Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпене (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Том Салли аппаран вӑрланӑ кӗпене тӑхӑнчӗ, унтан вӑл апат-ҫимӗҫ патне пычӗ те сасартӑк: — Ҫу ӑҫта кунта? — терӗ.

Том надел платье, которое стащил у тети Салли, и хотел было нести провизию, но вдруг говорит: — А где же масло?

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Джим хӑй манӑн кӗпене тӑхӑнать, эпир вара пурте пӗрле ют вырӑна тухса каятпӑр.

А Джим наденет платье с меня, и мы все вместе «проследуем в изгнание».

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах кунта эпӗ ҫеҫ айӑплӑ мар — пӗлетӗн-ҫке эсӗ, кӗписене эпӗ ҫие тӑхӑнсан кӑна куратӑп, хам ҫири кӗпене ҫухатма пултарайман ӗнтӗ эпӗ!

Но тут не я один виноват — ты же знаешь, что я их только и вижу, пока они на мне, а ведь не мог же я сам с себя потерять рубашку!

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

 — «Кӗпене? Кӗпи ҫук-ҫке манӑн!» — тенӗ ӑна сухаҫ.

 — «Рубашку? Да у меня её нет!»

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ кӗпене чӳхесе илем.

Я выполощу рубашку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чашӑк-тирӗк ҫурӑм, ҫӳп-ҫапа йӑтса тухса тӑкрӑм, кӗпене тасатса якатма шут турӑм, анчах якатнӑ чух ҫухавине ҫунтарса ятӑм, пӳлӗме тӗтӗм тултартӑм, вара, ӳсӗре-ӳсӗре, вӑрҫса, утюга кӑмакана чиксе хутӑм.

Мыл посуду, выносил мусор, вычистил и вздумал было прогладить свою рубаху, но сжег воротник, начадил и, откашливаясь и чертыхаясь, сунул утюг в печку.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эпӗ пытӑм та, илтетӗп, ҫенӗкре такам вӑрҫать: «…Пӑрахрӑм та, — тет, — темле кӗпене шучӑ айне…

Я пришел, слышу из сенец ругается кто-то: «И бросил, говорит, какой-то рубаху под жерди.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Унӑн ури айӗнче хӑмӑл чӑштӑртатать, ҫара ура хырӑмӗсене тӑрӑнать, вӗри ҫил ҫурӑм тӗлӗнче тарласа йӗпеннӗ, юбка айне майласа чикнӗ кӗпене типӗтет, мӑя вӗтелентерсе пӗҫертет.

Под ногами ее шуршит, покалывает голые икры стерня, горячий ветер сушит на спине мокрую от пота, вобранную в юбку рубаху, обжигает шею.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр чух кӑкӑр тӗлӗнче кӗпене ҫурса тӑкас та тӳпене пӑхас, йывӑҫсене итлес килет.

Иной раз рубаху хочется рвануть на груди да на небо посмотреть, деревья послушать.

11 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫакна Ильинична Мишатка ҫийӗнчи кӗпене курсах пӗлчӗ: ҫурса пӑрахнӑ кӗпе ҫаннине — Ильинична ӑна ирхине чиксе туртма ӗлкӗреймерӗ — ҫӗвви палӑрмалла мар типтерлӗ ҫӗлесе хунӑ, кӗпе ҫухи ҫумӗнче вӗр-ҫӗнӗ тӳме чӑлт-шуррӑн ҫуталса тӑрать.

Ильинична узнала об этом, глянув на Мишаткину рубашонку; разорванный рукав, который она не удосужилась утром зашить, был искусно прострочен, а на воротнике белела перламутром новенькая пуговица.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑть пӑрса типӗт халь Степан ҫийӗнчи кӗпене

На Степке-то рубаху хоть выжми…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Колхоз преми панӑ кӗпене тӑхӑнатӑп та хам ҫине, ниҫта кайса кӗрейместӗп.

Надену вот на себя платье, что в премию мне колхоз дал, и моченьки моей нет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗреххут, тен, аялти кӗпене те хывас?

— Может, заодно уж исподнюю рубаху снять?

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ҫине пуҫӗпе тирӗнсе авкаланчӗ вара карчӑк, хурлӑхлӑн хӳхлесе йӗчӗ, клеме ҫапнӑ таса мар пӳс кӗпене вӗри куҫҫулӗпе тӗрлесе пӗтерчӗ.

И, припадая к ней головой, качалась старуха, жалостно причитала, узорила клейменую бязевую грязную рубаху слезами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Фронтра чух ытлашшине мар, юлашки кӗпене те парса курнӑ.

И отдавал на фронте не лишнюю, а последнюю.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ытлашши кӗпене хамах паратӑп эпӗ.

— Я сам отдам лишнюю рубаху.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑҫта унта! раштав типпи умӗн сирӗн пата килсен, сана алла илтӗм те, эсӗ кӑштах манӑн кӗпене варласа хумарӑн; телейӗме пула Матӗрнене, аннӳне, парса ӗлкертӗм.

Куда ж! я помню, когда приехала на самое пущенье, перед филипповкою, и взяла было тебя на руки, то ты чуть не испортил мне всего платья; к счастию, что успела передать тебя мамке Матрене.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӑхӑр-ха эсир ман ҫине, — терӗ каллех хӑй тӗллӗн калаҫса тӑракан чиперкке мухтанчӑк, — мӗнле сӑпайлӑн утса тухатӑн; ҫийӗмри кӗпене хӗрлӗ пурҫӑнпа тӗрленӗ!

Вы поглядите на меня, — продолжала хорошенькая кокетка, — как я плавно выступаю; у меня сорочка шита красным шелком.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шуйттан астарнӑ-и тен пӗрине, тытать те асаттен аппӑшне хыҫалтан эрехпе чашлаттарать; тепри те маххӑ параканниех пулман иккен, ҫав самантрах ҫулупа ҫапса вут тивертет те хайхи эрехпе йӗпеннӗ кӗпене тивертет ярать… ҫулӑм хыпса илет, асаттен мӗскӗн аппӑшӗ вара, хӑраса ӳкнӗскер, пӗтӗм туй халӑхӗ умӗнчех кӗпине хывма тытӑнать…

Вот одного дернул лукавый окатить ее сзади водкою; другой, тоже, видно, не промах, высек в ту же минуту огня, да и поджег… пламя вспыхнуло, бедная тетка, перепугавшись, давай сбрасывать с себя, при всех, платье…

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ку тӗлте Ниловна Ирина аллинчен илемлӗ тӗрленӗ, тӗрӗпе юнашар Ылтӑн Ҫӑлтӑр ҫакса янӑ кӗпене илсе, упӑшкипе тавлашма, вӑл тӗрӗс мар каланине кӑтартса пама шутланӑччӗ, — вӑл кӑтартса та панӑ пулӗччӗ, анчах шухӑша кайнӑ Сергей килсе кӗни кансӗрлерӗ.

Тут Ниловна хотела взять из рук Ирины вышитую рубашку, где рядом с узором висела Золотая Звезда вступить в спор с мужем и доказать его неправоту, — она бы смогла и доказать это, но помешал пришедший Сергей.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех