӑн шавлакансем те курӑнмарӗҫ; ӑна ҫав тери нимпе палӑрман, ҫав тери нимпе илемлетмен телей курӑнчӗ, Ольга вара тепӗр хут, мӑнкӑмӑллӑн савӑнмасӑр, анчах кӑмӑлне питӗ хытӑ ҫемҫетсе пӑшӑлтатрӗ:
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956