Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗме (тĕпĕ: йӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
(Йӗме пуҫлать.)

Куҫарса пулӑш

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Суйкка (йӗме чарӑнмасӑр).

Зойка (не переставая плакать).

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ те, эпӗ те мар (Шӑппӑн йӗме пуҫлать.)

И я, и не я (Негромко плачет.)

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

(Йӗме пуҫлать.)

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

(Йӗме пуҫлать.)

Куҫарса пулӑш

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

(Йӗме пуҫлать.)

(Плачет.)

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Катька ӳлесе йӗме чарӑннӑ ӗнтӗ, вӑл ӗсӗклесе кӑна йӗнӗ, хӑй сӑмсине йӗпе тутӑрпа тытса тӑнӑ.

Катюша уже не ревела, а только всхлипывала, придерживая мокрый платок у переносицы.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Йӗме Жени хӑй те ӳркенмест.

Плакать Женя и сама умела.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Улмуҫҫи чарӑнайми йӗме пуҫларӗ.

А Яблонька в самом деле заливалась слезами.

Улмуҫҫи // Юлия Силэм. Юлия Силэм. Улмуҫҫи: юмах, — вырӑсла Зоя РОманова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2006. — 32 с.

Эпӗ Феньӑна йӗме чарӑнма хушрӑм, ҫӗрти канфета илме юраманни ҫинчен хыттӑн асӑрхаттартӑм.

Я сказал Фене, чтобы она не орала, и строго-настрого запретил ей поднимать с земли конфету.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Анчах ҫапла каласанах Димка куҫӗ умне ачаш та хӳрине вылятакан Шмель тухса тӑнӑн туйӑнса кайрӗ, вӑл тата хытӑрах чӗтресе йӗме пуҫларӗ, пуҫне куҫҫулӗпе йӗпеннӗ кӗрӗк пиншак ҫумӗнчен те илмерӗ.

Но при этом напоминании перед глазами Димки еще яснее и ярче встал образ ласкового, помахивающего хвостом Шмеля, и еще с большей силой он затрясся и еще крепче втиснул голову в намокшую от слез овчину.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Йытӑшӑн апла йӗме кирлӗ мар…

Стоит об собаке…

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Учительница йӗме чарӑнсан, Волгина сасси илтӗнчӗ, халь хаяррӑн мар, ачашлӑн та шӑппӑн.

Когда прерывались рыдания учительницы, слышался голос Волгиной, но уже не суровый, а ласковый, тихий.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йӑмӑкӗ йӗме чарӑнчӗ.

Сестрёнка перестала плакать.

Музыка // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Эпӗ ӑна хуйхӑ-суйхӑ та курман, йӗме те пӗлмест тесе шутлаттӑм.

Я-то считала, что она и горюшка не знает, и плакать не умеет.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн вырӑнӗнче тенӗрен, вырӑнта ларса йӗме те ҫӗтме пулать ӑна.

А на своем месте можно и штаны просидеть.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ йӗме чарӑнчӗ, васкамасӑр упӑшкин аттисене хывма тытӑнчӗ.

Она перестала плакать и начала неторопливо стягивать с него сапоги.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кас-кас нимӗн сӑлтавсӑрах чӗри ырата-ырата кайнӑ, вара Костя ерипен йӗме ӑҫта та пулин аяккарах кайнӑ.

Нет-нет да и скомкает сердце непрошеная обида, просто так, без всякой причины, и тогда Костя убегал куда-нибудь подальше, чтобы тихонько поплакать.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Те арҫын, те хӗрарӑм валли ҫӗленӗ йӗме вара Дарья ҫав кунах, ассӑн сывласа, арчана пуҫтарса хучӗ (унта хӗрарӑмсем нихӑшӗ те усӑ курма пӗлмен япаласем татах сахал мар выртрӗҫ).

А панталоны, которые неизвестно на какой пол шились, Дарья в тот же день, вздыхая, сложила в сундук (там лежало еще немало вещей, которым никто из баб не мог найти применения).

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӳсӗркелесе, питне-куҫне шӑмарса, йӗме хӑй ҫинче виҫсе пӑхма хӑтланчӗ.

Покашливая и хмурясь, попробовал примерить панталоны на себя.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех