Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апата (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апата эпир юлса ҫитрӗмӗр, анчах пире никам та ятламарӗ.

На обед мы опоздали, но почему-то никто нас не ругал.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Акӑ, старшина батарейӑна апата илсе каять, яланхи пекех вӑл: «Юрӑ пуҫлӑр!» — тесе команда парать.

Вот старшина ведет батарею на обед и, как всегда, говорит: «Запевай!»

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сирӗн ырӑ та ачаш сассӑра дневальнӑйӑн: «Апата каймалла» тата «Ҫывӑрма выртмалла» тесе командӑсем панӑ чухнехи ҫепӗҫ сассипе танлаштарма пулать.

Ваш нежный голосок можно сравнить с голосом дневального, который произносит приятно звучащие команды: «На обед» и «Отбой».

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Апата ларсан, сэр, Падди О'Мурӑн ферминче эсир Грант капитан истори ҫинчен каласа патӑр.

За обедом на ферме Падди О’Мура, сэр, вы рассказали историю капитана Гранта.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен умне хӑйсем ҫыран ҫинче питех нумай шухӑшланӑ апата пырса лартрӗҫ.

Завтрак, о котором они так мечтали на берегу, был подан.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах апата тиркесе тӑман арҫынсем ӑна юратсах ҫирӗҫ.

Но менее брезгливые мужчины ели его с аппетитом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эленпа Мэри Гранд маориецсем тем пекех юратакан ҫак апата тем парсан та тутанса пӑхмарӗҫ.

Элен и Мэри Грант наотрез отказались отведать это блюдо, столь ценимое новозеландцами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗлме ҫук, тепӗр апата таҫта тата тахҫан ҫимелле пулать, ҫавӑнпа кашниех нумайтарах ҫиме тӑрӑшрӗҫ.

Неизвестно было, где и когда придётся есть в следующий раз, и все решили наесться впрок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Апачӗ ҫине табу хунӑ ҫын чухӑн пулсан, унӑн вара ҫӗлен-калта пек ҫӗр ҫинче шуса ҫӳресе апата ҫӑварӗпе пуҫтармалла пулать.

Если он беден, ему остаётся ползать по земле, как пресмыкающемуся, захватывая пищу ртом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ялан кисренсе тӑнипе кӑмӑла пӑтратсан та типӗ апата ҫулҫӳревҫӗсем кӑмӑлласах ҫирӗҫ.

Но и это скромное угощение было с удовольствием съедено путешественниками, хотя качка не очень-то помогала их аппетиту.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шур ӳтлисен какайне илсен вара, вӗсем ӑна юратсах каймаҫҫӗ, мӗншӗн тесен шуррисем апата тӑварпа ҫиеҫҫӗ, тӑвар ҫини вӗсен какайне пӑсать теҫҫӗ.

До мяса же европейцев они не очень охочи, потому что белые добавляют в пищу соль, и это придает их мясу особый привкус, который гурманам не по нраву.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл хӑйӗн пӳлӗмӗнче сакӑршар сехет нимӗн ҫимесӗр лара пуҫларӗ, мӗншӗн тесен ирхи апатпа кӑнтӑрлахи апата виҫҫӗмӗш этажран анса ҫӳреме унӑн вӑйӗ ҫитмест: час-часах е алӑсем е урасем нимӗн пӗлми пулса каяҫҫӗ.

Он просиживал в своем отделе без перерыва восемь часов не евши, так как спускаться на завтрак и обед с третьего этажа в соседнюю столовую оказалось не под силу: часто немела то рука, то нога.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел апата йышӑнмарӗ.

Павел от еды отказался.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна Мария Михайловна тахҫанах кӑнтӑрлахи апата кӗтет, — терӗ Нюра.

Его Мария Михайловна давно ждет к обеду, — сказала Нюра.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратовсем Павела кӑнтӑрлахи апата кӗтсе илеймерӗҫ, каҫ пулсан та тавӑрӑнмарӗ вӑл.

Панкратовы не дождались Павла к обеду, не вернулся он и к ночи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сывпуллашнӑ чух, Дуся ӑна: — Ан манӑр, эпир сана кӑнтӑрлахи апата кӗтетпӗр, — тесе асӑрхаттарчӗ.

На прощанье Дуся напомнила: — Не забывайте, что ждем вас к обеду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Одарка Павел ҫине кӑшт ҫеҫ пӑхса илчӗ те кӑмӑлсӑррӑн: — Мӗн, эсӗ кӑнтӑрлахи апата хатӗрленетӗн-им? — тесе ыйтрӗ вӑл.

Одарка кинула на Павла небрежный взгляд и недоброжелательно спросила: — Ты что, к обеду мостишься?

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шикленсе ӳкнӗскерӗн, унӑн пӗр шухӑш кӑна: епле те пулсан каҫхи тутлӑ апата ӗлкӗрес тата Поль де-Кок романне вуласа, хӑй таврӑнасса кӗтекен ҫамрӑк арӑмӗ патне часрах ҫитес.

С трусливой нервозностью желал лишь одного: поскорее уйти отсюда туда, где к сытому ужину ждет его не старая еще жена, коротая вечер за романом Поль де Кока.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Толине нумай йӑлӑнтарсан тин апата ларма килӗшрӗ.

Толине согласился принять в нём участие только после долгих церемоний и отнекиваний, хоть он и был очень голоден.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хальхинче Ольбинет апата калама ҫук лайӑх хатӗрлерӗ.

Надо сказать, что на этот раз Ольбинет превзошёл самого себя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех