Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сулчӗ (тĕпĕ: сул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нина Капитоновна хуллен ҫеҫ аллине сулчӗ.

Нина Капитоновна тихонько махнула рукой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури, йӗрӗннӗ пек пулса, аллине сулчӗ.

Лури с отвращением махнул рукой.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каярахпа вӗсем нимӗнех те ӑнланманни палӑрчӗ, тухтӑр вара тарӑхса алӑ сулчӗ те суранланнӑ ҫынна, ӑна пулӑшма каякан самолета аллисемпе туса кӑтартма тытӑнчӗ.

Потом выяснилось, что они ничего не поняли, и доктор, с досадой махнув рукой, стал изображать раненого человека и самолёт, летящий к нему на помощь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку чисти начарах пулмарӗ курӑнать-ха, мӗншӗн тесен пирӗн ҫилӗллӗ инструктор та ырласа пуҫне сулчӗ, Миша Голомба вара, ун хыҫӗнче тӑраканскер, пуҫ пӳрнине кӑтартрӗ.

Кажется, это было сделано недурно, потому что даже наш сердитый инструктор одобрительно кивнул, а Миша Голомб за его спиной показал мне большой палец.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Юрать, халь тин пурпӗрех, — вӑл аллипе сулчӗ.

— Ладно, теперь все равно, — И он махнул рукой.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кунта мар, — терӗ ҫилленсе санитар, унтан аллине сулчӗ те кӗнекине халачӗн пысӑк кӗсйине чиксе хучӗ.

— Да не здесь, — грубо сказал санитар и, с досадой махнув рукой, положил книгу в большой карман халата.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Васильевна каллех пуҫне сулчӗ.

Марья Васильевна снова кивнула.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Васильевна пуҫне сулчӗ.

Марья Васильевна кивнула.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Расщепей, мана алӑ сулчӗ те, пӗр алӑкран вӑльт кӑна тухса уттарчӗ.

Но Расщепей, помахав мне рукой, бесследно исчезает в одну из дверей.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Денис Васильевич ман ҫине савӑшлӑн алӑ сулчӗ.

Денис Васильевич добродушно отмахивается от меня.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шофер, бирка ҫине хӑяккӑн пӑхса илчӗ те пуҫне хыҫалалла сулчӗ:

Шофер взглянул краешком глаза на бирку и мотнул головой назад:

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӑвакара пуҫланӑ ҫын руль патне ларчӗ, мана тепӗр хут пуҫ тайрӗ, алӑ сулчӗ, вара машина, чӑшлатса илсе, ҫӑмӑллӑн хускалчӗ, унтан хӑвӑртлӑх илсе, вӗҫтере пачӗ.

Седой взялся за руль, еще раз кивнул мне, машина легонько зажужжала и плавно двинулась, седой помахал мне рукой, и машина, быстро набрав скорость, скользнула с моста на берег.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗнеревҫӗ ман енне куҫ хӗсрӗ, атте енне — аллине сулчӗ, ҫав путиш этемпе мӗн калаҫма! терӗ пулас.

Настройщик подмигнул мне, махнул рукой в сторону отца — дескать, что с чудаком спорить.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пугачев каллех тутӑрпа сулчӗ, ырӑ поручик та хӑйӗн ватӑ начальникӗпе юнашар ҫакӑнса тӑчӗ.

Пугачев махнул опять платком, и добрый поручик повис подле своего старого начальника.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пугачев тӗксӗмӗн сулхӑнланса кайрӗ те тутӑрпа сулчӗ.

Пугачев мрачно нахмурился и махнул белым платком.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ Марья Ивановна хыҫҫӑн пӑхса юлтӑм; вӑл ҫаврӑнса пӑхрӗ те пуҫӗпе сулчӗ.

Я глядел вослед Марьи Ивановны; она оглянулась и кивнула мне головой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах та вӑл аллине ҫеҫ сулчӗ.

Но она только махнула рукой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вӑхӑтрах манӑн тинӗс хумӗсен хӗрӗ кимӗ ҫине сиксе кӗчӗ те юлташне аллипе сулчӗ; лешӗ суккӑр алли ҫине темӗн хучӗ те: «Ме, ху валли премӗксем илӗн, — терӗ. —

Между тем моя ундина вскочила в лодку и махнула товарищу рукою; он что-то положил слепому в руку, примолвив: «На, купи себе пряников».

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Аллипе сулчӗ те, виҫҫӗшӗ те кимӗ ҫинчен темӗн кӑларма тытӑнчӗҫ.

Он махнул рукою, и все трое принялись вытаскивать что-то из лодки.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Лётчик ҫав тери хыттӑн хирӗҫлерӗ, бинтсене ҫурса тӑкма пулчӗ, ҫавӑнпа та полковник аллипе сулчӗ те, тепӗр еннелле ҫаврӑнса тӑрса, шӑл витӗр: — Юрӗ, ан тивӗр, кунтах пултӑр, — терӗ.

Летчик так энергично протестовал, грозил сорвать повязки, что полковник махнул рукой и процедил сквозь зубы, отворачиваясь: — Ладно, поставьте, пусть побудет здесь.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех