Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшипе (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хам кӑштах салхуллӑрахчӗ пулин те офицерсен клубӗнче ларнӑ чух кӑмӑлӑм питӗ уҫӑччӗ манӑн, хай, пӑхатӑп, алӑкран кӗнӗ ҫын сӗтел хушшипе сыхланкаласа ҫеҫ утса пӗр вӑтам ҫулхи ҫӳлӗ моряк, кӗмӗл хӑю тыттарса ҫӗлетнӗ тумтирпе киле парать — ман шутпа вӑл Иван Иваныч доктор пулмалла.

В таком-то прекрасном, хотя и немного грустном настроении я сидел в офицерском клубе, когда у входа появился и стал осторожно пробираться между столиками высокий пожилой моряк с серебряными нашивками — по-моему, доктор Иван Иваныч.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Добровольнӑй флотӑн океанри виҫӗ хутлӑ парохочӗсен хушшипе хӑвӑрт, пӗр сасӑсӑр иртсе пырать ансӑр пароход «Тургенев».

Быстро и почти бесшумно скользил узкий пароходик «Тургенев» мимо трехэтажных носов океанских пароходов Добровольного флота.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пирвайхи хӗвел ярӑмӗпе ҫуталнӑ тӗтре йывӑҫ хушшипе васкамасӑр шӑвать.

Освещённый первыми лучами солнца, туман лениво бродил между деревьями.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Краватсем айӗпе, урайӗнче выртакан аманнисен хушшипе вӑл пайтахчен упаленсе пычӗ те часах бинтланӑ урасен хушшипе чӑмса тухрӗ:

Он долго пробирался под койками, между ранеными, лежавшими на полу, и наконец вынырнул где-то среди торчавших забинтованных ног.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑхӑркалатӑн та шухӑша каятӑн, йӗри-тавра тӗксӗм тусем йӑсӑрланса тухса тӑраҫҫӗ, пӗлӗтсен хушшипе те вӗҫсе тухма ҫук — юр ҫӑвать, машина пӑрланать.

Посвистываешь и думаешь, а вокруг вырастают и клубятся тёмные горы. Думаешь и посвистываешь, а горы нужно обходить, а под нижней кромкой облаков не пройдёшь — снегопад, леденеет машина.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑва турачӗсен хушшипе хӗвел хӗсӗнсе ӑшӑтнӑ ҫӗрте хӑйӑр пӑсланса тӑрать.

Песок чуть дымился в тех местах, где солнце успело согреть его сквозь ветки ракиты.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стена пӗренисем хушшипе хурса тухнӑ чӳпӗк йӑрӑм-йӑрӑм шурӑпа пасарнӑ.

с белыми полосами заиндевевшей пакли вдоль бревенчатых стен.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑлӗсене ҫыртса сывлатчӗ вӑл, куҫхупаххисем хушшипе куҫ шӑрҫи кӑштах курӑнатчӗ — ҫавӑн пекех ҫав Ромашов, ӑна пӗтӗм тӗнчипе те урӑх Ромашовпа арпаштарас ҫук!

Он дышал сквозь сжатые зубы, между веками была видна полоска глазного яблока — уж такой Ромашов, что его нельзя было спутать ни с одним Ромашовым на свете!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ вӗсем иккӗн, Сима тата унӑн шанчӑклӑ тусӗ Рома Каштан, алла-аллӑн тытӑнса, анлӑ, ҫутӑ Мускав хушшипе утаҫҫӗ.

Вот они идут вдвоем, взявшись за руки, Сима и ее верный друг Рома Каштан, они идут по светлой, просторной Москве.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ ҫыран хӗрринчен, пӑрсен хушшипе майлашӑнса, кимӗ тапранчӗ.

А с берега уже отгребала лодка, лавируя между льдинами.

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сахалтан пӗр вунӑ минута ҫак баррикада айӗнче, тенкел урисем хушшипе авкалана-авкалана, хырӑмпа шуса пытӑм.

Добрых десять минут ползла я на животе, извиваясь между ножками, под этой проклятой баррикадой.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тимӗр решетке хыҫӗнчи асфальт тӗслӗ сӑрт хуллен йӑшӑлтатма пуҫларӗ, унтан пӑрӑссен хушшипе тем вӑрӑмӑш хобот тулалла тухрӗ.

За стальной решеткой медленно заворочалась гора асфальтового цвета, и между балками высунулся толстый, длинный хобот.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл-и-ха, «юнкерссен» хушшипе вӗҫсе иртнӗ чух тӗллемесӗр тенӗ пекех пенӗ, мӗншӗн тесен пурпӗрех вӑл вӗсене тивертмесӗр пултарайман?

Это он, проносясь между «Юнкерсами», стрелял почти наугад, потому что не попасть было невозможно?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сад ҫыран тӑрӑх тӑсӑлать, аялалла сукмаксем иртеҫҫӗ, вӗсем чечеке ларнӑ Иуда йывӑҫҫисен хушшипе тинӗселле анса пытанаҫҫӗ.

Сад разбит вдоль покатого склона, дорожки сбегают вниз и через заросли цветущего иудина дерева пробираются к морю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня шухӑшӗнчи Арктика ҫӑлтӑрӗсен ҫутти хупса кайнӑ ҫуртра каҫсерен темле ҫутӑ ҫунса тӑнӑ пек курӑнать, чӳрече хупписен хушшипе хӗсӗнсе тухакан ҫутӑ ярӑмӗ пек куратӑп эпӗ вӗсене; ҫав ҫута ун ачалӑхне ҫутатнӑ.

Как в заброшенном, покинутом доме горит по ночам загадочный свет и длинные, тонкие полоски пробиваются между щелями заколоченных ставен, так в далёкой глубине Саниных мыслей и чувств я вижу свет арктических звёзд, озаривших его детские годы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Игорёк, ӑҫта чавсипе, ӑҫта ҫамкипе сӗкӗнсе, ҫынсен хушшипе малаллах шӑвать, эпир — ун хыҫӗнчен.

Игорек, работая локтями и плечами, пробивался вперед сквозь толпу, и я шла за ним.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем хушшипе Мускав шывӗн тӗкӗрӗ йӑлтӑртатать.

Между домами проблескивало зеркало Москвы-реки.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Курӑк хушшипе урапа йӗррисем лайӑхах палӑраҫҫӗ, вӗсем, темӗнле хӑяматри патшалӑха илӗртсе ҫул тытнӑ пек, тарӑн шыва анса каяҫҫӗ.

Ее колеи еще виднелись в траве, и странно было видеть, что дорога уходит прямо в воду, в глубину, словно маня спуститься по ней в какое-то донное царство.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑн пекех йӑрӑмлӑ шлагбаумсем хушшипе иртсе кайнӑ чух пурте кӗмсӗртетет, пурте ҫапӑнать, сикет…

Все ерзало и громыхало, проносясь через переезды под покровительством полосатых же шлагбаумов…

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ унӑн ҫулӗ: 79 градуслӑ, 35 минутлӑ широтаран пуҫласа 86-мӗшпе 87-мӗш меридиансен хушшипе Вырӑс утравӗсем патнелле, Норденшельд архипелагӗ патне пырать.

Вот его путь: от 79 градусов 35 минут широты между 86-м и 87-м меридианами к Русским островам, архипелагу Норденшельда.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех