Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпене (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сережа ҫак хитре кӗпене тӑхӑнсан…

Если Сергей наденет эту красивую рубашку…

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сережа валли ҫак тӗрленӗ кӗпене хур: театра каятӑр-и унта, уҫӑлса ҫӳреме-и — ҫынсем хушшинче палӑрмалла пултӑр.

Для Сережи положи эту вышитую рубашку: чи там в театр пойдете, чи там на какое гулянье, чтоб меж людьми выделялись.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ерофей Кузьмич шалаварпа кӗпене пуҫтарса илчӗ те, алӑка шалт хупса хӑварса, кухньӑна тухрӗ.

Забрав шаровары и рубаху, Ерофей Кузьмич ушел на кухню, хлопнув дверью.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ман ҫине кӑшкӑрма кирлӗ мар, эп сирӗн кӗпене юрӑхсӑра кӑларман.

— Кричать на меня нечего, белье ваше я не загубил.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Килкарти урлӑ каҫнӑ чухне вӑл хуҫисен лаҫӗн уҫса хунӑ алӑкне тата шалта курӑнакан сенкер кӗпене асӑрхарӗ.

Пройдя по двору, он заметил отворенную дверь в хозяйской избушке и видневшуюся из нее голубую рубаху.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ асӑрхах кайрӑм: сулӑ ҫине япаласем тиенӗ вӑхӑтра тинӗс тулма тытӑннӑ, манӑн ҫыран хӗррине хывса хӑварнӑ сӑхмана, кӗпене, жилеткӑна хумсем тинӗселле илсе кайнӑ.

Между тем, покуда я был занят погрузкой, начался прилив, и я с огорчением увидел, что мой кафтан, рубашку и камзол, оставленные мной на берегу, унесло в море.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫирен юлашки кӗпене хываҫҫӗ…

У нас последние рубахи с плеч поснимали…

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑртан сыхланмалли сӳнчӑк пулмасан, кӗпене эптертен кӑларса нумай тӑкак курма пулать.

Если не иметь дождевого зонтика, это значит много терять от порчи платья дождем.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗншӗн ҫав кӗпене тӑхӑннине Анюта хӑй те пӗлмест, — мӗнлине те пулин тӑхӑнмалла-ҫке-ха; ҫитменнине тата шуррине тӑхӑнсан та ҫавах пулатчӗ.

Анюта сама не знает, почему она надела его, — ведь нужно же было надеть какое-нибудь; да притом, если б она надела белое, то вышло бы то же самое.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӑна, ман кӗпене тӑхӑннӑскерне, купса хӗрӗ курнӑ иккен…

Ну, и увидала его в моей рубахе купецкая дочка — его невеста…

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кӗпене вӑхӑтлӑха пама пултаратӑп, йӗме, каҫар та, пама пултараймастӑп».

Рубаху уступлю на время, а штаны, извиняй, не могу».

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ан кулян, кӗпене — туянма пулать, кӑвакартни туйччен тӳрленет.

— Не горюй, рубаха — дело наживное, а синяк до свадьбы заживет.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, хӗнетӗрччӗҫ хӑть, анчах мӗншӗн кӑкӑртан ярса тытса, кӗпене хулпуҫҫи ҫинчен туртса антармалла-ха?

Ну пущай били бы, а зачем же за грудки хватать и рубаху с плеч спускать?

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тӳпелешнӗ ҫӗре пирӗннисем пырса ӗлкӗриччен вӗсем мана пӗтӗмпех мӑнкун ҫӑмарти пек хӗретсе пӗтерчӗҫ, кӗпене те пӗтӗмпех ҫурса тӑкрӗҫ.

Пока наши подоспели на драку, а они меня уже всего разукрасили, как пасхальное яйцо, и рубаху начисто изуродовали.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ман кӗпене эсӗ илсе килтӗн-и?

— Рубаху ты мне принесла?

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав ҫеккунтра вӑйлӑ ҫил хускалса каять те вӗлтӗр-вӗлтӗр лӑскать ун ҫинчи ҫӳхе кӗпене, унтан сасартӑк ҫат! ҫыпӑҫтарса лартать ӑна таччӑн кӗлеткипе урисем тавра.

Сильный ветер срывается в эту секунду и треплет на ней легкое платье и вдруг плотно облепляет его вокруг ее тела и между ног.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Эпӗ хӗрарӑм ҫинчи йӗпе кӗпене хывса кӑмака ҫине пӑрахрӑм та кӗтесре ҫакӑнса тӑракан тӑм чӳлмекри шывпа алӑ ҫурӑм, тутӑрпа шӑлӑннӑ хушӑра ачана: — Ну, сывӑ юл! — терӗм.

Раздев женщину, я бросил ее мокрое платье на печь, вымыл руки в углу, из глиняного рукомойника, и, вытирая их платком, сказал ребенку: — Ну, прощай!

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Кӗпене ҫапла ухаҫҫӗ-и вара?

— Где это видано, чтобы белье так стирали?

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кун пек тӑрӑшсан, кӗпене кӑна мар, чула та хырса якатӑн.

— С таким усердием не только рубаху — камень протрешь.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫ тухрӗ: Ольга юратать, юратӑва, кӗпене хывса пӑрахнӑ пек, ху ҫинчен пуҫсӑрланса сирсе пӑрахма юрамасть ӗнтӗ.

Дело сделано: она уже любила, и скинуть с себя любовь по произволу, как платье, нельзя.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех