Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эсӗ тата унран хӑтӑлатпӑр тесе шухӑшлатӑн-и? — кулса илчӗ Фомин.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Куратӑн-ҫке эсӗ, нимӗн те тӑваймастӑп эп ачасемпе, — терӗ сӳрӗккӗн Фомин.— Ты же видишь, ничего не поделаю с ребятами, — нехотя сказал Фомин.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Йӑлӑхтӑрчӗ ку япала, Фомин!
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Лар, ан сулланса ҫӳре куҫ умӗнче, — терӗ эрленсе Фомин.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ӗҫкӗпе тӑртанса кайнӑ Фомин сӗтел хушшинче ларатчӗ, Григорий, урисене сарлакан пускаласа, пӳлӗм тӑрӑх кумса ҫӳрерӗ.Распухший от пьянства Фомин сидел за столом, Григорий крупными шагами ходил по комнате.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин хуторсене пырса йышӑнсан, тек пухусем пуҫтарма пӑрахрӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Капарин сӗннипе, Фомин пӑр тапраниччен Донӑн сулахай енне каҫса кайма шутларӗ.Фомин, по совету Капарина, решил перед ледоходом перейти на левую сторону Дона.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫапах та ҫӑва тухиччен мӗнле те пулин тӑсса пыма, кайран вара бандӑнне чи лайӑх икӗ лашине вӑрласа, ҫӗрле Татарскине тухса шума, унтан Аксиньйӑпа пӗрле кӑнтӑралла тарма вӑрттӑн шанчӑк хывса пурӑнчӗ, ҫавӑнпа та, унччен тесе, Фомин ҫумӗнчех юлчӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл Фомин ӗҫӗ пачах путланса ларнине, бандӑна хӑҫан та пулин пурпӗр пӗтерсе тӑкассине шансах тӑчӗ.Он был твердо убежден в том, что дело Фомина проиграно и что рано или поздно банду разобьют.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин бандинчи нумай ҫын вара, кӗрешнин ним усси те ҫуккине ӑнланса ҫитсе, килӗсене вӑрттӑн тарса саланчӗ.Многие фоминцы, убедившись в бесполезности борьбы, тайком покидали банду, разъезжаясь по домам.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ӗҫ вӑхӑчӗ ҫывхарчӗ, ҫавна май Фомин банди кунран-кун хухса пычӗ.Подходила рабочая пора, и с каждым днем таяла фоминская банда.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унӑн савӑнӑҫлӑ кӑмӑлӗ час сӳрӗлмерӗ, канма чарӑнсан тин вӑл, казаксене восстани тутарасси пулмасть, Фомин пуҫланӑ ӗҫ путланатех пулӗ тесе, пӗр пӑлханса та кулянса шухӑшларӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин отрячӗ пылчӑклӑ ҫул тӑрӑх тӑсӑлса пырса сӑрт тӑррине улӑхрӗ, сиввӗн йышӑннӑ хутор ӗнтӗ паҫӑрах куҫран ҫухалчӗ пулин те, Григорий ҫаплах ӑшра хушӑран хушӑ кулкаласа илчӗ:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин, халӗ те кулкалама пӑрахмасӑр, команда пачӗ:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин лашине ҫатан карта еннелле уттарса кайрӗ, йӗнер йӑранисем ҫинче ҫӗкленсе тӑчӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗри — тӑлӑм ҫӳҫлӗ ҫамрӑк казак — Фомин ҫыннине хуллен пӑшӑлтатса каларӗ:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин ҫыннисенчен пӗри, хӑйсен командирне намӑс кӑтартас мар тесе, тӑлӑх арӑм патне ывтӑнса пычӗ те ӑна карабин аврипе чышса яма тӑчӗ, анчах тӗреклӗ кӑна казак, кӗлеткипе унран икӗ пуҫ ҫӳллӗш пысӑкрахскер, хӗрарӑма сарлака хулпуҫҫийӗпе картласа хӳтӗлерӗ, шӑппӑн, анчах юнавлӑн асӑрхаттарса каларӗ:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин тарӑхса сурчӗ, чӗлпӗре карӑнтарса туртса, аяккалла чакакан утне тытса чарчӗ.Фомин с ожесточением плюнул, натянул поводья, удерживая попятившегося коня.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ак ҫакна курман-и тата, Шӑрка-паттӑр? — кӑшкӑрчӗ те вӑл, кӗлеткипе ялт! тӳрленсе, пичӗпе каллех Фомин еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӗрарӑм тепӗр икӗ утӑм чакрӗ те сасартӑк Фомин еннелле ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ, ҫӗрелле пӗшкӗнсе, юбка аркине ҫӗклерӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.