Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӳлӗм сăмах пирĕн базăра пур.
Пӳлӗм (тĕпĕ: пӳлӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫакӑн пек туни пачах кирлӗ мар, — терӗ те Николай Артемьевич каллех пӳлӗм тӑрӑх уткалама пуҫларӗ.

— И нисколько это всё не нужно, — проговорил сквозь зубы Николай Артемьевич и снова принялся шагать по комнате.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Увар Иванович чӳрече умӗнче, кресло ҫинче йывӑррӑн сывласа ларать, Николай Артемьевич, аллисене кӗсйине чиксе, вӑрӑм утӑмсемпе пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрет; унӑн пит-куҫӗ хӑй кӑмӑлсӑррине палӑртать.

Увар Иванович сидел в креслах возле окна и дышал напряженно, Николай Артемьевич ходил большими шагами по комнате, засунув руки в карманы; лицо его выражало неудовольствие.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мӗн пурӗ миҫе пӳлӗм вара унта?

— А сколько в ней всего комнат?

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров тӑчӗ те пӳлӗм тӑрӑх утса ҫаврӑнса килчӗ.

Инсаров встал и прошелся по комнате.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫапла, манӑн унта, ҫӳлти хутра, ытлашши пӳлӗм пур.

— Да; у меня наверху там есть лишняя комната.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫӳлте пӗр ытлашши пӳлӗм те пур.

Так что даже лишняя есть комната наверху.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев Анна Васильевнӑпа, Еленӑпа тата Зойӑпа сывпуллашса хӑй юлташӗн пӳлӗм алӑкӗ патне пынӑ вӑхӑта пачах тӗттӗмленсе ҫитрӗ, шупка уйӑх тӳпере ҫӳлте пулчӗ, хуркайӑк ҫулӗ шуралчӗ, ҫӑлтӑрсем те йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.

Уже совсем стемнело, неполный месяц стоял высоко на небе, Млечный Путь забелел и звезды запестрели, когда Берсенев, простившись с Анной Васильевной, Еленой и Зоей, подошел к двери своего приятеля.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пурне те килӗшрӗ пӳлӗм.

Все остались довольны комнатой.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пилӗк пӳлӗм вӗт!

Здесь пять комнат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ют хваттерти ют пӳлӗм — ютах ӗнтӗ вӑл.

Чужая комната в чужой квартире оставалась чужой.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хамӑр пӳлӗм алӑкне аран-аран уҫрӑмӑр — унта та япаласем йӑлтах кутӑн-пуҫӑн ҫаврӑнса пӗтнӗ.

Еле-еле открыли дверь своей комнаты — в ней тоже все перевернуто.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Юлашкинчен эпир аранах пӗр пушӑ пӳлӗм тупрӑмӑр.

Наконец мы нашли пустую комнатушку.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эсир пуррине, пирӗн ҫурт, пирӗн хваттер, пирӗн пӳлӗм пуррине хӑнӑхни-и?

Привык к тому, что вы есть, как есть наш дом, наша квартира, наша комната.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вильсон ҫулҫӳревҫӗсем валли пӳлӗм хатӗрлессипе «Макари» ҫинче ӗҫлеме пикенчӗ.

Вильсон занялся оборудованием помещения для пассажиров на борту «Макари».

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кропоткин урамӗнчи лӑпкӑ кӗтесри тӑпӑл-тӑпӑл пӳлӗм ӑна ытах та чаплӑн туйӑнса кайрӗ.

Скромная комната в тихом переулке Кропоткинской улицы показалась верхом роскоши.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн ҫыруне илнӗ хыҫҫӑн Мускав хула Совечӗ ӑна пӳлӗм пачӗ.

В ответ на его письмо Моссовет дал ему комнату.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вольмер, пӳлӗм тӑрӑх чупкаласа ҫӳренипе ывӑнса, пукан ҫине ларать те калама пуҫлать.

Вольмер, устав бегать, сел на стул и рассказал:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Латыш, Павелӑн хӗрӳ сӑмахӗсене пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳресе итлерӗ те, юлашкинчен каларӗ:

Латыш ходил по комнате, слушая взволнованную речь Павла, и наконец сказал:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эсир мӗнле путёвкӑпа, юлташ? — ыйтрӗ вӑл Корчагинран, 11-мӗш номерлӗ пӳлӗм умӗнче чарса.

— Вы по какой путевке, товарищ? — спросил он Корчагина, останавливаясь против комнаты под № 11.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗтесри корпусри аслӑ пӳлӗм, куҫа йӑмӑхтаракан шурӑ одеялсем, тасалӑх, нимӗскер килсе пӑсман шӑплӑх.

Просторная комната в угловом корпусе, ослепительная белизна постели, чистота и ничем не нарушаемая тишина.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех