Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калатпӑр (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ленин юлташа вӗлерме тапӑнни ҫинчен туса панӑ доклада итлесе тата алӑсенче винтовкӑна ҫирӗп тытса, пӗр саслӑ пулса, ирсӗр контрреволюционерсен мӗнпур тӗнчине, тӗнчери капиталӑн мӗнпур агенчӗсене ҫапла калатпӑр: сире, хӑвӑрӑн ирсӗр аллуна ӗҫлӗ, рабочи класа хӳтӗлекенсем ҫине ҫӗкленӗскерсене, — хуйхӑ та хӗн-хурлӑ асап.

«Заслушав доклад о покушении на товарища Ленина и крепко сжав в руках винтовку, единогласно заявляем всему миру подлых контрреволюционеров и всем агентам мирового капитала: горе вам, поднявшим свою подлую руку на защитников трудового, рабочего класса.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Татах калатпӑр, Петлюра, ытах та ӑна тивӗҫлӗ пек якаткаласан, Польшӑшӑн ӗҫлеме пултарать.

Повторяем, Петлюра может служить Польше, если его соответственно обработать.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Дэбльтоун, — кӑна мухтансах калатпӑр, — каппайчӑк Нью-Йорк ӑнланса илме пултарайман этнографиллӗ япаласене уҫса пачӗ ҫеҫ мар, вӑл тата ют ҫӗршыв ҫыннине христианла хапӑл туса кӗтсе илнипе те асӑннӑ хулана пример кӑтартрӗ.

Но Дэбльтоун, — говорим это с гордостью, — не только разрешил этнографическую загадку, оказавшуюся не по силам кичливому Нью-Йорку, но еще подал сказанному городу пример истинно христианского обращения с иностранцем.

XXXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫапла, татах калатпӑр, хӑй айӑплӑ, мӗншӗн тесен вӑл ют ҫӗршывран килнӗ мирлӗ ҫынна, хӑй ӑна юратнине тата хисепленине пӗлтерме тӑнӑскере, пуҫран ҫапнӑ.

Да, повторяем, он сам виновен, так как первый ударил клобом по голове мирного иностранца, обратившегося к нему с выражением любви и доверия.

XXXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

«Ухмахсем, ҫавӑнпа кулаҫҫӗ», — шухӑшланӑ вӑл ӑшӗнче, хӑйӗн хушма ӗҫне, тӳррипех калатпӑр, самаях хӑрушӑ ӗҫне, ҫаплах пӑрахман: пӗррехинче ҫапах та Меркидона пӑшалтан шаплаттарнӑ, дробь унӑн пуҫӗ тӗлӗнчен хӑрушшӑн шилетсе иртнӗ, пуҫ тӳпинчен ҫур шитре ҫӑка тураттине хуҫса хӑварнӑ, татӑлсах каяйман пушӑтӗнчен ҫакӑнса тӑракан турат самаях хӑранӑ хуралҫӑн куҫне самантлӑха нимӗн курми хупласа хунӑ.

«Глупые, потому и смеются», — думал про себя он, не оставляя своей дополнительной и, скажем прямо, далеко не безопасной нагрузки: разок в Меркидона все-таки пальнули из ружьишка, дробь жутко пропела над самой его головой, всего лишь на полвершка от маковки срезала липовую ветку, которая, повиснув на тонкой жилке лыка, на минуту закрыла все перед глазами малость дрогнувшего стража.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Халӗ унӑн сӑн-сӑпатне сӑнласа пама тӑрӑшса пӑхӑпӑр: пӗвӗ пӗчӗккӗ, чӑн-чӑн ача, мӗншӗн тесен унӑн вӑрӑм та, тӳрех калатпӑр, питӗ тутлах мар пурнӑҫӗ ӑна ҫӗр ҫумнех авса антарнӑ.

Теперь же попытаемся обрисовать его внешность: мал ростом от природы, выглядит сейчас Капля сущим ребенком, потому как долгая и, скажем прямо, не шибко сладкая жизнь пригнула его чуть ли не до самой земли.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эпӗ акӑ халех, ҫак минутрах каятӑп, анчах акӑ ҫак фрейлейн, ҫак мадам мар, акӑ ҫакӑ е ҫак (вӑл Еленӑпа Зоя ҫине кӑтартрӗ) мана einen Kuss, эпир нимӗҫле ҫапла калатпӑр, чуптума патӑр; ҫапла; мӗнех вара?

А теперь я сейчас, сей минутой уйду, только вот нушна, штоп эта фрейлейн, не эта мадам, нет, эта не нушна, а вот эта или эта (он указал на Елену и Зою) дала мне einen Kuss, как мы это говорим по-немецки, поцалуйшик, да; что ж?

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Епле-ха эпир, кирлӗ е кирлӗ мар чухнех ҫав тери тарӑн шухӑшлӑ, чуна хумхантаракан таса сӑмахсене нимӗн пулман пек калатпӑр?

Как часто к случаю и без случая мы произносим святые, полные глубокого смысла и волнения слова.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл телеграмма ӑҫтине ыйтсан, эпир калатпӑр.

— Если она спросит, где телеграмма, — мы скажем.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Утнӑ чухне тӗлӗнмелле топлаттарать вӑл, ҫавӑнпа ӑна ҫапла калатпӑр.

Топает он чудно, когда ходит, ну вот и прозвали.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Акӑ мӗншӗн ӗнтӗ тул ҫутӑлнӑ вӑхӑтра вӑрмана килсен эпир кайӑксен сассисене илтетпӗр те, ҫынна хирӗҫ тавӑрса каланӑ пек вӗсене ҫав-сӑмаха калатпӑр: — Сывӑ-и, аван-и! — тетпӗр.

Вот почему мы, когда придем в лес на рассвете и услышим, так и скажем им, как людям, это слово: — Здравствуйте!

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫавӑн пек каларӗ Анна Сергеевна, ҫавӑн пекех каларӗ Базаров та; вӗсем иккӗшӗ те тӗрӗс калатпӑр тесе шухӑшланӑ, анчах вӗсен сӑмахӗсенче тӗрӗслӗх, чӑн тӗрӗслӗх пулчӗ-ши вара?

Так выражалась Анна Сергеевна, и так выражался Базаров; они оба думали, что говорили правду, была ли правда, полная правда, в их словах?

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Халӗ сире ырӑпа калатпӑр, тепӗр эрнерен таврӑнатпӑр та ак — ун чух урӑх йышши калаҫу пулать!

— Зараз добром просим, а через неделю вернемся другой разговор будет!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир ӗҫрен йӗрӗнсе мар вӗт, кичем ӗҫ тенипе ҫеҫ ҫапла калатпӑр.

— Мы вовсе не к физическому труду… мы к скучному труду так относимся.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Палӑка хатӗрлеме укҫа-тенкӗ енчен пулӑшакансене, «Колос» тулли мар яваплӑхлӑ обществӑн генеральнӑй директорне А.Л.Станкевича тав сӑмахӗсем калатпӑр, мероприя тие хатӗрлекенсене икӗ хут тав.

Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Тӳрех калатпӑр Кудиновпа унӑн тусӗсене: «Кайӑр, — тетпӗр, — влаҫран. Эсир кирлӗ мар пире».

Скажем Кудинову и его опричине добром: «Уйдите от власти. Вы нам негожи».

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нимӗнле хӑрушлӑх та пулмӗ тесе, сире эпир Петроградри ҫарпа революци комитечӗ ячӗпе шантарса калатпӑр.

Именем Петроградского военно-революционного комитета мы обещаем вам полную безопасность.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий ҫинчен калатпӑр та-ха.

Про Листницкого разговор.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пире улӑштарчӗҫ те, эпир вахмистра калатпӑр: «Вот, Лукич, ӗҫлесе тупрӑмӑр акӑ эпир вунӑ тенкӗ, халӗ вӑл укҫана ак ҫак мучи чунӗн канӑҫлӑхӗшӗн ӗҫсе ярас пулать», — тетпӗр, патрет кӑтартса.

Сменили нас, мы вахмистру и говорим: «Вот, Лукич, стал быть, заработали мы десять целковых и должны их пропить за упокой души вот этого деда», и показываем патрет.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫавӑн ҫинчен калатпӑр та, халех пама ир тетпӗр, — ӑшшӑн хушса хурать кил хуҫи, куллине ҫутӑлтарса.

— Про то речь, что выдавать, кубыть, и рано, — миротворил хозяин, лоснясь улыбкой.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех