Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ялти (тĕпĕ: ял) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тачанка ҫине, ҫывӑхри ҫатансем ҫине ялти каччӑсемпе хӗрсем хӑпарса тӑнӑ, вӗсем яла тин ҫеҫ пырса кӗнӗ утлӑ бригадӑн ташлама ӑста ҫыннисене пӑхса тӗлӗнсе лараҫҫӗ.

На тачанку и соседние плетни влезли любопытные дивчата и сельские хлопцы посмотреть удалых танцоров из только что вступившей в их село кавалерийской бригады.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ялти ҫурт умӗ.

Возле деревенского дома.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ан тив, паянтан пуҫласа ялти пӗрремӗш юрӑҫ Хаярпи пултӑр.

Пусть теперь Хаярпи будет первой певуньей в деревне.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Ахтупай пикене хӑй патне чӗнсе илет те юрӑ пуҫлама сӗнет, кӗввине калама ялти ятлӑ сӗрме купӑсҫӑна Кӗвӗре хушать.

Призвал её к себе Ахтупай и велел красавице запевать, а Кеверу, лучшему деревенскому скрипачу, ей подыгрывать.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Халӑха ялти сумлӑ ватӑ, мӗнпур йӑласемпе кӗлӗсене пӗлекен Ахтупай ертсе пынӑ.

Впереди шёл самый уважаемый житель деревни старик Ахтупай, который знал все обряды и молитвы, и был на них главным.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Ялти чи ӑста купӑсҫӑсем вӗсенчен кӑшт маларах савӑнӑҫлӑ кӗвӗ шӑрантарса пыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ялти яш-кӗрӗм манран ютшӑннӑ чух эпӗ те стена ҫумӗнче сахал мар тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Юрать-ха ялти платниксемпе столярсене ӗҫ тупӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Так, эсир ялти тислӗк чӑптисем, кунта кам хуҫа иккенне пӗлместӗр пулас-ха?

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пирӗн ялти фермӑ ӗнисене сутма та тытӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тепӗр кунне Тӑрнапуҫ ачисемшӗн чӑнах та пысӑк уяв ҫитрӗ — ялти усламҫӑ, Кӗҫтин Эрҫюкӗ Шуршывран футбол пӳскине туянса килнӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫав Яхруҫ хӗрне ӑсатма ҫӳриччен Ҫинукпа туслашасчӗ, ҫав Яхруҫ элекне пула аҫу пӑрахса кайрӗ, кӳршӗ ялти пӗр матка патне киле кӗнӗ теҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗлле вӑл пуринчен ытла ялти йытӑсене тытса, йытӑ ашӗпе ҫеҫ тӑранса пурӑннӑ.

Зимой он ловил больше собак в деревнях и питался почти только собаками.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Хӑш чухне ялти ашкӑнчӑк ачасем пӑвана тытса, унӑн хӳрине улӑм пӗрчи тиреҫҫӗ те, ҫав пысӑк та вӑйлӑ шӑнана вӗҫтерсе яраҫҫӗ — пӑхса тӑма йӗрӗнчӗк!

Бывает, деревенские озорные мальчишки поймают слепня, воткнут соломинку и пустят эту крупную сильную муху лететь с таким длинным хвостом, — гадость ужасная!

Ҫӑмӑлттай // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 57–61 с.

Российӑри пӗр инҫетри кӗтесре пысӑках мар ялти масар пур.

Есть небольшое сельское кладбище в одном из отдаленных уголков России.

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сасартӑк ялти шӑплӑхра уйрӑммӑнах паллӑ рессорлӑ тӑрантас шӑлтӑртатни илтӗнсе кайрӗ.

Стук рессорного экипажа, тот стук, который так особенно заметен в деревенской глуши, внезапно поразил его слух.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗррехинче Василий Иванович патне кӳршӗ ялти мужик тифпа чирленӗ хӑйӗн пиччӗшне илсе пынӑ.

Однажды мужичок соседней деревни привез к Василию Ивановичу своего брата, больного тифом.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Митя та, ашшӗ пекех чӗрӗ те хӗрелсе кайнӑскер, унӑн кӑкӑрӗ ҫинче пӗр кӗпе вӗҫҫӗн, ҫара урисемпе унӑн ялти пальто ҫинчи пысӑк тӳмисене ҫаклаткаласа, сиккелесе ларать.

Митя, такой же свежий и румяный, как и отец, подпрыгивал в одной рубашечке на его груди, цепляясь голыми ножками за большие пуговицы его деревенского пальто.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сӗмсӗрлӗхне пула, хӑй аран ҫеҫ пӗлекен, хӑйне нихӑҫан та чӗнмен, ҫапах та илтнӗ ырӑ хыпарсем тӑрӑх, ӑслӑ та хӑйне ҫынсем хӑналанса пурӑннӑ ялти хӗрарӑм патне килме шухӑш тытнӑскер, вӑл шӑмӑ-миммине ҫитиех именнӗ, ҫавӑнпа та, малтанах хатӗрлесе хунӑ сӑмахсемпе каҫару ыйтса, ырӑ сунмалли сӑмахсем вырӑнне — Евдокия Кукшина Анна Сергеевна сывлӑхӗ ҫинчен ыйтса пӗлме ячӗ, ун ҫинчен Аркадий Николаевич та питӗ мухтаса калаҫнӑ тесе, темӗнле ӑҫтиҫуксене лапӑртатса хучӗ…

Решившись, с свойственною ему назойливостью, поехать в деревню к женщине, которую он едва знал, которая никогда его не приглашала, но у которой, по собранным сведениям, гостили такие умные и близкие ему люди, он все-таки робел до мозга костей и, вместо того чтобы произнести заранее затверженные извинения и приветствия, пробормотал какую-то дрянь, что Евдоксия, дескать, Кукшина прислала его узнать о здоровье Анны Сергеевны и что Аркадий Николаевич тоже ему всегда отзывался с величайшею похвалой…

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Петербургра илнӗ лайӑх воспитани ӑна кил- ҫуртри, хуҫалӑхри ӗҫсене тата ялти тӗксӗм пурӑнӑҫа чӑтма хатӗрлеймен.

Блестящее воспитание, полученное ею в Петербурге, не подготовило ее к перенесению забот по хозяйству и по дому, — к глухому деревенскому житью.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех