Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килетчӗ (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек чухне Петькӑн письмовникӗ яланах манӑн асӑма килетчӗ: «Ырӑ пикем, эпӗ хам асӑмран тухма пӗлмен хӗрарӑмӑн чунне санра куртӑм та, ӗнтӗ халӗ сирӗн мӑшӑрӑр пулма, хамӑн ачамсене тивӗҫлӗ амӑшӗ тума ӗмӗтленетӗп», — тенӗччӗ унта.

Как всегда в таких случаях, Петькин письмовник живо припомнился мне: «Встретя в вас, милостивая государыня, все добродетели той, которую я так долго оплакивал, почитаю своим долгом сделаться вашим супругом и дать нежную мать моим малюткам».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та манӑн Татариновсен килӗнчи улшӑнусем, хамӑн кӑмӑла кайман улшӑнусем ҫинчен тахҫанах Кораблева каласа парас килетчӗ.

Но мне давно хотелось рассказать Кораблеву о переменах в доме Татариновых, о переменах, которые так не понравились мне!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн ӑна паҫӑрах, шӑнса хӗрелсе кайнӑскерне, килсе кӗрсенех питне кӑмака ҫумне тытнӑ самантрах, чуптӑвас килетчӗ.

Мне давно хотелось поцеловать ее, еще когда она только что пришла, замерзшая, раскрасневшаяся, и приложилась к печке щекой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл питӗ интереслӗччӗ, кӑшкӑрасса ҫеҫ ытла хытӑ кӑшкӑратчӗ те, ҫавна итлесен, «Вӑхӑт ҫитрӗ» текен трагедире Гришка Фабер кӑшкӑрса калаҫни аса килетчӗ.

Он был очень интересный, но немного слишком орал и напомнил мне, поэтому Гришку Фабера в трагедии «Настал час».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Киле ҫуранах таврӑнтӑм, ҫулӑма ҫаврӑнӑҫлӑ турӑм — Тверской урамра манӑн громкоговоритель курас килетчӗ.

Домой я пошел пешком и по пути сделал небольшой крюк — послушать громкоговоритель на Тверской.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам ӑшӑмра ӗнтӗ манӑн пӗр-пӗр Васко Нуньес Бальбоа пекки пулас килетчӗ.

В глубине души мне хотелось быть кем-нибудь вроде Васко Нуньес Бальбоа.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тем пек ӗҫес килетчӗ, темиҫе хутчен те хама базар пӗтрӗ ӗнтӗ тесе ӗнентерме пӑхрӑм — тата ҫур сехет тӑрам та столовӑя кӗрсе пӗр стакан чейшӗн курткӑма парса тухас тесеттӗм.

Очень хотелось пить, и несколько раз я решал, что кончено: если через полчаса не продам, пойду в чайную и загоню курточку за стакан горячего чая.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Театра кайма ун валли билет илсе килетчӗ те хӑй киле юлатчӗ, чечек ҫыххисем паратчӗ.

Он приносил ей билеты в театр, а сам оставался дома. Он дарил ей цветы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев та, яланхи пекех, шкула ирпе вунӑ сехетре килетчӗ.

По-прежнему в десять часов утра Кораблев появлялся в школе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пулӑ та рак тытаттӑмӑр эпир, е стадион патӗнче сирень чечекӗсем татса сутаттӑмӑр, хӑш чухне тата ал айне мӗн килетчӗ, ҫавна илсе кайса сутаттӑмӑр.

Мы ловили рыбу, раков, у стадиона в дни состязаний продавали сирень, а то и попросту таскали все, что попадало под руку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗнчере манӑн пуринчен ытла Серафима Петровна пек вулама вӗренес килетчӗ.

Больше всего на свете мне хотелось теперь научиться читать, как Серафима Петровна.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑшпӗр чухне вӑл хӑйпе пӗрле кирек мӗн илсе килетчӗ, чӑннипе калатӑп, эпӗ унӑн пӗр сливине те, пӗр карамельне те тутанса пӑхман!

Иногда он приносил что—нибудь, но, честное слово, я не съел ни одной его сливы, ни одного стручка, ни одной карамели!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Никама та тунсӑхламан, — кула-кула каларӑм эпӗ, — сана ҫеҫ курас килетчӗ, Даша инке.

– И не скучали, – добавил я хохоча. – Только по тебе, тетя Даша, скучали.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак инкекрен вӑл мӗнле майпа хӑтӑлнине курас килетчӗ манӑн.

Мне хотелось видеть, как она выпутается из этого затруднительного положения.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл ман ҫине кӑн пӑхрӗ те пуҫне пӑркаларӗ — унтан каллех шухӑша кайрӗ; ӗнтӗ темӗн калас килетчӗ те унӑн, мӗнрен пуҫламаллине кӑна пӗлмерӗ; ӑшӗ вӑркарӗ унӑн…

Она посмотрела на меня пристально, покачала головой — и опять впала в задумчивость: явно было, что ей хотелось что-то сказать, но она не знала, с чего начать; ее грудь волновалась…

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Манӑн сире унӑн вырӑнӗнче тытас килетчӗ

Я б желала, чтоб вы были на его месте…

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Тепӗр идейи ҫакӑн пек: манӑн сире итлес килетчӗ.

— Другая идея вот: мне хотелось бы вас послушатьь.

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ суйрӑм, анчах манӑн ӑна уртарас килетчӗ.

Я лгал; но мне хотелось его побесить.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Мӗн чухлӗ ыйтса пӗлес килетчӗ

Столько расспросить…

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тем пек калаҫас килетчӗ манӑн сирӗнпе…

Мне столько бы хотелось вам сказать…

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех