Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнме (тĕпĕ: илтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тин ҫеҫ ҫын ҫӳреме пуҫланӑ Франкфурт урамӗсем таса та кӑмӑллӑн курӑнаҫҫӗ; пӳртсен чӳречисем тӗкӗр пек йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ; карета хуларан тухсан, ҫӳлтен, уҫӑлса ҫитмен сенкер тӳперен, тӑрисен уҫӑ саслӑн шӑрантаракан юррисем илтӗнме пуҫларӗҫ.

Улицы Франкфурта, едва начинавшие оживляться, казались такими чистыми и уютными; окна домов блестели переливчато, как фольга; а лишь только карета выехала за заставу — сверху, с голубого, еще не яркого неба, так и посыпались голосистые раскаты жаворонков.

XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Такам чупать, такам хӑваласа ҫитесшӗн пулас ӑна, акӑ тытӑнчӑклӑн сывлани те илтӗнме пуҫларӗ.

Кто-то бежал, кто-то догонял его; послышалось прерывистое дыхание.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах дикарьсем те юлмаҫҫӗ: вӗсен сассисем сӑрт айӗнчех илтӗнме пуҫларӗҫ.

Но и дикари не отставали: их голоса раздавались уже у подножья горы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗчӗк хваттерте гитара янӑрани тата Тая юрри час-часах илтӗнме пуҫларӗ.

Звон гитары и Тайны песни чаще стали раздаваться в маленькой квартире.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Боцман йӑнӑшмарӗ, юпаланнӑ тусан ҫывхарсах килет, часах ҫулҫӳревҫӗсене хӑлхана ҫуракан сасӑ: сурӑхсем макӑрни, выльӑхсем мӗкӗрнипе кӗҫенни, вӗсемпе пӗрлех ҫынсем кӑшкӑрса хыттӑн шӑхӑрнисем илтӗнме пуҫларӗ.

Боцман не ошибся; столб пыли приближался, и вскоре путешественники услышали оглушительный хор из ржущих, блеющих и мычащих голосов, к которому примешивались отдельные человеческие выкрики и резкие свистки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Часах ҫулҫӳревҫӗсене хум ҫапнӑ шав илтӗнме пуҫларӗ.

Вскоре до слуха путников донёсся рокот волн.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хура вӑрмансенче тискер кайӑксем улани те илтӗнме пуҫларӗ…

Уже в тёмной чаще слышалось рычание диких зверей…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Часах вӗсенчен ҫур миль кӑнтӑралла хартлатнисем, мӗкӗрсе ҫухӑрнисем илтӗнме пуҫларӗҫ, ухмаха ернӗ чӗрчунсен темӗн пысӑкӑш кӗтӗвӗ курӑнчӗ, вӗсем меслетсӗр хытӑ ӗрӗхеҫҫӗ; чупнӑ ҫӗртех пӗрне-пӗри сирпӗтсе яраҫҫӗ те, ҫӗре ӳкнисене таптасах каҫса каяҫҫӗ.

Вскоре в полумиле расстояния к югу послышалось мычание, рёв, ржание, и показалось огромное стадо обезумевших животных, бегущих с большой быстротой, опрокидывая на бегу друг друга и топча упавших.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӗҫех картишӗнчен Павлик сасси илтӗнме пуҫлать.

Вскоре со двора раздается голос Павлика.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Лизукпа Палюк кулни час-час илтӗнме пуҫлать, ман сӑн ҫуталать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах ҫав вӑхӑтра пӳртре, кухньӑран пулас, темле янӑравсӑр шав илтӗнме пуҫларӗ.

Но вот за дверьми, должно быть с кухни, раздался какой-то глухой шум.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Туйсем сахалланчӗҫ, ача-пӑча сасси сайрарах илтӗнме пуҫларӗ.

Свадеб стало меньше, упала рождаемость.

Пиллӗкмӗш чӗрӗк // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 3,5,7 с.

Боря пырса кӗриччен шӑплӑхра вагон кустӑрмисем шӑкӑлтатса пыни тата такам харлаттарса ҫывӑрни илтӗнчӗ, анчах халь ӗнтӗ ҫак палӑрми сасӑсӑр пуҫне, сак айӗнчен темле пӗрмай чӑштӑртатни илтӗнме пуҫларӗ.

До появления Бори тишина нарушалась лишь постукиваньем колёс да чьим-то размеренным храпом, но теперь к этим монотонным, привычным, а потому незаметным звукам примешивался странный непрерывный шорох, который явно исходил из-под лавки.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Санӑн хӑть ачусем пур, манӑн ав, — Аксиньйӑн сасси чӗтренсе илчӗ, янӑравсӑррӑн та хулӑннӑн илтӗнме пуҫларӗ, — пӗтӗм ҫут тӗнчипе те вӑл пӗртен пӗрре!

У тебя хоть дети есть, а он у меня, — голос Аксиньи дрогнул и стал глуше и ниже, — один на всем белом свете!

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Константин машинӑ ӑшне чӑмса ҫӑлӑнчӗ, хӑй хыҫҫӑн алӑка шатлаттарса хупрӗ те, ҫумӑр сасси кӑшт ҫемҫерех, тикӗсрех илтӗнме пуҫларӗ.

Константин нырнул под спасительную крышу машины, захлопнул за собой дверцу, и шум дождя стал глуше, ровнее.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӳлте чӑпӑрккасен вичкӗн те хӑвӑрт-хӑвӑрт вӑйклатса ылмашӑнакан сасси татти-сыпписӗр илтӗнме пуҫларӗ…

Вверху зазвучали гулкие и быстро чередующиеся звуки ударов…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хытхура чӑштӑртатни тата мӑш-мӑш сывлани ҫывхарнӑҫем ҫывхарать, акӑ ӗнтӗ ҫак сасӑсем кӗтмен ҫӗртен Выпряжкин умӗнчех илтӗнме пуҫлаҫҫӗ.

Шорох бурьяна и сопение нарастают и неожиданно звучат вот, возле самого Выпряжкина.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑшал сассисем ӗнтӗ янӑравлӑн та хыттӑн кӗрӗслетсе илтӗнме тытӑнчӗҫ.

Выстрелы гремели уже полнозвучно и веско.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Витӗр касакан вичкӗн ҫил пӑшал сассисене, пирус хӗмне сӳнтернӗ пекех, инҫете илтӗнме памасӑр хуплантара-хуплантара лартнӑ.

И звуки выстрелов изморозный ветер гасил, как искры из папирос…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Атаманов, ялавне ҫӳле ҫӗклесе, мала тухрӗ, виҫӗ юланут — варринче Сергей — Атаманов хыҫҫӑн Усть-Невинскине чуптарчӗҫ, вӗсене хирӗҫ хисеплесе кӑшкӑрнисем илтӗнме пуҫларӗҫ.

Иван Атаманов, высоко подняв флаг, вышел вперед, а три всадника — Сергей посередине — за Атамановым побежали в Усть-Невинск, навстречу им стали раздаваться крики почета.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех