Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каламан (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамрӑк, вӗҫкӗн ҫынпа ҫӳресси — урӑх ӗҫ, анчах Ольга инкӗшӗ ҫапах ним те каламан пулӗччӗ: вӑл, яланах сӑпайлӑскер, урӑх йӗрке тунӑ пулӗччӗ: ҫав каччӑпа пӗрле хӑй те ҫӳреме кайӗччӗ, е кама та пулин урӑххине ҫӳреме хушӗччӗ, вара лешин Ольгӑпа уҫӑлса ҫӳресси хӑй тӗллӗнех пӗтнӗ пулӗччӗ.

Гулять с молодым человеком, с франтом — это другое дело: она бы и тогда не сказала ничего, но с свойственным ей тактом, как-нибудь незаметно установила бы другой порядок: сама бы пошла с ними раз или два, послала бы кого-нибудь третьего, и прогулки сами собою бы кончились.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пӗлетӗр-и мӗн, — хӑвӑрттӑн малалла калаҫрӗ вӑл, — эхер те эсир виҫӗмкун эпӗ юрланӑ хыҫҫӑн мана хӑвӑрӑн ҫав «ах!» тенӗ сӑмахӑра каламан пулсан, эпӗ ҫӗрле ҫывӑрайман пулӑттӑм, тен, макӑрнӑ та пулаттӑм.

— Знаете ли, — с живостью продолжала потом, — если б вы не сказали третьего дня этого «ах» после моего пения, я бы, кажется, не уснула ночь, может быть, плакала бы.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ ун патӗнче ҫӳлти патшалӑхри пек пурӑнатӑп: ним нушине те пӗлместӗп, нихҫан та вӑл мана ухмах тесе каламан; ырлӑхра, канлӗхре пурӑнатӑп, ӑҫта каяс килет, ҫавӑнта каятӑп, — акӑ мӗн!..

Я у него как в царствии небесном: ни нужды никакой не знаю, отроду дураком не назвал; живу в добре, в покое, ем с его стола, уйду, куда хочу, — вот что!..

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Нимӗн те каламан пулас: ҫакӑ вӗсене питӗ те ҫӑмӑл та уҫӑмлӑ пек туйӑннӑ.

Вероятно, никак: это казалось им очень просто и ясно.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кам-тӑр, уйрӑлу юратушӑн ҫил вутшӑн пулнӑ пекех тесе, ахальтенех каламан пулас ҫав: пӗчӗк юратӑва вӑл сӳнтерет, пысӑккине тата вӑйлӑнрах вӗрсе хӑпартать.

Недаром, видно, кто-то сказал, что разлука для любви то же, что ветер для огня: маленькую любовь она тушит, а большую раздувает еще сильней.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Хӑйне инкек кӗтнине мӗншӗн каламан эсӗ ӑна?

— Отчего же ты ему не сказала, что его беда ждет?

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ан тив эппин вӑл пирӗн умра ҫав сӑмахсене каламан тетӗр, мӗншӗн тесен капитан хӑех ӑна халӗ ятпа, ашшӗ ячӗпе, хушаматпа чӗнет!

Пусть же он теперь перед всеми нами откажется от этих слов, потому что сам капитан теперь называет его — полностью имя, отчество и фамилия!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хама мӗн чул вӑрҫмарӑм пуль, каламан сӑмах хӑвармарӑм, мӗншӗн килӗшрӗм, мӗншӗн ятӑм, тетӗп…

Уж я себя ругательски ругала, зачем я согласилась и позволила тебе идти…

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахаль каламан ҫав: пӗр кун каяс тесен — ҫичӗ кунлӑх ҫӑкӑр ил, тенӗ.

Не зря говорили: идешь на один день — хлеба бери на семь дней.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑйӗн сывлӑхӗ начар тесе пӗрре кана каламан вӑл мана, ҫырӑвӗсене ҫапах та савӑнӑҫлӑ ҫырать, ӳкерчӗксем тӑва-тӑва ярать, ҫавӑнпа эпӗ унӑн сывлӑхӗ пирки шухӑша та илмен.

Она не раз мельком упоминала о своём нездоровье, но письма были такие весёлые, с рисунками, что я не придавала этим упоминаниям никакого значения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Василиса Егоровна чӑнахах, пуп майрине каланисӗр пуҫне, урӑх никама та каламан, ӑна та лешӗн ӗни ҫеҫенхирте ҫӳренӗрен ҫеҫ, ӗнине тӑшмансем тытса каясран, каланӑ.

Василиса Егоровна сдержала свое обещание и никому не сказала ни одного слова, кроме как попадье, и то потому только, что корова ее ходила еще в степи и могла быть захвачена злодеями.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Турӑ курса тӑрать акӑ, Иван Кузмича эпӗ каламан.

— Как бог свят, я Ивану Кузмичу того не говорил.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл пӗртте мухтанса каламан.

Он не преувеличивал.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Нимӗн те каламан, ҫыру та ҫырса хӑварман, адресне те паман.

Не предупредил, не оставил записки, не дал адреса.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Нихӑҫан уйӑрӑлмалла мар ҫыхӑнасси ҫинчен вӗсен пуҫне шухӑш час-часах пыра-пыра кӗнӗ, анчах ун ҫинчен вӗсем нихӑҫан та пӗрне пӗри каламан.

Мысль о неразрывных узах довольно часто мелькала в их уме, но никогда они о том друг с другом не говорили.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Ҫук, ваше сиятельство, каламан

Нет, ваше сиятельство, не сказывал…

II // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Анчах допроссенче вӑл пӗр сӑмах та каламан.

Но она не сказала ни слова.

Высушилсем, упӑшкипе арӑмӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

1942 ҫулта «Тӑватҫӗрмӗшне» урӑхла каламан — «коммунистла центр» тесе кӑна каланӑ.

В 1942 году «Четырехсотку» уже не называли иначе, как «коммунистическим центром».

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вӑл шӑртланнӑ чух юлташӗсем пӗр шарламасӑрах унпа килӗшсе, ӑна нимӗн те каламан, ӑна, хӑй калашле, «пур патронсене те персе пӗтерме» ирӗк панӑ, тарӑхни иртиччен, унӑн вӑрҫӑра пӑсӑлнӑ нервисем лӑпланиччен, вӑл малтанхи пекех лӑпкӑ та савӑнӑҫлӑ пулса тӑриччен шарламасӑр кӗтнӗ.

По молчаливому согласию, товарищи оставляли его тогда в покое, давая ему, как говорил он сам, «расстрелять все патроны», и дожидались, пока его природная жизнерадостность не возьмет верх над раздражением и расшатавшимися на войне нервами.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл пӗр сӑмах та каламан, пӗр куҫҫулӗ те ӳкермен.

Он не сказал ни слова, не проронил ни одной слезы.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех