Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑннине (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Одессӑри шӑтӑксенче ҫынсем хӑрушӑ, чухӑн пурӑннине курчӗ Петя.

Петя видел ужасающую нищету одесских трущоб.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Аван, илтчӗр, пӗлччӗр хӑйсем мӗнле ҫӗршывра пурӑннине.

— И прекрасно, если услышат, пусть знают, в какой стране они живут.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ырринех кӗтме ҫук, тен, вӑл матрос пирӗн пӳртре пытанса пурӑннине те шӑршласа тупӗ.

Еще, чего доброго, пронюхает как-нибудь, что именно у них в хибарке и скрывается беглец.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чул ҫине хӑпарса пӑхсан, писарьсем мӗнле пурӑннине курма пулать.

Взобравшись на камень, можно было заглянуть через решетку и посмотреть, как живут писаря.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ку вӗсем килӗштермесӗр пурӑннине пӗлтермест.

Но это вовсе не обозначало, что они в ссоре.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Енчен хамӑр Н-ра пурӑннине сехетрен сехете, кунран-куна мӗнле ирттернине каласа пырсан пӗр евӗрлех картина пулнӑ пулӗччӗ.

Вероятно, если бы час за часом, день за днём рассказать, как мы жили на Н., получилась бы однообразная картина.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темле моряк, госпитальтен таврӑнаканскер пулмалла, хура, пӗтсе кайнӑскер, хӑйӗн фронтра уйрӑлнӑ тусӗ патне кӗнӗ те, вӑл мӗн тукаланине, мӗнле пурӑннине ыйтса пӗлет.

Какой-то военный, должно быть недавно из госпиталя, худой и чёрный, зашёл к приятелю, с которым расстался на фронте, и вот расспрашивает, что он поделывает и как живёт.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хамӑрпа юнашар пурӑннине пӗлеттӗм эпӗ.

Я знала, что он живёт рядом с нами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур енчен те кунта манӑнни пек мар, йӑлтах урӑх пурнӑҫпа пурӑнни курӑнать, ҫавна кура эпӗ сасартӑк хам Мускавра пурӑннине, уйрӑмӑнах юлашки вӑхӑтра кичеммӗн те пӗр евӗрлӗ ирттернине туйса илтӗм.

Жизнь совсем другая, удивительно не похожая на мою, была видна во всём, и я вдруг почувствовала, что жила в Москве, особенно последнее время, однообразно и скучно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хӑй япалисене Катя нимӗн те хӑвармарӗ — пӗр-пӗр пӗчӗк япала та пулин хӑварса, хӑй кунта пурӑннине ан асӑнтартӑр, терӗ вӑл.

Но зато из своих вещей она ничего не оставила, — она не хотела, чтобы хоть одна какая-нибудь забытая мелочь могла ей напомнить о том, что она жила в этом доме.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫак иртнӗ ҫулсенче вӑл мӗнле пурӑннине пӗлместӗн-ха эсӗ.

— Ты не знаешь, как она жила эти годы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн ӑна унтан хампа пӗрле илсе тухса каймалла пулнӑ, ара вӑл ҫав шанчӑксӑр, телейсӗр ҫуртра, ҫав ирсӗр те шанчӑксӑр Николай Антоныч патӗнче пурӑннине, ӑна унта хӑвармалла маррине, Катя ҫав ҫынна ӗненнине те лайӑхах пӗлнӗ-ҫке-ха эпӗ.

Мне нужно было просто увезти её — ведь я же отлично знал, что она не должна оставаться в этом фальшивом и несчастном доме, с этим страшным и фальшивым Николаем Антонычем, которому она верит.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫӗ интереснӑй унӑн: вӑл сӑсар хырӑмне касса пӑхнӑ, вӗсем мӗн ҫисе пурӑннине пӗлнӗ.

У него была интересная работа: он потрошил желудки соболей и выяснял, из чего состоит их пища.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир унта ҫынсем ӑҫта пурӑннине пӗлместпӗр.

О месте пребывания людей там мы не знаем.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вуннӑмӗш е вунпӗрмӗш хут хам аллӑмпа вӗҫнӗ чухне кӑна эпӗ, ҫӗре географи картти пекех йӗрлесе пӗтернине, эпир ҫав тери тӗрӗс геометри тӗнчинче пурӑннине куртӑм.

Только на десятый или одиннадцатый самостоятельный полёт я заметил, что земля расчерчена, как географическая карта, и что мы живём в очень точном геометрическом мире.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫурҫӗре тухса кайнӑ чух, эсир мана мӗн ӗҫлесе пурӑннине, хама мӗнле туйнине ҫырса пӗлтерме хушнӑччӗ.

Уезжая на Север, вы просили меня написать, что я делаю и как себя чувствую.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр-пӗрне вара эпир тӗнчере ахаль кӑна пурӑнманнине, усӑллӑ пурӑннине кӑтартма тӑрӑшрӑмӑр.

и стараясь доказать друг другу, что мы живем на свете не просто так, а философски целесообразно.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӗсем ӑҫта пурӑннине те пӗлетӗп.

Я знал адрес:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик, эпӗ Энскран тухса кайсан мӗн-мӗн тунине, мӗнле пурӑннине пӗлесшӗн пулчӗ.

Старик желал знать, что я делал и как жил с тех пор, как уехал из Энска.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ху мӗнле пурӑннине кала хӑть!

Скажи хоть, как ты живешь?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех