Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Савельич (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Калӑп, — терӗ Игнат Савельич.

— Скажу, — вставая, проговорил Игнат Савельич.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

 — Игнат Савельич, тухса калатӑр-и?

 — Игнат Савельич, будете говорить?

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Игнат Савельич, ун пек ыйту биографие кӗмест, — терӗ Кривцов.

— Игнат Савельич, такой вопрос к биографии не относится, — возразил Кривцов.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Игнат Савельич, ӗҫсем епле пыраҫҫӗ?

— Игнат Савельевич, а как оно работается?

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Игнат Савельич, райкома кӗретпӗр-и? — ыйтрӗ Никита, тачанка площаде вӗҫтерсе тухсан.

— Игнат Савельич, завернем в райком? — осведомился Никита, когда тачанка выкатилась на площадь.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсене валли эпир пуян та ҫӑмӑл пурнӑҫ тума палӑртӑпӑр, эсӗ, Игнат Савельич, пӑхкала, тен, кам та пулсан ҫав пурнӑҫа юрӑхлӑ мар пулӗ — ҫакӑ вӑл шӑпах докладра хускатнӑ ыйту пулать те ӗнтӗ.

Людям мы намечаем богатую да удобную жизнь, а ты, Игнат Савельич, присмотрись, может, кто еще непригожий к той жизни, — вот оно и получится аккурат по докладу.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ, Игнат Савельич, санӑн идейӑллӑх ытлашши нумай пек каларӑн, эсӗ ӑна, ҫав идейӑллӑха, ҫынсене пар, вӗсем колхозшӑн хыпса ҫунччӑр.

Ты, Игнат Савельич, говорил, будто у тебя чересчур много идейности, а ты ее, эту идейность, людям передай, чтоб они за колхоз болели.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ, Игнат Савельич, ахаль те ҫӳллӗ ҫын, пурин куҫӗ умӗнче те яланах юпа пек тӑратӑн…

А ты, Игнат Савельич, и так великан, и завсегда у всех в глазах столбом маячишь…

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Савельич каллех манпа пӗрле полка тухса кайрӗ.

Савельич опять за мною последовал — и полк ушел.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич каласа пани тӑрӑх, Гринев эпир хӑрушлӑха лекни ҫинчен пӗлнӗ те ҫавӑнтах гусарсене похода тухма хушнӑ.

Гринев, узнав от Савельича об нашей опасности, велел садиться, скомандовал марш.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич пысӑк уяв ҫитнӗпе пӗрех хавасланнӑ.

Савельич торжествовал.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫак саманта стенана шӑтарса тунӑ пӗчӗк хушӑка кӑвакарнӑ Савельич пуҫӗ лӑпчӑнчӗ те, мӗскӗн старикӗн ҫӳҫенчӗклӗ сасси илтӗнсе кайрӗ:

В эту минуту в узкое отверстие, прорубленное в стене, просунулась седая голова Савельича, и мой бедный дядька произнес жалобным голосом:

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хамран ирӗксӗр уйӑрса янӑ Савельич манӑн савнӑ хӗре пулӑшнипе те пулин йӑпаннӑ.

Савельич, насильственно разлученный со мною, утешался по крайней мере мыслию, что служит нареченной моей невесте.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫавӑнтах эпӗ аттесем патне ҫыру ҫырса Марья Ивановнӑна тыттартӑм та, ӑна хӑйне Савельич аллине шанса парса, унран уйӑрӑлтӑм.

Я тут же расстался с Марьей Ивановной, поручив ее Савельичу и дав ей письмо к моим родителям.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич, калама ҫук тӗлӗнсе, аллисене сулса илчӗ.

Тут Савельич сплеснул руками с видом изумления неописанного.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Хаклӑ тусӑм эсӗ манӑн, Архип Савельич! — тесе пуҫларӑм эпӗ сӑмахӑма.

— Друг ты мой, Архип Савельич! — сказал я ему.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич мана тумсене хывма, тирпейлеме пычӗ.

Савельич явился меня раздевать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич манран юлмасть, хӑй ӑссӗн: «Акӑ сана патша кумийӗ!

Савельич от меня не отставал, поговаривая про себя: «Вот тебе и государев кум!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич ларчӑк ҫине вырнаҫрӗ.

Савельич забрался на облучок.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич вӗсене систерме ӗлкӗрнӗ те иккен.

Савельич их уже предупредил.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех