Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗренекен сăмах пирĕн базăра пур.
вӗренекен (тĕпĕ: вӗренекен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑваттӑмӗшпе пиллӗкӗмӗш, улттӑмӗшпе ҫиччӗмӗш «А» классем параллельнӑй «Б» классенче вӗренекен ачасемпе «ҫапӑҫма» килнӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Пӗрремӗш класра вӗренекен чи-чи начар ученик та хӑй патакӗсене алӑпа ҫырать, эпӗ вара вӗсене шӑлпа тӑватӑп-ҫке, эсӗ ҫакна ниепле те ӑнланасшӑн мар.

Ты никак не хочешь понять, что даже самый плохой первоклассник выводит свои палочки рукой, а я зубами.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Забоя, кӑмрӑк кӑларнӑ ҫӗре каясшӑн эпӗ! — терӗ пӗрремӗш курсра вӗренекен Сергей Петров студент, производствӑлла практикӑна килсен.

— Хочу в забой, туда, где уголь добывают! — сказал студент-первокурсник Сергей Петров, придя на шахту для прохождения производственной практики.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пуринчен кайран килнӗ, ҫиччӗмӗш класра вӗренекен Мишӑна амӑшӗ вутӑ патне ячӗ.

Пришедшего позже всех семиклассника Мишу мать послала за дровами.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан пиллӗкмӗш класра вӗренекен лӑпкӑ Аленкӑ таврӑнчӗ, хӑвӑрт кивӗ чӗр ҫитти ҫакса ярса, Аниҫҫене пулӑшма пуҫларӗ.

Потом явилась более степенная Аленка, учившаяся в пятом классе, живо надела старенький передник и тоже взялась помогать Анисье.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Тӗлӗнмелле вӗренекен! — йӑл кулса шухӑшларӗ Виктор, шкултан тухса.

«И что за своенравная ученица! — думал Виктор, выходя из школы.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шкулта вырӑсла вӗренекен, вырӑсла фильмсем пӑхакан, вырӑсла пӗрне-пӗри ҫыракан ачасем валли, вырӑс чӗлхи чи пӗрремӗш, чи кирлӗ чӗлхе пулса тӑрать пулсан, вӑл вӗсемшӗн тӑван чӗлхе те пулса каять.

И если для наших детей, которые учатся в русскоязычной школе, смотрят фильмы на русском языке, переписываются на нем, русский язык становится самым главным, то рано или поздно он становится и родным для них языком.

«Хавал» тӑван чӗлхе кунӗ ячӗпе саламлани // Хавал. https://vk.com/wall-12972450_14737?w=wal ... 2450_14737

Хӑй каланӑ тӑрӑх, эпӗ вӑл иккӗмӗш курсра вӗренекен медичка иккенне, йӑхӗ-ӑрулӑхӗ енчен хуҫа хӗрӗ иккенне тата ҫӑра чейпе асмоловски табак питӗ юратнине пӗлтӗм.

Я узнал от нее, что она медичка второго курса, а по происхождению купчиха, и очень любит крепкий чай и асмоловский табак.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир Мохов, пиллӗкмӗш класра вӗренекен гимназист, чирлӗ ҫын пек сарӑхса кайнӑ ҫинҫешке йӗкӗт, арман картишӗпе утса пырать.

…Владимир Мохов, гимназист пятого класса, узкий, болезненно-желтый паренек, шел по мельничному двору.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл мӗн ҫинчен каланине виҫҫӗр ҫын ытла итлет, вӗсене вӑл техникӑна юратма вӗрентет; сивӗре, ҫил-тӑманра станицӑран станицӑна ҫӳреме йывӑр пулать пулсан та, ҫакна асӑнса тӑма кӑмӑллӑ: вӑл халӗ техникӑна вӗренекен ҫынсем хушшинче хӑй ӳссе ҫитӗннӗ.

Более трехсот человек прислушиваются к его словам, им он прививает любовь к технике; и хоть трудные бывают переезды из станицы в станицу в холод и метель, но зато приятно сознавать: он обучает техническим наукам людей, из среды которых вырос сам.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун йӑмӑкӗ, Лена, Мускаври консерваторинче сӗрме купӑс класӗнче вӗренекен студентка, хӑйӗн ҫитӗнӗвӗсем ҫинчен пӗлтернӗ.

Сестра Лена, студентка Московской консерватории по классу скрипки, писала о своих успехах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Аллинче ун вӗренекен ача тетрачӗн листи ҫине ҫырнӑ ҫыру.

В руках у него было письмо, написанное на листке из ученической тетради.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗлӗкне Вологда таврашӗнчи пӗр ватӑ колхозник ярса панӑ, алсине — Мускавра вӗренекен ача.

Шапку отправил один старый колхозник с Вологодской области, перчатки — московский школьник.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗренекен ачасене ӗмӗр тӑршшӗпех пӗр япала ҫинчен, Ньютона тӗлӗнмелле пысӑк открыти тума пулӑшнӑ панулми ҫинчен каласа пурӑннипе те, е тата хими лабораторинче те кунӗн-ҫӗрӗн, асамҫӑ пек, кислотасемпе аппаланса ларнипе те ҫырлахма пултараймастӑп.

Всю жизнь рассказывать ребятам сказку о яблоке, которое привело Ньютона к великому открытию, или дни и ночи колдовать над кислотами в химической лаборатории.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Малтанах ман уроксене икӗ вӗренекен итлетчӗ: пӗри «Шицзина» вӗренетчӗ, тепри — «Мензцы» кӗнеке тӑрӑх; нумаях пулмасть тата тепӗр хӗрача хутшӑнчӗ, ӑна эпӗ «Нюйэр-цзина» вӗрентетӗп.

Сначала у меня было два ученика: один зубрил «Книгу песен», а другой — «Мэн-цзы», недавно прибавилась еще девочка, с ней мы читаем «Канон для женщин».

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Нина хӑй вӗренекен чухнехи дневникне санитар сумкинчен кӑларать те, — вӑл халь те ӑна пӗрле чиксех ҫӳрет, — «Мӗн панӑ» тесе ҫырнӑ графа ҫине васкавлӑн ҫырса хурать:

А Нина вынимала из санитарной сумки свой бывший ученический дневник, с которым не расставалась по-прежнему, и в графе «что задано» торопливо записывала:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кунта ачасем те пур: сӑнтан пӑхсан пӗрремӗш класра вӗренекен ача пек арҫын ача аллинчен тытса пӗр тӑватӑ ҫулхи хӗрача тӑрать.

Были тут также ребята: маленькая девочка лет четырех, державшаяся за руку мальчугана — на вид первоклассника.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Аслӑ хӗрӗ, — саккӑрмӗш класра вӗренекен Шура Филимонова, — илемлӗ чулсемпе капӑрлатнӑ ылттӑн пуҫ кӑшӑлӗ ыйтрӗ; иккӗмӗшне, вӑтам хӗрне вылякан Ася Цатурова, хӗвелтухӑҫ хрусталӗнчен тунӑ туалет ыйтрӗ.

Восьмиклассница Шура Филимонова, игравшая старшую дочь, попросила золотой венец с самоцветными камнями; Ася Цатурова, игравшая вторую, среднюю, дочку, выпросила себе туалет из восточного хрусталя…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Малтан старт йӗрӗ патне иккӗмӗш шкулти саккӑрмӗш класра вӗренекен ҫӳллӗ ученик тухрӗ.

Первым вышел к черте старта высокий восьмиклассник из школы номер два.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пырасса вӑл ҫиччӗмӗш класра вӗренекен Слава Корольковпа пычӗ, леш пӗчӗк ачана хӳтӗленӗ чух Володя ун ҫине утланса ларнӑччӗ.

Правда, пришла она в сопровождении Славы Королькова, того самого семиклассника, на котором когда-то прокатился верхом Володя, заступившись за обиженного малыша.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех