Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каярахпа сăмах пирĕн базăра пур.
каярахпа (тĕпĕ: каярахпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл япала ӗнер кӑна пуҫланнӑ пулсан, татахчӗ, эпӗ ӗнтӗ тертленсе ҫитнӗ… кӑштах тӑхтам-ха, каярахпа унта…

Ежели б это вчера началось, а то я уж обтерпелся… погожу чудок, потом…

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑрлӑх хатӗрлес ӗҫе каярахпа тытӑнсан та ӗлкӗрӗпӗр-ха.

Уж потом за семена возьмемся.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах та каярахпа килӗшрӗ, лӑпланчӗ.

Но потом смирилась, притихла.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Карчӑкпа кинӗ ҫав укҫапа ҫеҫ тӑранкаласа пурӑннӑ, карчӑкӑн куҫҫулӗпе тӑварланнӑ ватлӑхне вара Андрей каярахпа тин канлӗх пама пултарнӑ.

Тем и жила со снохой старуха, чью старость, соленую от слез, поздновато пришлось Андрею покоить.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Каярахпа эпӗ, ҫав ӗҫ чӑнах пулнӑ-ши тесе тӗпчесе пӑхрӑм.

А после я пытал: верно ли это?

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Малтанхи ҫулсенче эпӗ пилӗк теҫеттин акаттӑмччӗ, каярахпа, тӗрекленсе ҫитсен, тата хытӑрах мекеҫленме тытӑнтӑм: виҫшер, пиллӗкшер тата ҫичшер круг акса илеттӗмччӗ, авӑ епле!

— Первые года сеял я пять десятин, потом, как оперился, начал дюжей хрип выгинать: по три, по пять и по семь кругов сеял, во как!

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫынсем хӑйсемшӗн кӑна тӑрӑшнине пула, ҫав коммуна каярахпа саланса кайрӗ.

Она впоследствии времени распалась от шкурничества.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Выҫӑпа аптранӑ кӑвакарчӑн ушкӑнӗ пек, вӗсем урамсене кӗпӗрленсе тулаҫҫӗ, ҫурҫӗр иртсен пӗр сехетре-и, иккӗре-и, е тата каярахпа та — вӗсем, чухӑн пурнӑҫӑн мӗскӗн тӗпренчӗкӗсем, ҫаплах пылчӑкра чакаланаҫҫӗ-ха вӗсем — Сарӑ Шуйттанӑн пуян чурисен ҫӑткӑнлӑхне ӳпкев кӳрекен чӗрӗ чунсем.

Они покрывают мостовые стаями, точно прожорливые голуби; в час ночи, в два и позднее — они всё еще роются в грязи, жалкие микробы нищеты, живые упреки жадности богатых рабов Желтого Дьявола.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Каярахпа атте те халь эпӗ сире каласа панӑ майлах шухӑшлама пуҫларӗ; мӗншӗн тесен хӑй вӑл туран ҫӳлӗреххине, вӑйлӑраххине туйса илчӗ; анчах ҫакӑн пек вӑхӑт та пулкалатчӗ: уяв кунӗсенче, сӗтел хушшинче, эрех кӗленчи умӗнче ларса, манпа ыттисене ҫапла вӗрентетчӗ:

Позднее отец тоже стал думать почти так же, как вот я говорю вам, потому что почувствовал себя выше, сильнее горы; но было время, когда он по праздникам, сидя за столом перед бутылкой вина, внушал мне и другим:

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Анчах лешсем вӑл ҫапасран пӑрӑна-пӑрӑна тӑнӑ, хӑйсем ӑна ҫаплах тивмен; каярахпа вӑл, халран кайнӑскер, пит хурлӑхлӑ сасӑпа кӑшкӑрса ярса ҫӗре ӳксен, аяккарах кайса ун еннелле пӑхса сӑнама пуҫланӑ.

Но они, уклоняясь от его ударов, не нанесли ему ни одного, и когда он, утомленный, с тоскливым криком упал на землю, то отошли в сторону и наблюдали за ним.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Малтан вӑл кӑшт куларах кӑна калаҫрӗ, анчах каярахпа, хӑйпе калаҫакана хирӗҫ тавӑрса пынӑҫемӗн, хӑй тахҫанах ял пурнӑҫӗнчен писнӗскер, ӑна маннӑскер, халӗ, хресчен пурнӑҫӗн хаваслӑхӗсене аса илтерсе пынӑ май, — хӑй те ял пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшласа йӑпанса кайрӗ.

Сначала он говорил, посмеиваясь себе в усы, но потом, подавая реплики собеседнику и напоминая ему о радостях крестьянской жизни, в которых сам давно разочаровался, забыл о них и вспоминал только теперь, — он постепенно увлекся.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Каярахпа Маша персе ҫитрӗ, хӑйне маларах чӗнменшӗн Санькӑна хӑтӑрса илчӗ: ӗне сума вӑл арҫын ачасенчен лайӑхрах пӗлет-ҫке-ха.

Затем прибежала Маша и попеняла Саньке, почему он не позвал ее раньше: уж что-что, а коров она умеет доить получше мальчишек.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ ун куҫ умне каярахпа курӑнӑп… — Санька тӗм хыҫне пытанасшӑн пулчӗ.

— Я ему потом покажусь… — Санька подался за куст.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ак сана, ак сана!» — тет мӑлатук, анчах тимӗр ҫиленнӗ пек пулса, тимӗрҫӗ ҫине хӗлхемӗсене сирпӗтрӗ, унтан пӗкӗ пек авӑнчӗ, хура чие пек пулчӗ, каярахпа, шыв пичкине ярсан, чашкӑрса ячӗ, пӑс вӑркӑнса тухрӗ те — лаша таканӗ пулса та тӑчӗ.

«Так тебе, так тебе!» — выговаривал молот, но змейка, точно сердясь, обсыпала кузнеца колючими искрами, потом согнулась в дугу, стала темно-вишневой и наконец, когда ее сунули в бочку с водой, зашипела, выбросила клубочки пара и превратилась в дужку подковы.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Укҫине ялтан ярса парсан та, раштав тӗлне ҫеҫ, тен, тата каярахпа, тырӑ сутнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ ярса парӗҫ, тыррине мӗн чухлӗ сутасси, тырри мӗн чухлӗ пурри, усламӗ мӗн чухлӗ тухасси — йӑлтах ҫыру илсен паллӑ пулмалла, анчах ҫыру килмест.

Если деньги и пришлют, так к Рождеству, а может быть, и позже, когда продадут хлеб, а когда продадут, сколько его там и как велика сумма выручена будет — все это должно объяснить письмо, а письма нет.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Каярахпа Илья Ильич тӗнче — ӑнланмалла япала иккенне, вилесем шӑтӑксенчен тухманнине, улӑпсем курӑнсанах вӗсене балагансене хупса хунине, вӑрӑ-хурахсене тӗрмене лартнине хӑех курать; анчах усал мӗлкесене ӗненни пӗтсен те, шиклӗх юлашкийӗ, ӑнланса илмелле мар кичемлӗх, чӗрере юлатех.

Илья Ильич и увидит после, что просто устроен мир, что не встают мертвецы из могил, что великанов, как только они заведутся, тотчас сажают в балаган, и разбойников — в тюрьму; но если пропадает самая вера в призраки, то остается какой-то осадок страха и безотчетной тоски.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Алексей Николаевич вӗреннӗ, каярахпа ӗмӗр тӑршшӗпех вӗрентнӗ академире Крылов академикӑн кабинет-музейне йӗркеленӗ.

В академии, где Алексей Николаевич учился и потом преподавал почти всю жизнь, создан кабинет-музей академика Крылова.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫак аудиторисенче вӑл пӗлӳ илнӗ, каярахпа хӑй ҫамрӑксене вӗрентнӗ.

В этих аудиториях его учили, а потом он учил молодых.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Каярахпа Крылов меслечӗсемпе тӗнчери мӗнпур флотсенче усӑ курма пуҫлаҫҫӗ.

Способы Крылова вошли затем в практику судостроения во всем мире.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Каярахпа Крылов кессонсене вырнаҫтарса лартмалли меслет ҫинчен уйрӑм статья пичетлесе кӑларчӗ.

Позднее Крылов написал отдельную статью о способе постановки кессонов.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех