Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтерчӗ (тĕпĕ: илтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Йӗркене пӗлместӗн, — аса илтерчӗ Санька.

— Порядка не знаешь, — напомнил Санька.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Халӗ ӗнтӗ шалҫана туртса кӑлар! — аса илтерчӗ Санька.

— Теперь тащи кол! — напомнил Санька.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Андрей калани ӑна иртнине аса илтерчӗ.

Восклицание вызвало воспоминание.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсӗ хупахра апатланасшӑнччӗ-ҫке? — аса илтерчӗ Обломов.

— Ведь ты хотел в трактире обедать? — заметил Обломов.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Паҫӑр Михей Андреича мӗнле укҫа патӑр? — аса илтерчӗ Захар.

— А давеча Михею Андреичу какие деньги отдавали? — напомнил Захар.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Захар чӗнмерӗ; вӑл ҫакӑн пек шухӑшларӗ пулмалла: «Ну, мӗн сана? Урӑх Захара чӗнетӗн-и-мӗн? Эпӗ кунта тӑратӑп-ҫке!», кайран вӑл улпут урлӑ, сулахайран сылтӑмалла пӑхма тытӑнчӗ, унта та ӑна шалатка пирпе карнӑ пек, тусанлӑ тӗкӗр ҫакӑн ҫинченех аса илтерчӗ: ун витӗр хӑйӗн ҫине сиввӗн, куҫ айӗн, тӗтре витӗр пӑхнӑ пек, хӑйӗн хуйхӑллӑ, илемсӗр сӑнӗ пӑхать.

Захар не отвечал: он, кажется, думал: «Ну, чего тебе? Другого, что ли, Захара? Ведь я тут стою», и перенес взгляд свой мимо барина, слева направо; там тоже напомнило ему о нем самом зеркало, подернутое, как кисеей, густою пылью: сквозь нее дико, исподлобья смотрел на него, как из тумана, собственный его же угрюмый и некрасивый лик.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗненмелле мар майпа аса илтерчӗ, анчах халь асаилӗве путса лармалли вӑхӑт мар.

Времени предаваться воспоминаниям не было.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Акӑ халь Чебурашка хӑй ҫинчен аса илтерчӗ.

Но Чебурашка самым невероятным образом напомнил о себе.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Сан ман ыйтӑва пурнӑҫлама тивет, — аса илтерчӗ Женя.

— С тебя желание, — напомнила ему Женя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ку музыка, пӗрмай хыттӑн илтӗнекен сассипе, ачана хӑй пурри ҫинчен аса илтерчӗ.

Это музыка настойчивыми аккордами напоминала мальчику о своем существовании.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кусем ача пуҫне темӗнле авалхи, вӑрманти тата юмахри шыв арманӗ, юмӑҫ арман хуҫи, хӑрушӑ шыв авӑрӗ тата унта шапа пулса пурӑнакан патша хӗрӗ ҫинчен илтнӗ юмахсене аса илтерчӗ.

Что-то очень древнее, удельное, лесное, говорившее детскому воображению о водяной мельнице, колдуне-мельнике, омуте и царевне-лягушке.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ сасси Петяна кунтан пӑрахса каясси ҫинчен иртенпех пӑшӑрхантаракан шухӑш ҫинчен аса илтерчӗ.

Голос отца вернул Петю к горькому чувству разлуки, с которым он встал сегодня.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак шухӑш вара каллех унӑн ашшӗн историне аса илтерчӗ, вӑл хӑйне юратма, хисеплеме хушнӑ пек туйӑнчӗ.

Снова история её отца поднялась над этими мыслями, как будто требуя особого внимания и уважения.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ҫурт мана инҫетренех Мускаври зоопаркӑн тасах мар лабораторине аса илтерчӗ, унта тахҫан ӗлӗк Валя Жуков мана хӑйӗн чӗрчунӗсене кӑтартнӑччӗ.

Этот дом ещё издалека чрезвычайно напомнил мне грязновато-зелёную лабораторию Московского зоопарка, в которой Валя Жуков некогда показывал нам своих грызунов.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн ҫӗнӗ кепи мана темшӗн Энска, Даша инкене аса илтерчӗ.

Ее новое платье с прошивками почему-то напоминало мне Энск и тётю Дашу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам та пӗлместӗп вара, темшӗн вӑл ман ҫине тӗлӗнмелле ачашшӑн пӑхнӑ пек туйӑнчӗ: вӑл ҫапла пӑхса тӑни мана тахҫан ӗлӗк ҫавӑн пекех пӗр ачашшӑн пӑхаканскер ман пурнӑҫпа вылянине аса илтерчӗ.

И не знаю почему, но этот взор показался мне чудно-нежен; он мне напомнил один из тех взглядов, которые в старые годы так самовластно играли моею жизнью.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унӑн тӗлӗрме пуҫланӑ хула сӗрлевӗ евӗр шавӗ иртнӗ кун-ҫула аса илтерчӗ, шухӑшӑмсене ҫурҫӗрелле, хамӑрӑн сивӗ столицӑна куҫарчӗ.

Однообразный шум его, подобный ропоту засыпающегося города, напомнил мне старые годы, перенес мои мысли на север, в нашу холодную столицу.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пысӑк уссиллӗ ватӑрах сапёр (Мересьева вӑл Степан Ивановича аса илтерчӗ), носилкӑна малтан йӑтса утаканскер, тӗплӗн ӑнлантарса пачӗ:

Усатый степенный сапер, напомнивший Мересьеву Степана Ивановича, неся передок носилок, обстоятельно ответил.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Спирт шӑрши Алексее инҫетри вӑрманти командирсен столовӑйне, апат умӗн «ӑшӑтмалли нормӑна» панӑ чух савӑнӑҫлӑн шавланине аса илтерчӗ.

Запах спирта напоминал далекий лесной аэродром, командирскую столовку, веселый гул, сопровождавший выдачу за обедом «нормы горючего».

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Колонна троллейбуссене, ҫӑмӑл машинӑсене, трамвайсене хуса ҫитсе, вӗсенчен иртсе кайса пычӗ, ҫакӑ та тӑшман кунтах, ҫывӑхрах пулнине аса илтерчӗ.

Колонна двигалась, обгоняя троллейбусы, легковые машины, трамваи, как живое напоминание о том, что неприятель здесь, близко.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех