Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнине (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара ҫирӗм, вӑтӑр ҫул иртсен те, хӑй ӑшшӑн пӑхнине хирӗҫ унӑн куҫӗсенче йӑваш та лӑпкӑн илӗртекен кулла курнӑ пулӗччӗ.

И чрез двадцать, тридцать лет на свой теплый взгляд он встретил бы в глазах ее тот же кроткий, тихо мерцающий луч симпатии.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов Ольга ҫине пӑхрӗ те лешӗ ун ҫине унчченхи пекех интересленсе пӑхнине курчӗ.

взглянул на Ольгу и встретил устремленный на него все тот же любопытный взгляд.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кирек епле пултӑр, анчах сайра ҫӗрте тӗл пулакан ҫакнашкал хӑй ирӗкӗпе кӑмӑллӑн пӑхнине калаҫнине мӗн те пулин тунине.

Как бы то ни было, но в редкой девице встретишь такую простоту и естественную свободу взгляда, слова, поступка.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑнара пулманнисем ҫинчен тутасене кӑпӑклантарсах вӑрҫнине илтместӗн, алӑкран тухсанах сана та ҫаплах питлессе шантарса пӑхнине курмастӑн.

Не услышишь филиппики с пеной на губах отсутствующему, не подметишь брошенного на тебя взгляда с обещанием и тебе того же, чуть выйдешь за дверь.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Поэт ун ҫине кӑлӑхах хавхаланса пӑхнӑ пулӗччӗ: вӑл та поэт ҫине, хула ҫапкаланчӑкӗ хӗрӳллӗн те илемлӗн пӑхнине хирӗҫ ялти чӑмӑр питлӗ пике пӑхнӑ пек пӗр хумханмасӑр пӑхнӑ пулӗччӗ.

Напрасно поэт стал бы глядеть восторженными глазами на нее: она так же бы простодушно глядела и на поэта, как круглолицая деревенская красавица глядит в ответ на страстные и красноречивые взгляды городского волокиты.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов ҫакӑн пек чӗнмесӗр пӑхнӑран, Захар хӑйне хӑй аван мар пек туйрӗ, вӑл Обломов пӑхнине курмӑш пулчӗ, ҫитменнине тата ытти чухнехинчен те ытларах хӑяккӑн тӑчӗ, Илья Ильич ҫине хӑрах куҫпа та пӑхмарӗ.

Захар, чувствуя неловкость от этого безмолвного созерцания его особы, делал вид, что не замечает барина, и более, нежели когда-нибудь, стороной стоял к нему и даже не кидал в эту минуту своего одностороннего взгляда на Илью Ильича.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн ҫак енӗпе нимле теори те ҫук, хӑй Илья Ильич ҫине мӗнле пӑхнине тӗпчесе пӗлес шухӑш ун пуҫне пӗрре те пырса кӗмен; улпута юратассине хӑй шухӑшласа кӑларман вӑл, ҫак туйам ӑна ашшӗнчен, аслашшӗнчен, пиччӗшӗсенчен, улпут ҫыннисенчен куҫнӑ, вӑл вӗсем хушшинче ҫуралнӑ, вӗсемпе пӗрле пурӑнса вӗсен йӑли-паллисене вӗреннӗ.

Теорий у него на этот предмет не было никаких. Ему никогда не приходило в голову подвергать анализу свои чувства и отношения к Илье Ильичу; он не сам выдумал их; они перешли от отца, деда, братьев, дворни, среди которой он родился и воспитался, и обратились в плоть и кровь.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эп пӑхнине туйса, Олеся куҫӗсене ман ҫине ывӑтрӗ, анчах вӗсене ҫийӗнчех аяккалла тартрӗ те вӑтанчӑк кулӑпа тепӗр еннелле ҫаврӑнчӗ.

Почувствовав мой взгляд, Олеся вскинула на меня глаза, но тотчас же опустила их и отвернулась с застенчивой улыбкой.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫав телейлӗ кунсенче Илья Ильич та сахал мар ырӑ курнӑ, чипер хӗрсен ушкӑнӗнчен хӑшпӗрисем хӗрӳллӗн пӑхнине те, пысӑк телей сунса ӑшшӑн кулнине те, савса икӗ-виҫӗ хутчен чуптунине те, ҫаксенчен ытларах юлташла, куҫҫулӗ тухичченех ыраттармалла алӑ чӑмӑртанине те куркаланӑ.

В эти блаженные дни на долю Ильи Ильича тоже выпало немало мягких, бархатных, даже страстных взглядов из толпы красавиц, пропасть многообещающих улыбок, два-три непривилегированные поцелуя и еще больше дружеских рукопожатий, с болью до слез.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл пӑшӑрханнине, ӗмӗтленнине, вӑл ҫак минутра хӑйпе хӑй калаҫнине палӑртакан паллӑ унӑн пичӗ ҫинче нихҫан та сӑнаймастӑн, е мӗнле те пулин япала ҫине, ӑна тинкерсе илесшӗн пулса пӑхнине те нихҫан та кураймастӑн.

Никогда не поймаешь на лице его следа заботы, мечты, что бы показывало, что он в эту минуту беседует сам с собою, или никогда тоже не увидишь, чтоб он устремил пытливый взгляд на какой-нибудь внешний предмет, который бы хотел усвоить своему ведению.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ, сӑнавпа ҫав тери кӑсӑкланнӑскер, Олеся хама ҫурӑмран питӗ тӗсесе пӑхнине туйса, малалла утса кайрӑм.

Я пошел вперед, очень заинтересованный опытом, чувствуя за своей спиной напряженный взгляд Олеси.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Умӗнчи ҫӗнӗ кӗнекесене тишкернӗ май Костенко хӑйпе юнашар такам пырса тӑнине, вӑл та витринӑна тимлесех пӑхнине туйса илчӗ.

Рассматривая разложенные перед ним книжные новинки, Костенко вдруг почувствовал, что рядом остановился еще кто-то и тоже внимательно разглядывает витрину.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Маргарита хӑй ҫине куҫ илмесӗр пӑхнине туйса Женя хӗрелсе кайрӗ.

Маргарита не сводила с нее глаз, и Женя почувствовала, что смущается.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗр ача хӑй нихӑшӗнпе те ҫывӑх туслашма кӑмӑл туманнине, вӗсем ҫине мӑн кӑмӑллӑн ҫеҫ пӑхнине те пӗлмест паллах.

Он ведь не знал, что девочка никому не отвечала взаимностью и презрительно ухмылялась, когда кто-нибудь пытался с ней подружиться.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женьӑна пӗтӗм класс куҫпа ӑсатрӗ, хӗрача хӑй ҫине хӗрлӗ ҫӳҫ ҫӗнтерӳллӗн пӑхнине асӑрхарӗ.

Женя прошагала под перекрестными взглядами всего класса, встретила на себе торжествующий взгляд рыжего,

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӗсем пӗр-пӗрне кӳрентерсе тата тем те пӗр каларӗҫ, унтан хӑйсем ҫине учительница ҫиллессӗн пӑхнине асӑрхарӗҫ те шӑпланчӗҫ.

Они обменялись еще парой совсем уж неприличных эпитетов, затем поймали на себе строгий взгляд учительницы и замолчали.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Анчах хама мӑнаҫлӑн пӑхнине хирӗҫ эпӗ те пуҫӑма усмастӑп.

Но я не опускаю глаз под этим неподкупным взглядом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хай юлташӗ ун ҫине ҫилленсе, анчах юлташла, хыттӑн тилмӗрсе пӑхнине тӳсеймесӗр шуралса кайрӗ.

Он побледнел от этого сердитого, дружеского, настойчивого и вместе с тем умоляющего взгляда товарища.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй ҫине хӑшӗ-пӗри тӗлӗнсе пӑхнине те, хирӗҫ тӗл пулакансем кӑмӑлсӑррӑн тӗксе хӑварнине те асӑрхамарӗ — ун хӑйӗн тӗнчи.

Не замечала, как некоторые с удивлением смотрят на нее, даже не замечала как сталкивалась прохожими — она ушла свой мир.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— хӑваласа ҫитрӗ те хӑйӗн ҫине ют ҫын пӑхнине курса ҫухалса кайрӗ.

— догнала и, увидев, что на нее смотрит совершенно незнакомый человек, растерялась.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех