Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартрӑм (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫул ҫинче Том мана акӑ мӗн каласа пачӗ: пурте мана вӗлернӗ тесе шутлаҫҫӗ иккен, манӑн атте каллех ҫухалнӑ, халӗ те таврӑнман-ха, Джим тарнӑ хыҫҫӑн ҫав тери пысӑк шӑв-шав ҫӗкленнӗ; эпӗ Тома леш ултавҫӑсемпе «Жираф» ҫинчен, хамӑр сулӑпа ҫул ҫӳрени ҫинчен чылаях каласа кӑтартрӑм.

По дороге Том рассказал мне, как все думали, что я убит, и как мой родитель опять пропал и до сих пор не вернулся, и какой поднялся переполох, когда Джим сбежал; а я рассказал Тому про наших жуликов, и про «Жирафа», и про наше путешествие на плоту, сколько успел.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Икӗ сехете яхӑн хӑпмарӗҫ вӗсем ман ҫумран, чӗлхе ывӑниччен калаҫтарчӗҫ, юлашкинчен вӑл ҫаврӑнаймиех пулса ҫитрӗ, эпӗ вӗсене хам ҫемье ҫинчен — тепӗр майлӑ Сойерсен ҫемйи ҫинчен питӗ нумай каласа кӑтартрӑм, пӗр ҫемье ҫинчен мар, вунӑ ҫемье ҫинчен калаҫрӑм тейӗн ҫав.

Они ко мне целых два часа приставали, я весь язык себе отболтал, рассказывая, так что он едва ворочался; и рассказал я им про свою семью — то есть про семью Сойеров — столько, что хватило бы и на целый десяток таких семей.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сӑмаха лайӑхрах ҫыпӑҫтарас тесе, эпӗ акӑ мӗн каласа кӑтартрӑм:

Мне надо было как-нибудь вывернуться, и я начал рассказывать:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ӑна сулӑ ҫинчи ҫӳп-ҫапа, ҫулҫӑсене тата хуҫӑк кӗсмене кӑтартрӑм.

Я показал ему на сор и листья на плоту и на сломанное весло.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ҫав сӑмахсене Андрей Петровича каласа кӑтартрӑм, вӑл ӑна килӗшмерӗ.

Я повторила это слово Андрею Петровичу; он не согласился с Д.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ сире ҫиелтен тенӗ пек каласа кӑтартрӑм, мӗншӗн тесен эпӗ сирӗн шухӑшӑра пысӑка хуратӑп.

Я вам всё это так сбухта-барахта рассказал, потому что я дорожу вашим мнением.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эп ӑна кантӑк ҫинелле кӑтартрӑм:

Я показал ему на окно:

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӑхӑр-ха! — тин кӑна таҫтан, сӑрт хыҫӗнчен сиксе тухнӑ куянпа хир качакисем ҫинелле кӑтартрӑм ӑна.

 — Смотрите! — и я кивнул на коз и на зайца, который выскочил из-за пригорка.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Унта вара епле? — ҫапӑҫу еннелле кӑтартрӑм эпӗ.

— А как же там? — я показал в сторону боя.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кӑтартрӑм.

— Показывал.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман упӑшка вӗсене Лондона илсе кайрӗ — сирӗн аҫун интересӗсем ҫапла тума хушаҫҫӗ; анчах эпӗ унта мӗн ҫырнине пӗр сӑмахне сиктерсе хӑвармасӑр каласа кӑтартрӑм.

Мой муж повёз их в Лондон — этого требовали интересы вашего отца; но я вам передала их содержание слово в слово.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ ӑна мана Алька мӗн каласа панине кана каласа кӑтартрӑм.

Я только рассказал ей то, что передал мне Алька.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем патне пытӑм, сывлӑх сунтӑм та компас кӑтартрӑм.

Подошел, поздоровался и показал компас.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Ҫавӑнтан, — кровать ҫине тӗллесе кӑтартрӑм эпӗ.

— Там, — и я ткнул пальцем на кровать.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вара ӑна ӑсан ҫинчен, вӑл вӑрманта мӗнле пурӑнни ҫинчен каласа кӑтартрӑм.

И рассказал ей про тетерева: как он живет в лесу.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Ҫапах та ыттисем хӑйсен юратӑвне сӑмахпа ҫеҫ кӑтартаҫҫӗ, эпӗ вара — ӗҫпе кӑтартрӑм

Зато другие только скажут, что сделают, а я сделал!

XIV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Хама мӗн кирлине пурне те, ваше превосходительство, эпӗ сметӑра кӑтартрӑм, — терӗ вӑл.

— Все, что мне нужно, ваше превосходительство, я перечислил в смете.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӗллесе кӑтартрӑм та, Анжеликӑпа иксӗмӗр ӑнтан кайса пӑхса тӑратпӑр.

Я показал Анжелике на звезду, и теперь стоим, смотрим на неё, мы совсем растерялись.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Кунта вара эпир пурсӑмӑр та Гаврила Игнатьевича вӑрманта епле тӗл пулни ҫинчен пӗр-пӗрне пӳле-пӳле калама тытӑнтӑмӑр, ӑна эпир малтан диверсант пуль тесе шутларӑмӑр, вӑл пире пула поезда ӗлкӗреймерӗ, ун пӳлӗмне эпӗ епле кӗнине — пӗтӗмпех каласа кӑтартрӑм.

Тут мы все наперебой принялись рассказывать о том, как встретили Гаврилу Игнатьевича в лесу, как приняли его за диверсанта, и как он опоздал по нашей вине на поезд, и как я залез к нему в окно…

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ну, тӑрӑша-тӑрӑша, лекрӗм хайхи полк командирӗ патне, каласа кӑтартрӑм ӑна, вӑл пур, кулса илчӗ те калать: «Ху ӑна ҫапнӑ пулсан, сан ним кӳренмелли те ҫук, Зыков. Вӑл дисциплинӑна тытса тӗрӗс тӑвать. Вӑл лайӑх, пӗлекен офицер», — тет.

Ну, рассказал я командиру полка, достиг до него, а он засмеялся и говорит: «Нечего тебе, Зыков, обижаться, раз ты его сам бил, и дисциплину он правильно устанавливает. Он хороший и знающий офицер».

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех