Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анне хӑйӑ ҫутипе тухса алӑк уҫрӗ.
II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Коля кӗҫӗн алӑкне уҫрӗ те эпир тӗрлӗ тӗслӗ кроликсемпе вӗсен ҫурисем сиксе ҫӳрекен пӗчӗк картишне кӗтӗмӗр.
V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.
Слава урайне сиксе анчӗ, кӑшт алӑк уҫрӗ, итлесе тӑчӗ те каллех алӑкне хупрӗ.Слава спрыгнул на пол, чуть приоткрыл дверь, прислушался и снова закрыл ее.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Анчах акӑ Жиров алӑка уҫрӗ, вара виҫҫӗшӗ те хӑмаран тунӑ ҫутӑ ҫӗр пӳрте кӗрсе тӑчӗҫ.Но вот Жиров открыл какую-то дверцу, и все трое очутились в светлой землянке, обшитой досками.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Борис хӑйӗн пысӑк пӳрнинчи чӗрнине самай кӑшлакаласа тӑчӗ, унтан вара питӗркӗче уҫрӗ:
Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.
Рая саппун вырӑнне ҫакнӑ салфеткӑпа аллине шӑлса илчӗ те алӑка уҫрӗ.Рая вытерла руки о салфетку, повязанную вместо фартука, и открыла дверь.
Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.
Кирилл пире алӑк уҫрӗ те художник ҫине пӑхса илчӗ, художник хӑрах аллине шыв тултарнӑ стакан тытнӑ, тепринче кисточка пур.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Вовка пӗчӗк люкӑн виттине уҫрӗ те «Архимеда» шалтан мӗнле тунине кӑтартрӗ: акӑ кунта шыв валли резервуар пур, унтан вара сывлӑш кӑларса кӗртмелли компрессор пур.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Алӑка уҫрӗ те, ҫавӑнтах хупса та хучӗ…
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Вӑл алӑк уҫрӗ, пуҫне перес мар тесе алӑкран тухнӑ чух пӗшкӗнчӗ, малалла пӗрре ярса пусрӗ, самантлӑха чарӑнса тӑчӗ… унтан сасартӑк хыҫалалла чакрӗ те алӑка хупса хучӗ.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
— Арӑмунтан чӗркуҫленсе каҫару ыйтмасан, ӗнсе чикки пани те ытлашши мар! — терӗ те шофер, кабина алӑкне уҫрӗ.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Майне-шывне тупса, вӑл ӑна юлашкинчен ҫапах та уҫрӗ, хӑйне кирлӗ пек вырнаҫтарса хучӗ.Изловчившись, он все же заставил ее раскрыться и лечь так, как он хотел.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫак калаҫу хыҫҫӑн тепӗр кунне Сергей сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ те янахӗпе кӗнекене хӑй патнелле туртса илчӗ, ӑна тутисемпе уҫрӗ, вулама пуҫӑнчӗ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Таня хӑмла ҫырли тӗслӗ хуплашкана уҫрӗ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вара Григорий Васильевич больницӑн мӑн алӑкне татӑклӑн туртса уҫрӗ.Григорий Васильевич решительно открыл массивную больничную дверь.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ампутаци пуҫланас умӗн темиҫе минут маларах вал куҫне уҫрӗ, хӑй тавра хӗвӗшекен врачсем ҫине пӑхса илчӗ те: — Сылтӑммине те апла… — терӗ кӳренчӗклӗн.
9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Самай шӑнкӑравланӑ хыҫҫӑн дежурнӑй сестра тухрӗ, алӑка сӑмахсӑрах уҫрӗ, кая юлса ҫӳреҫҫӗ пулин те, пӑхмасӑрах ҫаврӑнса утрӗ.
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫапах та алӑка пӗтӗм кӗлеткипе тӗртсе уҫрӗ, палатӑна кӗрсе тӑчӗ.
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сергей куҫне тепӗр кун ирхине уҫрӗ.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Бесхлебнов юнашар пӳлӗм алӑкне уҫрӗ те каҫару ыйтнӑ пек сасӑпа каларӗ:— Бесхлебнов открыл дверь в соседнюю комнату, словно извиняясь, сказал:
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.