Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗписене (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Самантрах Роберт кӗписене ҫурса пӑрахрӗҫ.

Мигом с Роберта сорвали платье.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫиме ҫук, ҫавӑнпа Мария Яковлевна красноармеецсен кӗписене ҫума пуҫларӗ, лешсем уншӑн ӑна валли ҫар паёкӗ памалла турӗҫ.

Жить было нечем, и приладилась Мария Яковлевна стирать красноармейцам белье, за что те выхлопотали для нее военный паек.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чи илемлӗ кӗписене тӑхӑннӑ Верукпа Кӗтерне килекенсене сапӑррӑн кӗтсе илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Шурӑ кӗписене пиҫиххипе ҫыхнӑ, йывӑр хутлам атӑллӑ кӑтра та сарӑ каччӑсем, кӳлсе тӑратнӑ урапасем ҫине уртӑнса, ҫивӗч сӑмахсемпе калаҫса илеҫҫӗ, — шурӑ шӑлӗсене кӑтартса кулаҫҫӗ.

Русокудрые парни, в чистых, низко подпоясанных рубахах, в тяжелых сапогах с оторочкой, перекидываются бойкими словами, опершись грудью на отпряженную телегу, зубоскалят.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Вӑл вӑхӑтра Невски проспект пушӑ; магазинсен самӑр хуҫисемпе вӗсен приказчикӗсем хӑйсен Голланди кӗписене тӑхӑнса ҫывӑраҫҫӗ е хырӑнма тесе ырӑ пичӗсене супӑнь кӑпӑкӗ сӗреҫҫӗ, кофий ӗҫеҫҫӗ; кондитерски лавккасем умне ыйткалакансем пуҫтарӑнаҫҫӗ; ӗнер шоколад йӑтса шӑна вӗҫнӗ пекех чупса ҫӳренӗ ҫамрӑк тарҫӑ галстуксӑрах, ыйхӑллӑн, аллине шӑпӑр тытса тухать те вӗсене типсе кайнӑ кукӑльсемпе ҫисе ярайман татӑксем ывӑтса ларать.

Тогда Невский проспект пуст: плотные содержатели магазинов и их комми еще спят в своих голландских рубашках или мылят свою благородную щеку и пьют кофий; нищие собираются у дверей кондитерских, где сонный ганимед, летавший вчера, как муха, с шоколадом, вылезает, с метлой в руке, без галстука, и швыряет им черствые пироги и объедки.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Лашасене тытса пыракан йӗкӗтсем кӗписене хывнӑ.

Парни, управлявшие лошадьми, были без рубах.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӗсен кӗписене вӗтӗ-вӗтӗ ҫӑлтӑрсенчен ҫӗленӗ.

— Одежда у них сшита из мелких-мелких звёздочек.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Наталья ачисен кӗписене сапласа аппаланчӗ, Дарйӑна куллине пытарса итлесе ларчӗ, нимӗн те ӑнланман Дуняшка вара, аллисене тархасланӑ пек кӑкӑрӗ ҫумне хутлатса тытса, йӑлӑнса ыйтрӗ:

Наталья чинила детские рубашонки и слушала Дарью, подавляя улыбку, а сбитая с толку Дуняшка, умоляюще сложив руки, просила:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӑйӗн кутамккине салтрӗ те унтан хутпа чӗркенӗ кӗписене илсе пӳлӗмрен тухрӗ.

Она порылась в своем заплечном мешке и, достав сверток с бельем, вышла из комнаты.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аялти кӗписене улӑштарнӑ хыҫҫӑн, эрехетлӗн тулхӑрса, вӑрахчен ҫӑвӑнса тӑчӗ, хӗвел ҫинче пиҫнӗ тулли мӑйне ҫемҫе ал шӑллипе сӑтӑрса шӑлчӗ.

Переменив белье, долго умывался, довольно фыркал, тер лохматым полотенцем полную, с серым налетом загара, шею.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван Атаманов, Грицько, Митька Кушнарев, фронтра вӗсем кун пек ҫеҫ сивве курман иккенне кӑтартас тесе, кӗписене хывса шыв хӗрне пит ҫума чупрӗҫ.

Иван Атаманов, Грицько, Митька Кушнарев, желая показать, что на фронте им доводилось видать и не такие холодные зори, сняли рубашки и побежали к реке умываться.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр ҫултан вӗсем хӗл каҫнӑ пӑру пысӑкӑш ӳссе кайнӑ, малтанах Мохов килӗ патӗнче ҫӳрекен хӗрарӑмсен кӗписене турта-турта ҫурнӑ, унтан хӗрарӑмсене ҫӗрте йӑвалантарса пӗҫҫисене туллама вӗреннӗ, Панкратий пупӑн пӑрушӗпе Аптехинсен хӗл каҫарнӑ сысна ҫӳрисене иккӗшне тулласа вӗлернӗ хыҫҫӑн кӑна Сергей Платонович хӑйӗн йыттисене сӑнчӑрласа усрама хушнӑ.

Через год вымахали с годовалого телка ростом, сначала рвали на бабах, ходивших мимо моховского двора, юбки, потом научились валить баб на землю и кусать им ляжки, и только тогда, когда загрызли до смерти телку отца Панкратия да пару атепинских кабанков-зимнухов, Сергей Платонович приказал посадить их на цепь.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья унӑн кӗпи-йӗмне ҫӑвать, саплать, ӑна чӑлхасем ҫыхса парать, шӑлаварӗсемпе кӗписене тӳрлетет-ҫке-ха, — ҫавӑнпа та Гришака мучи, ку хыпара пӗлсен, Наталья ҫине икӗ кун хушши хаяр сивлеклӗхпе пӑхса пурӑнчӗ.

Наталья стирала его бельишко, штопала, вязала чулки и чинила шаровары и рубахи, — оттого дед Гришака, узнав, и глядел дня два на нее с суровой строгостью.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӑмах ҫак тӗле ҫитсен, Ильиничнӑпа Василиса та, кӗписене тӳрлеткелесе, пукансем ҫине ларчӗҫ.

В этом месте речи Ильинична и Василиса, подвернув юбки, тоже присели.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Туркӑсемпе тутарсан кӗписене тӑхӑна-тӑхӑна яраҫҫӗ тата мӗнпурри хӗмленсе тӑрать вара, шӗл-кӑвар пек…

Пооденутся в турецкие и татарские платья: все горит на них, как жар…

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл кӗписене иле-иле пӑхать, анчах вӗсенчен хӑшне илмеллине, хӑшне киле хӑвармаллине пӗлмест.

Она перебирала платья, но так и не может понять которое из них более красивое, которое и следует оставить.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унтан вӑл хӑйӗн платьисене, Сергейӗн костюмӗпе кӗписене кӑларчӗ те вӗсене пӗтӗмпе уҫса пӑрахнӑ чемодан умне хучӗ; хӑй, ҫавӑнтах чӗркуҫленсе ларса, каллех шухӑша кайрӗ.

После чего вытащила свои платья, костюмы и рубашки Сергея и разложила перед распахнутым чемоданом; сама же тут же села на колени и задумалась.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — «Тытӑр мана!» — тесе шӳтлӗн кӑшкӑрашнисем площадьре чылайччен янӑраса тӑраҫҫӗ; е крыльца патнех тачанка пырса чарӑнать те кучер вӗриленсе кӑпӑкланнӑ лашисене туртса чарать, вара килнисем, мӑнаҫлӑн ҫӗре анса, кӗписене, картузӗсене силлесе тасатаҫҫӗ те Совета кӗрсе каяҫҫӗ; е урамра вӑрӑм та пысӑк урапа ҫинче ларса килекен ушкӑн ҫинҫе сасӑпа пӗр тикӗс юрлани янӑраса каять, — ахӑртнех пӗр-пӗр делегаци площаде юриех юрӑ юрласа кӗрет пулмалла.

 — «Держите меня!» — шутки и веселые возгласы долго разносились по площади, подлетала к самому крыльцу тачанка, кучер осаживал горячих, в мыле, коней, и приезжие, важно сойдя на землю, отряхивали рубашки, картузы и направлялись в Совет, гремела по улице линейка, и слышался хор высоких и дружных голосов, — очевидно, какая-то делегация нарочно въезжала на площадь с песней.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федьӑпа Степа каялла ҫаврӑнса пӑхрӗҫ, вӗсем те кӗписене хыврӗҫ.

Федя и Степа оглянулись и тоже разделись.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑп ҫак ещӗке ӗнтӗ амаҫури амӑшӗ Санька ашшӗне фронта ӑсатса ярсан, унӑн костюмне, кӗписене, хӑшпӗр инструменчӗсене тата кӗнекесемпе, хутсемпе тултарса лартнӑ брезент портфельне чиксе хунӑччӗ.

Тот самый ящик, в который мачеха, проводив отца на фронт, сложила его костюм, рубахи, кое-какой инструмент и брезентовый портфель, до отказа набитый книжками и бумагами.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех